YA ABURNE // ChanBaek

Beni Göm

Havada esen ılık bir rüzgar Baekhyunun saçlarını okşuyordu. Her bir saç teli havada uçuşup dalgalar halinde yüzüne inip alnına yapışıp, gözlerini kapatırken Baekhyunun pek de umurunda değildi bu durum. Oturduğu yerde ki soğuk içine işleyip iliklerine kadar titremesine rağmen o, karşısındakine üşüdüğünü belli etmemek için titremesini büyük bir ustalıkla gizleyip yüzünde bir gülümsemeyle sunmuştu karşısındakine.

"Yine beraberiz, ama bir fazlalıkla"

Baekhyun'un yüzündeki gülümseme içten bir gülümsemeye dönüşürken büyümüştüde. Onun gülümsemesi o kadar içten ve parlaktı ki yıldızlar bile onun o parlak gülümsemesini kıskanırdı. Hiç olmazsa Chanyeol öyle derdi hep.

"Merak etme ben iyiyim, sen rahat uyu ama şimdi gitmeliyiz. Kar daha fazla yağmadan eve varsak iyi olur"

Baekhyun yavaşça oturduğu yerden kalkmış ve dolan gözlerine rağmen karşısındakine yine gülümseyerek bakmıştı.
   Baekhyun orada ki işini bitirdiğinde yavaş adımlarla çıkışa doğru yürümeye başlamıştı. Gözünden akan yaşın yüzüne damlayan kar tanesiyle eriyip akmasına izin verirken yürüyordu çıkışa doğru. O, hayatını bırakıp yürüyordu, yarısını bırakırken gidiyordu.. Ama o her şeye rağmen mutluydu. Çünkü; diğer yarısı mutluydu, Chanyeol mutluydu, Baekhyunun Chanyeolu mutluydu...

     Her şeye rağmen mutlulardı(!)

-

Ah çok heyecanlıyım. Bu benim ilk hikayem ve umarım beğenirsiniz. Her türlü yoruma açığım. Şimdiden okuyan, yorum yapan ve oy veren herkese teşekkürlerr💕