"Where have you been?".
Tanong ng isang baritonong boses sa akin.
Nagulat ako at napalingon sa pinanggalingan ng boses.
At doon nakita ko siyang bumubuga ng usok mula sa sigarilyo niya. Nakapamulsa ang isang kamay nito habang nakasandal sa baloster na kadugtong ng hagdanan.
I shrug and cleared my throat before i answered him.
"From the Mall with a friend". Walang ganang sagot ko sa kanya.
"With friend or Boyfriend?. I hissed. Sa tanong niya. Oo na may karapatan na siyang magtanong kasi nasa pamamahay niya ako.
But the way he ask me It's as if may kaduda-duda akong ginagawa. At naiirita ako.
"With a friend", sagot ko ulit sabay pihit sa doorknob na hawak-hawak ko.
"Wag mo akong tinatalikuran kapag kinakaisap pa kita".
Ewan ko kung mali lang ba ang pag-intindi ko sa tono ng pananalita niya o baka naman ganyan lang talaga ang tono niya pag nagtatanong siya. Para kasing May diin ang bawat bigkas ng salita na lumalabas sa bibig niya.
"Okay fine". I said it to myself. At muling humarap sa direksyon niya.
"Bakit may kelangan ka pa ba?". Hindi naman sa bastos ako at nagmamadali akong talikuran siya. Pero pakiramdam ko kasi parang magkakaroon ng tensyon sa pag-uusap naming ito.
"Wala akong paki-alam kung saan ka nanggaling at kung sino ang kasama mo in your make out. Pero sana alalahanin mong nasa pamamahay kita. And wether you considered it or not. Kargo de konsensya kita. Kaya sana man lang tumawag ka at nagpasabing magagabihan ka ng uwi.
Para hindi ako ngamumukhang tanga kaaantay sayo". He bursted out.
Umarko agad ang kilay ko dahil sa narinig mula sa kanya. Para akong isang teenager na nalate ng uwi sa gabi at pinagalitan ng magulang.
At ano yun, tama ba ang narinig ko. Make out?. Ganyan na ba talaga kababa tingin niya sa akin?.
Inaamin ko na naman eh, may mali rin ako. Pero ang mag conclude siya ng ganyan kabilis without knowing whats really happened. Its a big blow sa pagkababae ko.
I look up heavenly and calm myself from irritation and anger i felt right now at this moment. "Okay...". I said.
"Okay??, Is that all you wanted to say Okay?". His voice raised. And smirked. As he throw his cigarette on the floor.
"Damn". He brushed his hair with his palm and straightly looking at my direction.
"Yes". I mumbled. And automatically turn the doorknob and get inside the room.
Wala rin namang saysay kung magpapaliwanag pa ako. Hinusgahan na niya ako.
-----
Napabuga ako ng hangin dahil sa sunod-sunod na katok na naririnig ko mula sa labas ng pinto.
"Open the door Damn you Sandie!, Hindi pa tayo tapos mag-usap!". Sigaw nito mula sa labas ng pinto. Halos magiba na yung pinto dahil sa sobrang lakas ng katok niya.
"Ahh..Talking nonsense". Bulong ko sa sarili ko.
Maya-maya lang tumahimik na sa labas at may narinig akong papalayong yabag.
"Buti naman dahil wala talaga akong plano. Pagbuksan siya ng pinto. At makipag-usap sa taong walang kwenta kausap".
Nagbihis muna ako ng bathrobe at pumasok na ng banyo upang maligo.
