Chapter 23

11.8K 229 4
                                    

WARNING: The words in this chapter may not be suitable for the closed minded people.

Chapter 23: Decided

Nang magkita kami nito ay agad na niyakap ko ito at gano'n din siya. Sinubukan kong hindi maiyak dahil baka mag hinala ito kaya ng humiwalay ako sa yakap ay nginitian ko ito.

"What happened to your hand, Ree?" Tanong nito. "Kaya pala dito ka sa hospital nakipagkita!" She panicked at tumawag ng nurse. "Tell my Dad that I'm here and it's emergency!" Utos nito. "Tell me, what happened, you careless bitch!"

Napatawa naman ako. Only she, calling me bitch is the only thing I accept.

"It's broken, I think?"

"Bakit nga? Anong nangyare?!" Binatukan naman ako nito kaya napairap ako. "Don't roll your eyes on me, Ree!" Banta nito.

"Fine!" Irap ko. "Can you please calm down, Wendy?" I asked bago umayos ng upo. "T-There's a g-guy kase. He's following m-me kaya kinabahan ako. I g-got panicked at kung saan-saan d-dumaan tapos h-hindi ko naman alam na wala na palang tagusan doon and h-he cornered me." I lie. I don't want her to know the real story. "He grabbed my wrist a-and—"

"And he fucking want to have sex with you then nanglaban ka ang you got that? Shit, Ree!" Napatango na lang ako dahil wala ng maisio na palusot.

"I-I'm sorry—"

"You don't have to. Paano ka nakatakas? Did anyone help you?" Umiling ako dahilan para yakapin ako nito. "Damn, Ree! Thank God you're alive!" Aniya at dumating na ang Papa niya.

His father is a doctor sa pagmamay-ari nilang hospital. He checked my wrist at sinabing minor fracture lang daw pero ng sabihin kong masakit kahit na konting galaw o sagi ay he suggested na sementohan so we did. He tell me to rest for atleast two to three days at bumalik sa kanya.

Wendy insist me to stay in her appartment na hindi naman kalayuan sa appartment ko para daw mabantayan niya ako. Hindi na ako nag makulit pa at sumunod na lang dito.

"Nga pala, kamusta ka na, Wends?" Tanong ko dito at umayos ng upo.

She just smiled. Brightly. Napangiti din ako. May kakaiba sa ngiti nito kaya hindi ko kaiwasang hindi maging masaya.

"I'm good." Sagot nito kaya binato ko ito ng unan.

"Ano nga? You look blooming. Good for you."

"Haha! I just have some 'you know' with a great person." She giggled kaya naman napangiwi ako.

"Wendy?!" I warned.

"Joke lang ito naman!" Umupo ito sa tabi ko. "But seriously, naalala mo pa ba nung nag bar tayo then we met four guys?" Tanong niya.

It's obviously that night with Sir Lucas and his friends.

Tinanguan ko lang ito.

"Si Nikel, yung lalaking kapares ko noon. That night we did 'that',"

I made face. "Pwede ba, Wendy?!"

"Seryoso nga! We did that thing. Ilang rounds din but that's not the thing! He confess to me na matagal niya na daw akong kilala at finafollow niya ako sa lahat ng social media and he likes me." Muli itong kinilig. "Pinakita niya sa akin yung mga saved photos ko sa phone niya and you know what's shocking? it's a months ago bago yung araw na 'yon! Nagkikita kami and everytime we met we did 'that' and yes, we're in a relationship."

"That fast?! Wendy naman sinabihan na kitang mag iingat!" I hissed at tumayo. "Mamaya masaktan ka na naman and you'll attempt stupid things such as suicide!"

"Ano ba, Ree! I am twenty three years old! Old enough para alam ko ang tama at mali and trust me I know it's real this time." Itinaas naman nito ang palad na parang nanunumpa. "Promise." Ngumiti ito dahilan para mapairap ako. "No more suicidal thoughts." She raised her hands na para nanunumpa at ngumiti ng malaki.

Tumayo naman ako at kumuha ng tubig sa ref nito. Habang umiinom ay nililibot ko ang mata ko sa loob ng ref at nag hahanap ng makakain ng may mapansin na parang box. Kulay blue iyon kaya agad na kinuha ko. Nabulunan naman ako ng makita kung ano iyon.

