Ron telefonuna gelen mesaj bildirimleriyle yerinde sıçradı. Pansy mesaj atmıştı, biliyordu. Oyunu işe yaramıştı. Yüzünde zafer kazanmış bir edayla mesajları açtı ve okumaya başladı. Fakat her okuduğu mesajda yüzü düşüyordu. O zafer dolu sırıtış yerini acı dolu gözlere bırakıyordu.
Bir küfür mırıldandı ve koşarak Gryffindor ortak salonundan çıktı. Slytherin zindanlarına koşmaya başladı. Pansy başka nerede olabilirdi ki?
O anda aklına bir yer geldi. Onu öptüğü gece, Pansy'nin ilk öpücüğünü aldığı gece Pansy gök kenarındaki ağacın yanına gidecekti. Ron'un adımları daha da hızlanırken geçtiği yerlerde rüzgar ediyordu. Gölün kenarına geldiğinde Pansy öylece oturuyordu.
"Sana değer veriyorum." dedi Ron fısıltı şeklinde fakat Pansy bunu duymuştu. Kafasını arkaya çevirdi ve Ron ile karşılaştı. Gerçi bu sesi nerede olsa tanırdı.
"Özür dilerim." dedi Ron. Pansy ise ayağa kalktı ve yavaş adımlarla Ron'un yanına geldi.
"Bir anlamı yok."
"Benim için var." Ron'un çattalmış sesi Pansy'nin kulaklarını tırmalıyordu.
"Daha önce kimse benim için böyle bir şey yapmamıştı. Yapmamalı da zaten. Gerçekten benim için ölür müsün?" dedi Ron.
"Sen gelmesen bunu yapmış olacaktım zaten."
Ron yavaş adımlarla Pansy'nin yanına geldi. "İyi ki yapmamışsın o zaman." dedi ve Pansy'nin yüzünü avuçları içine aldı. Bir anda bütün duyguları nasıl değişmişti?
Dudaklarına ufak bir öpücük kondurdu ve Pansy'nin duymak istediği sözcükleri fısıldadı.
"Seni seviyorum."
Baya uzun bir aradan sonra dedim ki bari mutlu son yazayım. İçime sinmedi pek ama paylaştım. Umarım beğenirsiniz.
Oy vermeyi ve bolca yorum yapmayı unutmayın lütfen. Ayrıca önerilerinizi benimle paylaşabilirsiniz.
Mesela ikinci kitap çıkabilir. Her neyse size kalmış.
Teşekkür ederim.😍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RONSY // TEXTING (KIZIL ÇÖREK VE BİLİNMEYEN)
FanfictionRonsy #1 danielradcliff 05.08.18