PAST PRESENT (On Going)

FIRST INSTANCE

11 YEARS AFTER

Naikunot ko na lang din ang noo ko dahil sa inis, paano ba naman kasi itong nagbabantay sa akin panay kapit sa jersey ko. Like, sa papaanong paraan 'to nakaabot ng finals nang ganito kapangit ang laro—walangiya!

"Clemente! Assist mo si Santiago!" sigaw ni couch sa akin.

Isa pa 'tong bakulaw na 'to eh, hindi n'ya ba nakikita na tig dadalawa na bantay ko rito.

"Ano? Kaya mo pa, huh?"

At talagang sumingit pa ang kurimaw. Ang pangit na nga ng pagmumukha at laro nito, ang lakas pa ng loob mag-mayabang sa mismong harapan ko.

"Hindi ba halata? Eh ikaw, kamusta kamay mo sa jersey ko huh?" sarkastikong untag ko naman rito.

Mangaasar ka without knowing na mas kaasar-asar hirit ko.

"Tangina mo!"

"Tangina mo rin, bulok!" sigaw ko pa rito.

Nang makalusot ako't nakakita ng pagkakataon, agad kong tinungo ang kalapit na pwesto ni Santiago—na ngayon e pahirapan pa rin kung kanino n'ya ipapasa ang bola. Hindi lang assest kailangan, sabi ko sa isipan ko. When I got the right spot, and stole the attention of Santiago, matik naman din nitong pinasa sa akin ang bola. Kita ko rin kung paano s'ya pagtulongan ng mga asongot—pambihirang finals 'to ang ang lala.

"And Clemente is near!"

Sigaw naman nung announcer habang pinipilit kong makalusot sa mga dambuhalang bantay ng kabilang team. Kasabay nang hirap ko ang pag dagundong ng buong stadium, naririnig ko ang malalakas na ingay ng drums at sigawan ng mga taong nanonood sa 'min.

Dribbled. Crossed. Dribbled. Crossed, then...

"Clemente is about to do a,"

Nakakabinging katahimikan ang sumabay sa akin, lahat ay naka-sentro sa 'kin at sa gagawin ko. And if this shot fail—nah ah, I won't let that thing happen,

"...STUFF SHOT! CLEMENTE JUST DID A STUFF SHOT!"

Kasabay nang hiyaw ng announcer ang s'ya namang pagtunog ng end bell. The next thing I knew dinadambagan na ako nang yakap ng mga kasama ko.

The crowd got crazy while yellin' our university's name. I'd stood up and face them with pride, I slowly pulled my hands up and start to shout like a khin' khon. As usual, mas lumakas pa lalo ang hiyawan sa loob ng stadium.

I'm goin' to miss this, for sure. It's my last season by the way.

"Bida ka na naman, Clemente!" sigaw nung kasama ko sa gilid.

Natapos ang laro, and we just won the game. Back to back championship na naman para sa school. Kahit medyo tabingi 'yong laro kanina at puro pandaraya, nagawa pa rin naman naming maipanalo at iuwi uli ang championship.

"Congratulations!" sigaw ng mga taong nakakasalubong ko palabas ng stadium.

They're all happy and proud, ayon talaga ang totoong reward.

"Thank you." maikling sagot ko na lang din.

It wasn't easy as we think, but at least nairaus naming lahat.