MUTLULUK İSTİYORUM ( Düzenlenecek )

MUTLULUK İSTİYOiRUM

Multide Melek.

( Arkadaşlar bu benim ilk kitabimdir. umarim begenirsiniz. ilk basalari sıkıcı gelebilir ama ileriki bölümleri sevebileceği bizi düşünüyorum. eksiklerimi yazabilirsiniz. her insanin /eksiği olduğunu düşünüyorum. vote ve yorumu bırakmayım.iyi okumalar kitap kurtlari !!! )

Merhaba benim adım Melek. Türkiyede iki çocuklu bir ailenin kızıyım.6 yaşındayım. Bu sene anaokuluna gidiyorum. Babam inşaatçı. İsmi Emir.Annem ev hanımı adı da Demet . Birde çok tatlı bir kardeşim var. Kardeşim 6 aylık adı Can.Ben ailemi çok seviyorum.Zorlu bir okul hayatım var.Ve bir gün mutlu çok mutlu olacağıma inanıyorum. Ertesi gün annem beni erkenden uyandırdı. Elimi yNüzümü yıkadım. Ve kahvaltıya oturdum. Sonra ise bir de ne göreyim. Kahvaltıda peynir,ekmek ve çay vardı.Anneme sordum.Annem: - Kızım bu aralar biraz sıkışığız. Market yapamadık. Birkaç gün böyle idare edeceğiz yavrum.dedi.Ben babama hak verdim.Bunları yemeliydim.Yoksa annem ve babam üzülürdü.Sonra annem canı aldı komşumuzun verdi ği eski püskü bebek arabasına bindirdi. Ve okula geldik. Anneme ve Can'a kocaman bir öpücük verip sınıfa gittim.Okul arkadaşım Melisa yeni bir kalem almış,herkes onun yanına toplanmıştı. Kalem çok güzeldi.Ben de istiyordum. Ama kalem çok pahalymış.Yani almak imkansızdı.Ve öğretmanimiz derse girmişti.Derste güzel bir şarkı öğrenmiştik.Teneffüs zili çaldı. Tenefüste Selin öğretmenim beni yanına çağırdı. Ben de gittim. Öğretmenim: - Melek sen çok akıllı ve zeki bir kızsın. Ama okulun aidatlarını 6 aydır vermiyorsunuz. Canım ben sizi anlıyorum ama ailen 100tl'yi 1 hafta içinde vermezseniz okuldan ayrılmak zorunda kalıcaksın.dedi. Ve tüm dersler bitti.Ama ben derslerde hep o 100tlyi düşünüyordum. Sonra annem ve Can beni almaya geldi. Sonra ise yolda giderken anneme söylemek istedim. Ama söylediğinde annem de babama söyleyecekti. Babamın gururu kırılabileceğini düşündüm. Bir çözüm bulmak lazımdı. Eve geldik. Can oturuyorduAnnem temizlik yapıyordu.Ben de ödevimi yapmaya oturdum. Annem: - Kızım kullanmadığın oyuncaklarını ağır da atayım. Çok yer kaplıyor ve çoğu kırık.dedi. Ve hemen benim aklıma bir fikir geldi. Oyuncaklarımı satabilirdim diye düşündü. Acaba alırlar mıydı?diye düşündüm. Hayır almazlardı.Kim isterdi kırık oyuncakları ki sanki. Sonra oyuncaklarıma topladım. Annem:

- Kızım çöpe atar mısın? dedi. Eee bende tam bunları atacaktım ki Ece: - Bunları neden attıyorsun.Hepsi çok güzel.dedi. Bende:

- Hayır, güzel değil bakar mısın bazıları kırık .dedim.Ece bana katılmayarak:

- Hayır bence bunlar çok güzel. Sen bunları satabilirsin.dedi. Ben de :

- Satsam kimse almaz ki.dedim.Ece:

- Hayir alırlar mesela ben alırım.Kaça satarsın?Ben de sevinerek:

- Tabi alabilirsin tanesi 2 TL.Ece de:

- İyi tamam alıyorum.dedi. Daha sonra ikindi vakti eve geldim. Annem görmeden oyuncaklarimi odama çıkardim. Ve akşam oldu. Can koltukta uyumuştu.Ve Can sağ tarafına döndüğünde birden yere düştü.Annem hemen koştu. Ben bir taraftan gülüyordum. Ama ağlamaya başlayınca hemen yanina geldim.Onu öptüm,okşadım.Ve akşam yemeği için anneme yardım ettim.Sonra babam geldi.Ve babamın üstüne atıldım. Ve yemeğe oturduk.Annem 1çeşit yemek yapmıştı. Aslında tam doymamıştım. Annem herkese azar azar koymuştu. Çünkü yemek yarın akşama yetmesi için.Annem de babam da çok üzülüyordu. Onların doymadıkları da belliydi.Babam: - Çocuklar üç gün sonra para alıcam.O zaman daha çok yersiniz.dedi.Annem:

- Nasıl üç gün sonra alacaksın! Ertesi gün dedin almadın 2 gün sonra dedin yine almadın. Babam kızgın bir şekilde: - Ne yapayım benim elimde mi vermiyor patron. Ben mi böyle yaşamak istiyorum.Çık diyorsan ama çıkamam kış yaklaşıyor.Kışın nasıl iş bulucam.dedi.Ve annem:

