Love?

4.2K 227 61
                                    

Waarom ben ik hier ooit aan begonnen? Ik had kunnen weten dat ik mijn geliefde niet los zou kunnen laten! Ik bedoel, ik heb net mijn echte ouders terug en ik hou van ze! Ik hou ook zo veel van Tyler! En dan mijn 2 beste vrienden, Lily en Rex! En Shawn? Nou ja dat weet ik eigenlijk niet... Ik weet niet meer wat ik voor hem voel! Ineens voel ik iets hards om me heen, het trekt me langzaam omlaag. 'Nykeala!' Ik zie Lily en Jude aankomen rennen, ik zie angst in de ogen van Lily. Nee nee nee, ik ben gewoon een monster! Ik laat tranen stromen, ik laat me naar beneden trekken, ik laat alles gewoon gebeuren. Dan stop ik ineens met lichtgeven, ik sta wankel op de grond en weet meteen dat ik niet meer in de avatar state ben! 'Ohooh...' Dan zie ik ineens twee lichtblauwe ogen die me vragend aankijken. Het lijkt wel alsof er iets ontploft in mijn lichaam. Ik kijk de ogen geschrokken aan, die mij ook geschrokken aankijken. 'Ooh moet je kijken!' Lily giechelt een beetje samen met die Lexi en ik vraag me af wat er aan de hand is. 'Wat...' En dan wordt alles zwart...

