Τιτανικός: μια διαφορετική ιστορία

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ

Μάρθα: Θεέ μου, που έχει πάει αυτό το παιδί;
Χάρι: Ηρέμησε, ο οπλονόμος θα τον βρει. Δεν θα έχει πάει μακριά. *Γυρνώντας στον οπλονόμο* Μήπως να ψάξουμε στην 3η θέση; Έχει ένα "φίλο" από εκεί.
Οπλονόμος: Συγγνώμη κύριοι, υπήρξε μια ληστεία (φαντάζομαι ξέρετε ποιον λήστεψαν😏). Μόλις την λύσουμε θα επιστρέψουμε στο δικό σας θέμα.
Χάρι: καλώς!

  Ο Σταν πλέον περιμένει στην βάρκα 4, αλλά ο αξιωματικός δεν τον αφήνει να ανέβει επειδή είναι μόνος του.

Αξιωματικός: συγγνώμη μικρέ, δεν μπορούμε να σε ανεβάσουμε. Πήγαινε βρες την μητέρα σου ή κάποιον συγγενή και έλα πίσω.
Σταν: ωραία! *Ψιθυρίζοντας* σκατα, τώρα τι κάνω;

  Κάποια στιγμή, ο Σταν πέφτει πάνω στην Τζιν. Το ύφος της άλλαξε σε μισητό, σαν να βλέπει κάποιο εχθρό.

Τζιν: Σταν! Που είσαι ρε ηλίθιε;
Σταν: βούλωσε το!
Τζιν: ναι, θα τα πούμε μετά. Γι'αυτό δεν σε εμπιστεύονται ο μπαμπάς και η μαμά.
(Ο Σταν έδωσε ένα γερό χαστούκι στην Τζιν, ενώ κοιτούσε κόσμος)
Τζιν: τόλμησες και με χτύπησες; Να ξέρεις θα σε κλείσουν σε ορφανοτροφείο να ησυχάσουμε!
Σταν: αυτός που θα πρέπει να πάει στο ορφανοτροφείο είσαι εσύ! Να πεθάνεις στην κόλαση.

  Ο Σταν έφυγε, αφήνοντας την αδερφή του να φωνάζει "που πας ρε κωλόπαιδο;". Μία γυναίκα που είδε το όλο σκηνικό ρωτάει τον Σταν:

?: Σταν, εσύ είσαι;
Σταν: ναι, εσείς ποια είστε;
?: καθόμασταν στο ίδιο τραπέζι, με θυμάσαι;
Σταν: κυρία Κβόκραουζ; Τύχη μου που σας βρήκα!
Κβόκραουζ: άκουσα ότι δεν αφήνουν παιδιά χωρίς γονέα να επιβιβαστούν στις βάρκες. Θες να κανονίσω να έρθεις μαζί μου;
Σταν: ναι! Θέλω να φύγω από αυτή την κόλαση
Κβόκραουζ: νυστάζεις...
Σταν: ναι. Νυστάζω πολύ
Κβόκραουζ: θα κοιμηθείς. Σύντομα. Λοιπόν πάμε, άντε κουνά τα πόδια σου!*πιο χαρωπά*

Η βάρκα 4 έχει γεμίσει. Η Κβόκραουζ, ή αλλιώς Αμάντα, αναστενάζει. "Δεν πειράζει, θα βρούμε άλλη βάρκα‘ βιάσου!"

Συγγνώμη που άργησα να ανεβάσω κεφάλαιο. Ελπίζω να με καταλαβαίνετε!!!

Τι θα γίνει στο τέλος; Θα ξεφύγουν, ή θα βουλιάξουν μαζί με το υπερωκεάνιο;
Κάντε vote, και σχολιάσετε τι βιβλίο να κάνω μετά από αυτό...