Achter de glimlach

5. Date Night ?

[A/N;

hey guyss, ik ben een beetje aan het zoeken naar een foto van Chris, wat overigens veel lastiger is dan dat het lijkt.

Ik heb namelijk een bepaald beeld in me hoofd van hem, een verbeelding, en om dat te vinden in iemand anders; lastig.

Duss, ik upload gewoon een paar keer een foto bij het verhaal van een jongen met de juiste ogen, of de juiste uitstraling ofzo, en hopen dat jullie fantasie er uiteindelijk zelf een hele leuke jongen van maakt ^^ 

anyway,  van deze foto is het een beetje zijn uitstaling, en gezicht, en die schattige lach *Dayyyum* 

enjoy !   ]

Hoofdstuk 5; Date Night ?

"Hai." Zeg ik een beetje ongemakkelijk, met een stem die niet van mij lijkt te zijn. Chris bekijkt me en ik kan het niet laten om hetzelfde te doen. Hij staat in de (voor-) deuropening, om 18.00, zoals afgesproken.

Hij heeft een strak wit t-shirt aan, waar je zijn gespierde armen en torso doorheen ziet. Een simpel zwart vest erover met opgestroopte mouwen, en donkerblauw jeans en sneakers.

Hij ziet er niet verkeerd uit. Zeker niet, haha.

"Eh, hee.." Hij herstelt zich en wrijft in zijn nek. "Je ziet er prachtig uit." zegt hij dan met een knipoog.

"Slijmbal." zeg ik met een glimlach (en een knalrood hoofd). Hij zet een pruillipje op en ik geef hem een knuffel.

Wow, geef ik hem nu een knuffel? Ja, ik geef hem een knuffel.. O God. Ik heb nu al een discussie met mezelf. Dit gaat verrr.

"Grapje, hoor. Dat was een heel symphatiek complimentje van je." zeg ik kakkerig. Chris schiet in de lach. "Was het zo slecht?" vraag ik maar hij schud zijn hoofd.

"Nee, het was juist supergoed." zegt hij enthousiast. "Dankje, denk ik.." Niet zeker of het iets was om trots op te zijn.  "Zullen we gaan?" vraagt hij even vrolijk als altijd. 

"Ja, is goed." "Ik ben met de fiets, ga je achterop?" Ik knik. "Sure."

-

"Doe alsof je thuis bent," Oke Yun. Gewoon negeren. Jake is er nou eenmaal niet meer en die kan dat ook niet meer zeggen. Anderen wel, get over it.  Mompel ik in mezelf.

Gelukkig heeft Chris niets door en gaat hij vrolijk verder.

"Heb je honger?" vraagt Chris als we binnen komen. Het ruikt er heerlijk naar pizza. "Ja, best wel. Laat me raden. Je maakt pizza?" Chris knikt trots.

"Hopelijk hou je van magherita? Ik wist niet welke je lekker vond, dus heb ik maar een simpele gemaakt."

Hmm, Magherita. Mijn lievelingspizza. "Top, da's mijn lievelings." Chris lacht. "Die van mij ook."

Hij staart me even aan met zijn prachtige ogen, maar kijkt dan weg.

Het apartement van Chris is prachtig. Ruim en wit. Heel simpel, maar wel rommelig (Ik heb niet echt recht van spreken.. Je ziet niet eens mijn tapijt op sommige delen), maar wat verwacht je van 4 studenten.

 -

"Kom maar, ik help wel." zeg ik als opsta om de borden af te ruimen. "Nee joh. Je bent de gast hier." Koppig sta ik op en volg ik Chris naar de keuken.

"Wil je nog wat drinken?" "Ehm, thee graag."

We lopen met ons drinken naar de woonkamer. Dan horen we de voordeur opengaan en allemaal stemmen. Met een dubbele tong..