- Bak Emir ben seni de anlıyorum ama bi an önce para bul,evde yiyecek kalmadı.Bir tencere yemeği iki güne getirmeye çalışıyorum.Çocuklar da aç ama bize söyleyemiyorlar.Lütfen para bul olmazsa hafta sonu ek iş yap,böyle olmuyor.dedi. Babam: - Tamam elimden geleni yapacağım.dedi. Ve ben annemle babamı dinliyordum.Her şeyi duydum.Bu şekilde okulun aidatlarını veremeyeceğini düşündüm. Ne yapacağımı bilmiyordum. Sonra Can'ı alıp oturma odasına geldik. Sonra erkenden dişlerimi fırçalayıp uyudum. Ertesi gün okula gitmeden önce Can hastalandı. Annem çok üzüldü.Ama doktora götüremezdi. Parası yoktu. Var olan parayla ekmek alabilirdik. Karşı komşumuz bize yardım etti.Hastaneye gittik.İlaçları da o ödedi. Annem ve babam çok üzgün gururu kırık bir şekilde Can'ın muayenesinde sonra doktor reçete yazdı. Annem ve babam teşekkür etmekten başka yapacağı bir şey yoktu. Daha sonra babam para almıştı. Herkes patronun verdiğini düşündü. Hayır,hayır patron vermemişti. Yakın arkadaşından borç almıştı. O da çok değildi 200tl vermişti. Olsun buna da şükür. Babamdan 100tlyi isteyecektim. Ama o zaman birşey kalmazdı. Ertesi sabah okula gitmek için hazırlandım. Annem beslenmesi hazırladı. Ben de çantama bazı şeyleri alıp okulda satmak istedim. Arkadaşlarım benle dalga geçerdi. Hayır olmazdı. Çalışıp o 100tlyi alacaktım. Okula gidiyorduk. Can'ın yanına bir kuş geldi. Can hemen ağlamaya başladı. Okula geç kalıyorduk. Okula gittiğimizde öğretmenim annemi çağırdı. Ben sınıfdaydım. Can'ı çok seviyorum. Ve ona üzülüyordum. Neden mi? Çünkü o herşeyden habersiz ve masumdu. Onun ve ailemin aç kalmasını istemiyordum. En iyisi okuldan ayrılmaktı. Aç kalmak yerine okumamalıydım. Annem ile öğretmenimin ne konuştuklarını merak ediyordum. Ve onları pencereden izliyordum. Annenin ne dediğini ve ne düşündüğünü merak ediyordum. Konuşmaları bitmişti. Annem ile Can eve gidiyordu. Öğretmenim sınıfa geldi. Ve bana herhangi bir şey söylemedi. Tenefüste ise oyuncaklarımı alan olur mu?diye bir sordum. İnanamadım 5 kişi almıştı. 2 araba 2 bebek bir de bozuk çantamı satmıştım. Demek alacak varmış. Hepsi bunların 20tl oldu. Çok mutluydum. Böyle giderse 100tlyi toplayabileceğimi düşündüm. Melisa benim yaptıklarımı görmüştü. O zengindi. Utanmıştım ona karşı. Ve aniden cebinden 20tl çıkardı bana verdi. Onun bu kadar iyi biri olduğunu düşünmemiştim.Çantamdaki geri kalanları aldı. Bunu bana yardım için yapmıştı. Ama ben dalga geçeceğini düşünmüştüm. Hatta bana o gün yeni aldığı kalemi bana verdi. Şaşkınlıktan ağzım açık kalmıştı. Dersler bitti. Annem beni almaya gelmişti. Can yanında yoktu. Annem her beni okuldan alışında Can da gelirdi. Koşarak annenin yanına geldim. Anneme: - Anne anne Can nerede?Annem:

- Kızım Can evde babamla birlikte.dedi.Ben de telaşla: - Baban işte değil mi?Annem:

- Değil kızım,onu işten çıkarmışlar. Aniden çantam yere düştü. Çok şaşırmıştım. Çok da üzüldüm. Korkmaya başladım. Ağlayacaktım ama ağlamamalıydım. Annemi babamı üzmemek için. Annem karşı komşuya borç olarak Can'ın masraflarını verdi. Geriye 100 TL kalmıştı. Ve babam onun yarısıyla alışveriş yaptı. Diğer yarısını da zorda kaldığımızda kullanacaktık. Sadece bende para vardı. Annemle eve vardık. Ben ders yapmaya koyuldum. Babam da hesap yapıyordu. Annem de yemek hazırlıyordu. Can ise hiçbir şey anlamadığı reklamları oturup izliyordu. Ben de Melisanın verdiği kalemle ödevimi yapıyordum. Kalem çok güzeldi. Melisa kötü birisiydi. Neden böyle birşey yaptığını anlayamıyorum. Kokusu çıkardı zaten. Annem de evde patik yapıp yazma oyalayîp ve satıp birkaç bir şey elimizde olacağını düşünmüştü. Daha sonra telefon çaldı. Babam baktı. Babam en önceden iş başvurusu yapmıştı. Ve babamı işe aldıklarını söylemek iç-in aramışlardı. Ve hemen gitti.

***
Arkadaşlar vote ve yorumlarınızı bekliyorum.