MUTLULUK İSTİYORUM ( Düzenlenecek )

GİTME BABA!

Multide Can.

Sonunda beklediğimiz gün hafta sonu gelmişti. Bugünün çok daha güzel ve özel  bir gün evet benim doğum günüm. Çok mutluyum. Ama biraz üzülüyordum da. Çünkü paramız yok. Ben de partiler, hediyeler , yemekler istiyordum. Ama     büyüdüğümde inşallah bunlar da olacak kim bilir. Çok mutluydum. Kahvaltımı yapıyordum. Annem'in gözlerine     bakıyordum. Çünkü doğum günümü hatırlamasını istiyordum. Anneme söyle dedim :                                                                   

— Anne bugün ayın kaçı diye sordum. Annem de:                                                                                                                                                                  

— 7 . 02 . 2014 dedi. Ve annem' e :                                                                                                                                                               

— Anne bugünü  sana birşey çağrıştırıyor mu ? diye sordum . Annem de :                                                                                                 

— Hayır kızım normal sıradan bir gün niye sordun ?  Ben de:                                                                                                                 

   — Hiç birşey yok öyle sordum da . dedim. Ve kahvaltımızı yapıp babamın yanına yemek götürmeye gittik.Babamın nerde çalıştığınï hiç sormadım. Acaba büyük mü? Ne iş yapıyor? Çok merak ediyordum. Ve işyerine geldik. Çok  güzeldi. Burasıbana tanıdık geliyordu. Yoo yoo olamazdı , babam bu işte mi ? hayal mi görüyorum. Allahım kafayı yicem. Evet burası Zengin Melisanın Babasının yani Kemal beyin işyeriydi. Ve Kemal Bey geldi. Ve bana baktı. Ben de korkarak ona bakıyordum. Babam yemek yiyiyordu.Annem ise bulaşıkları yıkıyordu. Ve kapının önüne lüks bir araba geldi. İnanamadım.  Melisa indi arabadan. Ve içeri girdi. Ve beni görünce bağırmaya başladı ve Babası Kemal Bey de sese geldi.                                                                                                                                          

    — Ne oldu kızım niye bağırıyorsun ? Melisa da :                                                                                                                                         

— Baba bu kızın ailesini hemen kovacaksın bu kız beni okuldan attırdı. Öğretmenim onun yüzünden bana disiplin cezası verdi. Kov baba lütfen. Kemal Bey de :                                                                                                                                                     

    — Seni kötü şeytan sen benim kızımı nasıl okuldan atarsın. Sen Emir Bey kovuldun. Ailenin de al git. Sonra bana tokat attı. Ağlıyordum. Sonra babam yanıma geldi. Ve Kemal Bey' e yumruk attî. Dansa sonra Kemal Bey babama vurdu. Babam bir kere daha vurdu. Sonra da evimize gittik. Melisa babasına baktı. Ama babası "bunu yanına bırakmıyacağım seni    sürüm sürüm  sıürdüreceğim. Göreceksin sen " dedi. Babmda o sinirle uzaklaßtık oradan. Eve vardık. Babama olan biteni anlattım. Babam :                                                                                                                                                                                               — Kızım neden böyle birşey yaptın  zenginlerle baş kaldırma . Bu dünyada hep güçlüler kazanır kızım. dedi. Ben de :                                                                                                                                                                                                         — Ama baba ( ağlayacak bir tavırla) bana hırsız dediler baba hem de suçsuzdum. Baba haksızlıklara göz yummamalıyız. Üzgünüm  baba benim yüzümden işten  çıkartıldın deyip ağlaya ağlaya odama çıktım. Ve babam da :                                                                                                                                                                                                       — Bir daha asla böyle birşey yapma Melek hem de asla biz kimiz ki fakir bir aile dedi. Odama çıktım. En sevdiğim oyuncak ayımı aldım ve ağlıyordum. Bıktım bu hayattan ! Bıktım ! Bıktım ! Doğum gınümde olacak iş miydi. Ama yeter yeter ! Ben de insanin hepsi benim suçum benim yüzünden babam işten çıkarıldı. Biz şimdi ne yiyip içeceğiz. Can da yanıma geldi. A söylemeyi unuttum. Dün can 1 yaşına girdi. Ona harçlıklarımla bir araba aldım. Ve onunla yanıma emekleyerek yanıma geldi. Onu görünce sevinmiştim. Annem bizi aşağıya çağırdı. Yemek yemek için ve Can' ı alıp   aşağıya indik. Babm da vardı. Işıklar kapalıydı. Sonra " iyi ki doğdun Melek " diye sesler geliyordu. Çok mutlu olmuştum. Hatta babam pasta bile almıştı. Çok mutluydum. Ve masanın önüne geldik. Ve babam şöyle birşey söyledi. :                                                                                                                                    

