MEDYA=》AZRA
.
.
Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü,
Kör oldum.
Aldılar,yıkadılar,götürdüler.
Babamdan ummazdım bunu,
Kör oldum...
---
Babamın lokantasının önünde ki kalabalıga aldırış etmeden oraya doğru ilerliyordum.Herkes acıyan gözlerle bana bakıyordu.
Kalabalığın içine geldiğim de Sumruyu gördum.Bi kaç adım daha attığım da mesut amcayla göz göze geldim.Bana mahçup şekilde bakıyordu.Ne oluyordu burda?
Yanımda ki adama baktım ve koluna dokundum.
"Ne oluyor?"
"Lokanta da bir patlama olmuş ve anladigim kadariyla lokantanın sahibi yerde cansız bir şekilde bulunmuş.Allah ailesine sabır versin"
Duyduklarim karşısında hayat bir anlığına durmuştu sanki.
Inanamazdım..
Herkesi geçip umutça babam olmasın diye beklerken ambulans sesini ve o yıkık lokantayı gördüm.
Yavaş çok yavaş şekilde yerdeki örtülü cesete doğru ilerledim.
Oturdum yorgun bedenimle .
Elim istemsizce gitti örtüye.
Yavaş yavaş açtım gözlerimi kapatarak.
Gözlerimi açmamla haykırmam bir olmuştu.
"Ahh,Baba!" Sesim tüm İstanbul'u çalkalarken dudağıma kadar inen göz yaşım beni boğmasına izin vermiyordum.Öyle çok bağırıyordum ki damarlarım acıyor,içim de bilmediğim şeyler oluyordu.Bağırmam,kulaklarımı ve boğazımı ağratıyor bense daha çok bağırıyordum beni izleyen kalabalığa aldırış etmiyerek..
"Baba uyan lütfen uyan,bizi sensiz bırakma.Baba,ne olur aç gözlerini Dayanamıyorum bu acıya."
.
Ambulanstan inen hemşireler babamı alıp Arabanın içine koydular.Sessizce ağlıyordum.O kadar çok bağırmıştım ki
Ağlarken bile sesim çıkmıyordu.
Ambulans hareketlendiginde arkasından koştum.Nedeni bilmediğim bir koşma isteğiydi bu.Sadece koşmak istiyordum.
Bedenim ağırlaşınca yere düştüm.
Son kez ambulansa baktım ve abazım çıktığı kadar bağardım
"Baba!"
..
..
Babamın toprağına çiçek dikmekle uğraşan Mert'e döndüm.
"Babamız bi daha bizimle olamıycak,Mert"
Bana döndü.Güzel gözlerini,gözlerime dikti. Yavaşça kullağıma eğilip sessizce fısıldadı.
"Babamız gelicek akşam" dedi ve tekrar döndü çiçeğine.Ah Mert O kadar masumsun ki..
Babamın adı yazılan mezara döndüm.Hiç böyle hayal etmemiştim ki..
"Baba.Herşeyi öğretin bana,herşeyi..
Sensiz yapamıyacağım hiç bir şey yoktu benim.Ama sensiz nasıl yaşayacağımı öğretmedin ki? Nasıl ayakta duracağımı öğretmedin.Ben daha kendim ölümünü kabul edemiyorken,Mert'i nasıl inandırıcam? Nasıl dicem,babam geri gelmiyecek diye?"
Mert'in elinden tutup kalkarken onu görmüştüm,Cenk'i. Buradaydı.
..
..
Sonunda bu yıl da bitmiş,İstanbul'a evime dönücektim.Ben güzel bir yolculuk olsun diye dua ederken,yanımda ki nono bunu engelliyordu.Müziği kulaklıkla dinlemesine rağmen son ses açtığı için arka sıraya kadar bile gitmişti belki de..
Ona döndüm.
"Pardon bakar mısınız?"
Tepki vermeyince kolundan dürtmemle irkildi ve koyu kahve gözlerini bana dikti.
"Sesi kısabilir misin?"
"Sosu mu dökeyim?"
Elimle kulaklığı işaret edip konustum.
"Sesi ,biraz kısabilir misiniz?"
'Anlamadım' der gibi bir bakış atınca bağırdım.
"Sesi diyorum.Kısar mısın diyorum.Hani rahatsız oluyoruz fln.
SES DİYORUM SES !KISSANA ŞUNU YA.SES KIS! RAHATSIZ OLUYORUM KIS ŞUNU.Yaa" Hebele hübele
Kullaklığı çıkarıp tekrar bana döndü.
Yabancı biri diye düşündüm bir süre ama yanıldığımı söylediği şeyle anladım.
"Konuşalım hadi çok istiyorsun" piç pis sırıttı.
"Ben onu mu diyorum?"
"Ne diyorsun ki sen?"
"Müzik dinlerken son ses açmışsın,rahatsız oluyorum,kısar mısın?"
"Son ses mi?"
"Evet"
"Yalnız benim son ses değil."
Kafasını koridordan geçen bir hostese çevirdi ve beni işaret ederek konustu.
"Pardon,hanım efendiyi başka bir yere alabiliyor musunuz?"
"Ben niye gidiyorum sen git."
"Rahatsız olan sensin!"
"Rahatsız eden de sen!"
Tam bir şey söyleyecekken hostesin konuşması ile Susup ona döndü.
"Malesef,boş yerimiz yok.Bugün baya dolu" diyip önlere doğru ilerledi.O da bana dönüp sırıttı.
Tam da o sırada arka koltuktan müzik sesleri geldi kullağıma.Basımı hiç oynatmadan,gözümü hafif o tarafa kaydırıp tekrar ona döndüğümde daha fazla sırıttı.Utançtan ölmeliydim.Öl sen Azra.
Tekrar Kullaklığı eline aldı.
Yol boyunca hareket etmeden ona bakmamaya çalıştım"
..
..
Valizi elime alıp açmaya çalıştığım da açılmamıştı.Adımın yazdığı yapışkan notu aradığım da gördüğüm şeyle şok olmuştum.Benim adım yazmıyordu.
Notta
'Cenk ÇELEN'
adı yazıyordu ve alttada bir telefon numarası vardı.
Telefonu elime aldım ve rakamları girdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENSİZ ASLA
Random"O zaman gözlerimin içine bak ve beni sevmediğini söyle" Kadın,usulca dikti gözlerini adamın gözlerine kendi kalp atışını umursamamaya çalışarak. "Seni sevmiyorum" Adam,sevdiği kadının gözlerine baktı sevgi ararcasına.Kadının kalbiyse onu sevdiğini...