'Ja Axel, het bestaat echt! Je wou ook nooit geloven dat er echt draken bestonden dus waarom zou je dit niet geloven?' 'Omdat het onmogelijk is! Ik bedoel, verliefd zijn is normaal! En ja er zal vast ooit wel de ware tussen zitten, maar een mate? Dat is toch zo'n weerwolven en vampieren ding? En die wezens bestaan dus echt niet!' De stem van die Axel sloeg zowat over. Ze hadden duidelijk nog niet door dat ik wakker was, nou had ik mijn ogen ook nog steeds dicht. Wat bedoelen ze met een mate? 'Luister nou eens Axel! Een mate bestaat wel! Wanneer je je mate recht in de ogen aankijkt voel je een soort explosie in je lichaam, komt er soort licht van jullie allebei af en meestal schrik je dan! Precies wat er bij jullie gebeurd is! Het is eigenlijk zoiets als de ware vinden alleen weet je meteen!' 'Nee onmogelijk! Ik ben verliefd op Georgina! Niet op dat meisje!' 'Dat meisje is toevallig wel dé avatar én de prinses van de vuurnatie!' Wacht een mate is dus eigenlijk de ware voor je? Maar ik ben toch op Shawn!?! Ik schiet meteen overeind en ren weg van iedereen. Geschrokken kijkt Axel me nog na. Zouden mijn ouders dan ook elkaars mate zijn? Maar waarom ben ik dan niet de mate van Shawn? Ik bedoel ik werd toch op hém verliefd en niet op die Axel! 'AAAAAH' Ik schreeuw het uit van verwarring en frustratie. Dan voel ik ineens een warme hand op mijn schouder, het voelt niet zoals een hand normaal voelt want mijn huid begint helemaal te tintelen en ik wordt helemaal warm vanbinnen. Geschrokken draai ik me om en zie Axel staan. Hij kijkt me bezorgd aan. 'Gaat het wel?' 'Of het gaat? Natuurlijk gaat het niet! Ik dacht dat ik op Shawn was! En nu dit! Daarna ben jij echt de ware! En dan? Dan kan ik nooit mijn laatste chacra openen! En zal ik nooit mijn avatar state kunnen beheersen!' Geschrokken keek Axel me aan. 'Wat bedoel je met laatste chacra?' 'Mijn laatste chacra openen is belangrijk! Als ik die kan openen zonder in paniek te raken of wat dan ook dan kan ik mijn avatar state beheersen! Maar daarvoor moet ik mijn geliefden laten gaan! Maar als jij zo'n mate bent ofzo, dan gaat me dat dus nooit lukken! Waarom moest je nou persé mij naar beneden trekken en me toen in mijn ogen aankijken!?! ALS JE DAT NOOIT GEDAAN HAD, ZOU IK NU NOG DENKEN DAT IK OP SHAWN WAS EN ZOU ER MISSCHIEN NOG ENIGE KANS ZIJN OM MIJN LAATSTE CHACRA TE OPENEN!' Woedend keek Axel mij aan. 'NOU SORRY HOOR MAAR ALS JIJ ER NIET GEWEEST WAS IN DE EERSTE PLAATS, ZOU IK NIET EENS AFWETEN VAN DAT MATE GEDOE, ZOU IK NOG STEEDS PROBEREN OM GEORGINA MEE TE KRIJGEN OP EEN DATE EN ZOU IK NIET VASTZITTEN AAN ZO'N KOPPIG EN IRRITANT PERSOON!' 'NOU DAN GA IK MAAR WEER HE! MAAR WEET WEL DAT IK DAARDOOR GEEN LUCHT KAN LEREN STUREN, DAARDOOR NIET VERDER KAN GAAN MET WATER STUREN EN DAN AARDE STUREN! WAARDOOR IK NOOIT EEN ECHTE AVATAR ZAL WORDEN EN DEZE VRESELIJKE OORLOG NOOIT ZAL EINDIGEN!' Axel leek nu enigsinds te kalmeren maar vanbinnen kookte ik nog steeds helemaal. 'Je zei zelf dat die laatste chacra geopend moest worden, en aangezien het volgens jou, mijn schuld is dat je die nu niet meer kan openen, zal je nooit een echte avatar worden met je kinderachtige gedrag!' En een kille blik in zijn ogen liep hij weg. Tranen liepen over mijn gezicht, ik was zo woedend maar ook verdrietig. Ik voelde dat ik mezelf weer zou verliezen dus ging ik op de grond zitten. Toen zag ik ineens weer mijn grote ik. Mijn laatste chacra. Als ik die chacra zou kunnen openen, zou ik iedereen achter laten! Maar ik had geen keus! Ik moest en zou mijn avatar state kunnen beheersen! Ik liep weer naar de bol toe en liet toen alles gaan. 'Ik ben bereid om mijn geliefden te laten gaan, maar dit keer echt!' Weer verdween de grote ik en zag ik weer gewoon het veld voor me, maar ik zag Axel ook weer staan. 'Ik hoorde wat je zei... Blijkbaar voelde alleen ik dus de explosie en voel jij eigenlijk niks voor me..' Ik wou hem achterna rennen maar ik wist dat ik dan mijn chacra zou sluiten. 'Het spijt me Axel..' Toen stond ik ineens weer op de grond, zonder dat ik licht gaf. 'Het is me gelukt!' Ik liep naar de anderen, ik zag Lily, Rex, Jude en Lexi maar geen Axel te bekennen. 'Nyke is het waar? Heb je ons echt laten vallen?' Ik zag dat er tranen kwamen bij Lily. Ik rende meteen naar haar toe. 'Ik, ik... Ik heb mijn chacra geopend, kan mijn avatar state beheersen maar ik heb niet het gevoel... Ik hou nog steeds van jullie! Er is niks veranderd..' Opgelucht keek Lily me aan. 'Duhuh, je laat je geliefden ook niet echt gaan! Het is eigenlijk gewoon een test om te kijken of je bereid bent alles op te geven om de avatar te worden!' Ik keek Lexi recht in de ogen aan, maar al snel keek ze verlegen weg. 'Het spijt me trouwens dat ik zo gemeen deed..' Maar ik wuifde die veronschuldiging snel weg. 'Maakt niet uit! Jij kon er ook niks aan doen dat je dacht dat wij indringers waren!' Lexi knikte een keer. 'Axel is op zijn trainingsveldje.' En Lexi wees naar waar het veldje moest zijn. Dankbaar knikte ik naar Lexi en rende toen weg. Al snel vond ik het veldje en zag toen Axel die bezig was met aarde wegschieten. 'Dus je bent een aardstuurder!' Verbaasd keek Axel me aan, maar daarna werd zijn blik kil. 'Axel ik voel nog gewoon wat ik voelde voordat ik mijn chacra opende! Het bleek gewoon een test te zijn, meer niet!' Dit keer keek Axel niet om, nee hij bleef gewoon door trainen. Boos ging ik voor hem staan. 'Wil je eens even stoppen met trainen! Ik probeer te zeggen dat jij niet de enige was die een explosie voelde! Ik probeer te zeggen dat ik wel degelijk wat voor je voel! Een heleboel zelfs! Ik denk dat ik...' Maar voor ik iets kon zeggen pakte Axel mijn handen al vast, drukte me tegen zich aan en kuste me toen. Ik voelde tintelingen door mijn hele lichaam. Oke dus mates bestaan echt, en ik heb overduidelijk de mijne gevonden! Wauw so awesome!

Heeeey niet stuurdertjes van me! Wauw mijn hoofd zit echt vol met ideeën vandaag! Ik weet het, mates hoort meer bij vampieren en weerwolven maar ja ik vond dit wel leuk dus ik heb het gewoon geschreven! Woep woep gewoon 2 hoofdstukken op een dag! Maar ik denk dat er nog wel meer komen vandaag... Tenminste dat denk ik, ik weet het niet zeker haha. Maar ja geniet van het hoofdstuk! Xxx-jes Ilse (is crazy)

Ps hiernaast zie je een plaatje van Axel! De mate van Nykeala, wel zielig trouwens voor Shawn en die Georgina, alhoewel? Over Georgina kom je nog wel te weten, wie ze is en of het wel echt zo zielig is dat Axel en Nykeala mates zijn! Doeg x

The four elements inside meWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu