Τιτανικός: μια διαφορετική ιστορία

ΚΕΦΆΛΑΙΟ ΤΡΊΤΟ

Μάρθα: τι να σου πω βρε Χάρι, κάτι δεν μου κάθεται καλά..

Χάρι: τι εννοείς αγάπη μου?

Μάρθα: για τα παγόβουνα που έλεγε ο άλλος στο ασύρματο.

Χάρι: μην αρχίζεις για αυτό πάλι. Ας ξεχάσουμε αυτήν την βλακεία και ας πάμε στο εστιατόριο. Δεν θέλουμε να στενοχωρίσουμε τον μικρό.

Μάρθα: δίκιο έχεις, πρέπει να είναι μία όμορφη έκπληξη. Χάρι..?

Χάρι: Ναι γλυκιά μου.

Μάρθα: το συνειδητοποιείς ότι ο γιος μας γίνεται 14 χρονών? Με ποιον θα γιορτάσει τα γενέθλιά του? Με την οικογένεια του, χωρίς φίλους? Βγήκε τόσο... σεμνός, και ντροπαλός.

Χάρι: αγάπη μου, το ότι ο Σταν δεν βγήκε σαν εμένα δεν σημαίνει ότι θα μείνει έτσι. Κάποια στιγμή θα αλλάξει, θα δεις..

Με τα πολλά, έφτασαν στο δωμάτιο, πήραν τα παιδιά και πήγαν στο εστιατόριο. Αφού τελείωσαν, μια έκπληξη περίμενε τον μικρό:

Μάρθα: Σταν, σου πήραμε μερικά... δώρα!

Σταν: μαααα

Χάρι: τι έγινε, τι έπαθες?

Σταν: δεν χρειαζόταν να μου το πείτε τώρα. Αύριο είναι τα γενέθλιά μου.

Τζιν: σιγά μωρέ. Ούτος ή άλλως, αύριο θα τα ανοίξεις.

Μάρθα: έχει δίκιο η αδερφή σου.

Αφού γύρισαν στα δωμάτιά τους μετά από ένα ωραίο δείπνο στο ακριβότερο εστιατόριο σε ολόκληρο τον Τιτανικό, έπεσαν όλοι για να κοιμηθούν.

Ακολουθεί απόσπασμα από το ημερολόγιο του Σταν:

  Παρασκευή  12/4/1914                            
                                                                        
    Αγαπητό ημερολόγιο,                            
            σου γράφω για την αδερφή μου την Τζιν.  Η Τζιν είναι τόσο κακιά μαζί μου. Όσο έλειπε η μαμά και ο μπαμπάς
αυτή με εκβίαζε πως αν τους έλεγα ότι
με έχει κάνει ιστορία στο σχολείο για 
ένα κορίτσι, θα με σκότωνε. Θεέ μου, δεν ξέρω τι να πω πια.                              
                                                          Σταν.