Kuzeyin Yalnız Kraliçesi

Bölüm 5 : Okyanusun Dibine Yolculuk

Takvim 25 Mayısı gösteriyordu. İngilizlerden şimdilik paçamızı kurtardık. Ama uzun sürmez, muhtemelen şuanda rotamızı hesaplıyorlardır. Üstelik yakıt tüketimi azaltmak için yine yavaşlamıştık. Anlayacağınız tespit edilmemiz uzun sürmez. Yarın Fransa yolumuzu yarılmış olacağız tabi başımıza birşey gelmezse...

Takvim 26 Mayıs sabahı. Alarm sesiyle uyandım, düşündüğüm gibi keşif uçakları bizi tespit etti. Yeni bir çatışmanın yaklaştığını hissediyordum. Uzun sürmeden bir swordfish uçağı bize doğru gelmeye başladı fakat geri döndü sanırım sadece bizim Bismarck olduğumuzdan emin olmak istiyordu. Ama bu uzaklıkta bu uçağın olamaması gerekirdi? Yoksa etrafta uçak gemisi mi vardı? Eğer bir uçak gemisi etraflarda ise duyabileceğimiz en kötü haber olur. Hala luftwaffe'nin koruması yoktu. Etrafta herhangi bir Bf-109 göremiyorum. Umarım Fransaya sağ sağlim varabiliriz..

Akşam 8 gibi bir sürü swordfish üzerimize geliyordu! Hemen herkes mevkisine geçti, sirenler çalmaya, uçaksavarlar ve bataryalar doldurulmaya başladılar. Savaş için hazırdık! İlk torpido üzerimize geliyor! Bundan kaçamayız! Bir teğmen kamaradan çıktı ve bağırdı. "Herkes sıkı tutunsun!" Ve sağır edici bir patlama! Patlama yüzünden yere devrildim, tam toparlanıyorken 2.bir patlama!

Kendime geldiğimde yerde uzanıyordum. Sanırım kafamı güverteye çarptım. Ayağa kalktım, neler oluyor diye bakıyorum. 2 tane dalgıç geldi, ve gemi dönmeye başladı. Yüksek ihtimal dümen vuruldu. Ama tamir edilemez gibi duruyordu, atlantik yaptıklarımızdan çok sinirlenmiş olsa gerek deniz, çok dalgalıydı. Durmadan daire çiziyorduk artık kaçıp tamir olamayız. Amiralin radyo mesajını duydum. "Gemi manevra yeteneğini kaybetti. Son top mermimize kadar savaşacağız. Çok yaşa Führer."

5 adet destroyer üzerimize hücum ediyordu! Bizde onlara karşı top ateş ediyorduk. Bu savaşın sonunu tahmin edebiliyorum.. Durmadan daire çiziyoruz, İngiliz destroyer ve zırhlıları etrafımızı kuşatıyordu. Burası bu kraliçenin mezarı olacak...