Yalnız değilsiniz

-2-

Arabadan indim, aklımda birçok soru işareti vardı. Tayinim çıkmış ve albayımın yanına yerleştirilmiştim.  Şimdi senelerimi verdiğim karakola         eşyalarımı toplamaya gidiyordum. Arkamda bıraktığım birçok hatıra vardı. Odama girdim.  içeride degişik bir hava vardı yada ben öyle hissediyordum. Bir insanın odasından ayrılamaması saçma gelir insanlara ama ben odama yani odamda gecirdigim hayata çok bağlanmışım bu yüzden ayrılmak çok zor geliyordu.  Eşyalarımı topladıktan sonra herkezle vedalaştım ve arabaya bindim.

                                 

Evime geldiğimde eşyalarım toplanıp çoktan yola çıkmıştı bile. Son eksikleri tamamladım ve dışarı çıktım. Evin anahtarını ev sahibine bıraktıktan sonra, Arabaya bindim ve albayımın ayarladigi eve doğru hareket etmeye başladım. Yine böyle arabaya binip giderken çok düşünceliydim seneler öncesinde. Askeri okula girdikten sonra icimdeki heyecan korku hepsini tekrar yaşıyordum. Askeri okula girmek benim çocukluktan beri bir hedefti, Benim için bir sevdaydi askerlik. Ailem hep arkamda olmuştu, bana hem maddi hemde manevi acidan hep yardım etmişlerdi. Uzun süredir onlarla da görüşmüyordum. Çocukluk arkadaşım ipek ve can ile arada sırada telefonla konuşuyordum. Kardeşim de arkamdan  hızlı şekilde geliyordu. Son konuştuğum da fenerbahçe altyapısından çıkmaya çalışıyordu. Ben ailemi onda futbol yeteneği var diye ikna edene kadar çok şey yaşamıştım, ama değmişti.

                               ~

Işıklara geldiğimi fark etmemiştim ve dalginlikla geçmiştim. Gideceğim yere çok yaklaştığımı anlayınca, kafamdaki herseyi atıp yoluma devam ettim .Beni bekleyen yeni bir evim vardi. Evime geldiğim de kapida beni karsilayan biri vardi ve yine albayima beni götüren kişiydi. Bitkin bir sesle adam;

-Yeni evinize hoşgeldiniz.     

+ Hoşbuldum,  sanırım artık albayım ve sizle sık görüşecegim. 

-Evet, sizinle ben ilgileneceğim bir sorununuz oldumu bana ulaşabilirsiniz. Bu arada adım emre

+Memnun oldum emre albayım da bu sitede mi oturuyor

-Evet yarın detaylı bir şekilde sizinle bu konuyu konuşacakmış benden bunu belirtmemi istedi. Siz dinlenin yorulmuşsunuzdur iyi geceler.

Yeni evimi sevmiştim,  site şeklindeydi ve evleri gayet kullanisliydi. Eşyalarım ben gelmeden dizilmişti zaten bekar olduğumdan pek eşyam da yoktu. Yatagima yattigimda günün yorgunluğu kendini belli etmişti. Tam uyuyacaktim ki yerde çakiki olan çivi dikkatimi çekti yer tahtada değildi. Gece gece kalkıp çiviyi sökecektim göze güzel görünmüyordu. Penseyle çiviyi çeker çekmez yatağımın altında birsey hareket etti , çiviyi her cekip indirdigimde ses çıkıyordu çiviyi çektim ve yatağın altiba doğru eğildim. Gözlerime inanamadım yatagimin altinda bi kapak acilmisti ve aşagiya dogru merdiven iniyordu. Merdivenden hemen indim. Çok dar bir koridor vardı koridoru takip ettim ve büyukçe bir odaya çıktı.  Duvarda büyük bir yazi yaziyordu. EOM (esrarengiz olaylar merkezi) bu yazi biraz dikatimi çekmişti sonra  başka odalar olduğunu farkettim tam o anda ışıklar kapandı...

Arkadaşlar lütfen emeğe saygı olarak okuduktan sonra voteleyip yorum yaparmisiniz yorumlarınızı çok merak ediyoruz :D