hayallerimin peşindeyim (BTS)

Savaşmalıyım

Neden her seferinde boyle olmak zorunda nefes alamiyorum diyorum tam göçüp giderken hep neden karşıma engeller çıkıyor
Gerçekten anlamıyorum...

Yaşamak istemiyorum işte neden nefes almaya zorluyorlardı beni

Diyorum yaşayamıyorum ne olur yaşamak istemiyorum bunu anlayın.....

Tam bileğimi kesicektimki içeri gamze girdi

"Ne yapıyorsun sen malmısın?"

"Lütfen buradan git"
Ama boşa söyledim gitmedi

"Bak gamze eğer gitmezsen olacaklardan ben sorumlu değilim

" ya yasemin senin bizim hayallerimiz vardı onlara ne oldu hani savaşıcaktık"

Derin nefes aldım titrek bir şekilde

"Benim engellerin çok büyük gamze savaşsam bile yenilirim anlamıyormusun en mantıklısı savaşa başlamadan önce savaşdan çekilmek"

Benim ağlamama dayanamayıp oda ağlamaya başladı şuan oda ağlayarak konuşuyordu

"Nasıl pes edersin bunun sonucunu nerden bile bilirsinki yapma ne ne olur senin yaşamaya hayatı yaşamaya ihtiyacın var daha çok küçüksün beni bırakamazsın"

Elimdeki bıçağı attım ve koşarak gamzeye sarıldım o benim en iyi arkadaşım en iyi kuzenimdi (gamze yaseminin kuzeni)

"Sende yapabilir miyim biz yapabilirmiyiz"

"Eğer biz kendimize guveniyorsak herşeyin üstesinden geliriz"

"Gamze"

Kafamı kaldırdım ve ona baktım

"Efendim"

"Lütfen bu olanlardan kimsenin haberi olmasın buna ailemde dahil"
Kafasını salladı ve bana sarılmaya devam etti  gerçekten onu çok seviyordum

Gamzeyi evine uğurladıktan sonra yatağa geçtim zor ikna etmiştim onu ama sonunda gitmişti iyidim ben ...

Yatmadan önce yine günlüğümü çıkardım ve yazmaya başladım

Tesekkur ederek başlamak istiyorum söze neden diye sorarsan
Eğer bu gün gamze beni kurtarmaya gelmesiydi ölmüştüm
Yaşamak istiyordum aslında ama artık yapamayacağımı
Zannetmistim ama onu çok seviyorum çünkü bu zamana kadar bana destek oldu
Başka kimsenin yapmadığını yaptı
Nasıl ona teşekkür edicegimi bilmiyorum gerçekten
O bana yaşamayı öğretti o bana sevmeyi sevilmeyi öğretti
Onu çok seviyorum zaten önceden de seviyordum onu
İyi geceler

Sabah uyandım ekimi yuzumu yıkadım ve annemin hazırlamadığı kahvaltımı hazırladım pek yemezdim ama
Hazırlayıp oyalanmak güzel oluyordu .

Çantamı aldım okula doğru gidiyordum herşey çok sakindi
Taki biri arkamdan saldırana kadar
Çok senirlenmistim bu hangi gerizekalı ise onu öldüreceğim
Arkamı döndüm bu gamzeydi
Gülüyordu bende güldüm ve okula devam etmeye başladık
Okula gidene kadar hep hayaller kurduk
İşte sadece 4 senemiz kaldı güney koreye gitmeye bunu düşündükçe çok mutlu oluyordum
Tabi gamzede

Okula vardık birinci ders tarihti ve gerçekten çok sıkıcı oflayarak kitabı çıkardım (lise son sınıfa gidiyorlar)

Az önce zil çalmıştı derin nefes aldım ve dışarı çıktım

"Yasemin gel yemek yiyelim"
Arkadan gelen sese doğru baktım bu en gıcık olduğum kendini bi bok sanan kübra' ydı

"Seninle uğraşıcak vaktim yok maalesef kendine başka arkadaş ara"
Onu hic sevmiyordum nedeni ise bi kaç sene önce o beni çok dovuyordu neden diye sorarsanız onun aşık olduğu çocuk bana aşıktı
"Nasıl istersen korkak"

Çok sinirlendim

"Bana bak gereksiz insanlarla vakit geçirerek zamanımı boşa harcayamam malum sende gereksiz olduğun için seninle takılamam"

Çok sinirlenmise benziyordu bana baktı ve bir şey demeden yoluna devam etti

5 saat sonra

Gamzeyle beraber eve geldik o kendi evine gitti ve bende kendi evime
Gelir gelmez BTS şarkısını açtım ve onlara eşlik ettim
Sesim güzeldi aslında galiba ...

2 sene sonra

Günler gerçekten çok cabuk geçiyordu ve ben bunu gerçekten çok Sevmiştim 

Her daim bangtanla olun .....

Sizi seviyorum lütfen bana destek verin ❤❤❤