  — Kızım bugün seni çok üzdüm. Bu senin suçun değil. Sen harika iyi yürekli bir kızsın. Canım kızım doğum günün kutlu olsun. dedi. Çok mutluydum. İlk defa bu kadar seviçliydim. Herkes doğum günümü kutladi. Annem hatta Can bile. Mumları üflemeden önce dilek dilerim. Dileğimde ise mutlu ,huzurlu , sağlıklı , yetecek kadar para dilerim. Tam mumları üflerken kapı çaldı. Kapıya baktık. Melisa' nın babası ve 2 tane de memur polis vardı. Benden soğuk soğuk yerler akıyordu. Kötü birşey olacağı belliydi. Memur Bey :                                                                      

— Emir Yıldız burada mı ? Babam  :                                                                                                                                                          

— Evet benim ne sorun vardı?                                                                                                                                                 

—Kemal Bey sizden şikayetçi. Ve sizi  karakola götürmemiz gerekiyor. dedi. Babam da :                                                     

— Ben bırşey yapmadım  gerçekten lütfen ben suçsuzum. dedi. Annemde hüngür hüngür ağlıyordu. Hepimizin    gözleri açılmıştı. Korkuyorum. Ağlayacaktım nerdeyse. Ve polisler babamın kolundan tutup arabaya bindirdiler. Babam "ben suçsuzum beni bırakın ben birşey yapmadım."diye bağırıyordu. Annem " bırakın benim kocam suçsuz bırakın onu yalvarırım. "diyordu. Ve araba hareketlendi. Babam bize bakıyordu. Çok üzgündüm. Annem ve ben arabanın arkasından koştuk ama yetişemedik. Sonra komşular geldi.

İlayda ve annesi de geldi. Ağlıyordum. Annem perişan haldeydi. Can olamaz evde tek kaldı. Hemen koşup eve gittim o da ağlıyordu. Hemen dışarıya getirdim. Annem çok kötüydü. Tam da doğum günümde oldu. Ve kendimi tutamadım ağlıyordum. İlayda' ın babası bizi karakola götürdü. Neden böyle oldu neden benim hayatım böyle diye düşündüm. Of of of babmı çok seviyorum , ondan ayrılamam , hem bize kim bakacak napacağız ? diye          düşündüm. Ve karakola vardık. Annem biraz olsun iyiydi. Ve  babamı görmeye gittik. Babm çok üzgündü. Her halinden belliydi. Suçunu sordu annem babama. Babam iş yerinden 2 araba çalmış aslında . Hayır babam benim  babam yapmazdı . Benim babam yapmazdı yapamazdı. Ve aniden Ben :                                                                                            

— Babam böyle birşey yapmaz. Ona suç atıyor bu adam . Siz zenginler hep  böylesiniz. Babama neden böyle bir suç atıyorsun biz sana naptik. Ve demirlerin arasindan babma baktım. Ve Kemal Bey :                                                                    

   — Pis hırsızlar  hem suçlusunuz hem de güçlü. Utanmadan bana laf söylüyo. dedi. Ve bir polis geldi. Polis :              

— Yarın Emir Bey' in mahkemesi var. Herşey orada belli olacak . Emir Bey geceyi burada geçirecek. İyi geceler . dedi. Annem de Canı aldı.Ve babmla zar zor ayrıldı. Babama :                                                                                                                                         

  — Babacım sen yapmadım ben biliyorum .Çıkacaksın buradan en kısa sürede deyip eve zar zor gittik.Babam da : 

— Tamam kızım. Sen üzülme bu arada doğum günün kutlu olsun. Seni seviyorum annene ve Can' a iyi bak tamam mı? dedi. Ve gittik.  İlaydanın babası bizi kapıya kadar bıraktı. Ve o hüzünle eve girdik.

                                                                                            ***