"Hey! Why are you holding my rubber?" Tanong nito at kinuha sa kamay ko iyon. "Gusto mo? In case of you know? Hahaha!" Tawa nito at kumuha ng isa. "Ay oo nga pala. Wala kang sex life." Pang-aasar nito.

"Gaga! Ayoko!" Pag tanggi ko at lumayo dito.

"Wow ah. Confident. Hindi gumagamit ng protection." Pang-aasar nito.

I just gave her an irratated smile bago umupo sa sofa at binuksan ang tv.

"But, Ree, seriously, it's fun. " Aniya at umupo sa tabi ko. "I've been active in that thing for three years and I think I am more alive." That's a fact. She seems slut pero she lost herself when she was twenty. "But make sure you'll lose it with the person you love. Para kahit hindi kayo mag tagal hanggang dulo hindi mo pag sisisihan kase alam mong mahal mo siya and it's his lost na sinayang ka niya. Ikaw na handang ibigay ang lahat para sakanya." Ani pa nito.

"I am way too young for that." Umiwas naman ako ng tingin.

I just remember what happened earlier. I can almost give my everything to him in that moment.

"It's better. At isa pa you're on legal age. Trust me, the earlier you have experience the better. You'll feel alive and you'll be sensitive with yourself." She smiles. "Lalo pa't you act as if everyone won't take advantage on you. In short, mapagtiwala ka. Insensitive, uto-uto kumbaga." Tuloy pa nito.

I just give her a shrugged. I don't know anymore. Masyado na akong madaming iniisip para dagdagan pa. Isa pa, I can't imagine myself doing that thing.

And if they'll take advantage on me? It's not my fault or my wrong. I trust them enough for them to respect me. Trust is the best gift a person can recieve as a gift.

"By the way, drink this after your meal, bitch. Mag kikita pa kami ni Nikel but don't worry uuwi ako agad. Mag papaalam lang ako na kailangan kitang bantayan." Aniya bago humalik sa pisngi ko at umalis.

Nanood naman ako muna ng tv. Para na rin maiwasan ang mabored pero hindi ko na malayan na naka tulala na pala ako sa kakaisip ng nangyari kanina.

Are they couple? Sila ba? Paanong pag mamay-ari siya ni Aubrey?

I almost banged my head in the table dahil sa pagiisip. But what I care the most is what we do. Kung hindi ba dumating si Aubrey matutuloy iyon sa ganong pangyayari?

Sheez! That was a hot kiss!

Agad na lumabas naman ako sa bahay ng mailock ko iyon para bumili na lang ng pagkain. Pumunta muna ako sa appartment ko para tignan lang ito at pumunta na sa convenience store. Kumain na lang ako ng noodles at kung ano-ano pa bago ininom ang gamot na binigay ni Wendy.

Napatingin ako sa kamay ko at parang kumulo ang dugo. It's Aubrey's fault pero hindi ko masisisi siya dahil kasalanan ko din. Masyado na yata akong malandi at nakalimutan ko na kung bakit ako nag tatrabaho. It's for me and my family's future. It's for Dad's private investigator that I need to pay.

Bumuntong hininga naman ako. What I feel towards him deepened at nakakatakot na masaktan ako kung lalalim pa iyon. Isa pa, I'm not even sure on what he feels towards me. Baka nga hindi iyon totoo at kasinungalingan pa. No wonder, if Aubrey is her Fiance bakit hindi pa sila mag pakasal? Is it because he is still enjoying his bachelor's life? O baka babaero lang?

Gusto kong maiyak. What an asshole I am. Nagagawa kong pagsalitaan ang lalaking nagpapasahod sa akin ng gano'n-gano'n na lang. Muli akong huminga ng malalim at napadilat. Fine. Nakapagdesisyon na ako.

Hahanap na lang ako ng ibang trabaho hangga't hindi pa ako nakakaipon ng sapat and I am also scared. Scared of falling and being hurt.

I'll quit from him.

In The Arms Of Possessive Lucas PimenovaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon