7. BÖLÜM

198 4 1
                                    

Bu bölüm baya sürükleyici oldu. Bir süredir yeni bölümü yazamıyorum. Malum hastaydım. Kusuruma bakmayın.
*******************************************
Yine lanet bir pazartesi sabahı aradan 2 hafta geçti ve ben tekelde gördüğüm o çekici çocuğu bir daha hiç göremedim. Birkaç kez ordan geçtim ama o yoktu. Onun dışında gizemli numara hala gizemini koruyordu. Dersler ağırlaşıyordu ve bu gizemli numara artık sınıfa not da bırakıyordu. Keşke gözüme bi gözükseydi. Birkaç arkadaş daha edinmiştim ama bu arkadaşlardan gizli numara hiç memnun değildi. Benden hoşlandığı ve peşimi bırakmayacağını biliyordum ama neden kendini göstermiyordu?

Simgeyle okul bahçesinde oturup önümüzden geçen insanları eleştiriyorduk ki TEKELDEKİ ÇOCUK!!
diye bağırana kadar.

Simge bana döndü ve "ne dediğini anlamadım" dedi. Konuyu toparlamaya çalışarak karşımızdan geçen kızı göstererek "hadi bakalım sıra bunda" dedim.

Simge o kızı eleştirirken gözüm Tekeldeki çocuktaydı aman tanrım aynı okuldaydık ve ben bu yakışıklıyı daha yeni görüyordum. Çok yakışıklıydı o gece o kadar yakınlaşmıştık ki ondan elektrik almıştım. Bu çocuğu araştırmaya karar verdim ve Simge'ye biryere yetişmem gerektiğini söyleyip yanından uzaklaştım.

Daha yeni tanıştığım Meleğin yanına gittim. 3. Sınıftı ve okulun hackeriydi ve doğal olarak 3. sınıfların hepsini tanıyordu. Ona özel bir durum olduğunu söyledim ve bahçede gördüğüm çocukla ilgili bilgi istedim. Bana 2 gün içinde çocukla ilgili her şeyi öğrenip bilgi verebileceğini söyleyince çok mutlu olmuştuk. Melek ne kadar berrak biri gibi gözükse de küçük bir şeytandı.

Okul çıkışı Simgeyi bekledim ama gelmemişti bende motora binip gidecek iken Berkin yanıma geldi ve bugün biraz kötü olduğunu bize gelip dertleşmek istediğini söyledi onu kıramazdım ve isteğini kabul ettim. Tam motora binecekti ki telefonuma mesaj geldi
O çocuk motoruna binmeyecek dimi küçük hanım !
Hayda ne alaka şimdi bu tabiki de binicek aynı eve gidiyoruz o otobüsle mi gelsin bu bilinmeyen bazen cidden saçmalıyordu. Kaskımı takıp motoru çalıştırıyordum ki tekeldeki çocuğu gördüm okul bahçesinde arkadaşlarıyla bir bankta oturuyordu. Bana sert bir bakış atıp gözlerini telefona geri çekti.
Ahh o bakış beni bitirmişti sanırım.

Eve vardığımızda Berkin eve benden önce girip evdeki kızlara acıktığını söyledi. Şaşırmıştım sanki daha önceden birbirlerini tanıyorlarmış gibilerdi. Birkaç kez Simge ile bakıştıklarını görmüştüm ama şüphelenmek için daha çok erkendi. Telefonumu sağ elimde çevirirken telefonuma mesaj gelmesini beklediğimi fark ettim bu çocuğun mesajlarına bağımlı olmuştum sanırım ve sonunda geldi!
Beni hiçbir zaman dinlemeyeceksin dimi neden o çocuk senin motoruna bindi ellerini senin beline bağladı beni çıldırtmaya mı çalışıyorsun sen ?
Hiçbir zaman değişmeyecekti. Ama bende onu böyle seviyordum sanırım tabi sevdiğimden emin değildim. Sanki ikilemde kalmış gibiydim. Bir yanda gizli numara bir yanda tekeldeki çocuk. Bu çok zor bir karardı.

Yağmur bardaktan boşanırcasına yağıyordu. Canım feci halde bira çekmişti. Kızlara sormama gerek yoktu onlar zaten içerdi.
Mavi yağmurluğumu giydim ve tekel bayiiye doğru yürümeye başladım. Yağmurun toprakla buluşup ortaya çıkardığı bu koku büyün hücrelerimi rahatlatıcak kadar güzeldi.

Tekele girerken biraz ıslandığımı fark ettim cebimden telefonumu çıkartırken birine çok sert bir şekilde çarptım. Kafamı okşayıp "Önüne baksana HAYVAN HERİF !" diye bağırmamla çarptığım çocuğun yüze baktım. Orda dona kalmıştım bu o çocuktu elim ayağım birbirine dolaştı ama ondan özür dilemeyecektim gözlerine baktım ve bir kez daha tekrarlayarak "önüne baksana ya!" dedim ama gözlerine bakarken kendimi çok değişik hissettiğimi fark ettiğim  için gözlerini başka yerlere çevirmeye çalıştım.

Birden omuzlarımdan tuttu ve beni dükkandan çıkarıp karşı evin duvarına yasladı. Kalbim yerinden fırlayacaktı. Bana bakıyordu gözlerini gözlerimden ayırmıyordu ama ben ona bakamıyordum gözlerimi bir sağa bir sola doğru çevirirken sağ eliyle çenemi tuttu ve "bana bak gözlerime bak Nehir !" dedi
S*ktir ismimi nerden biliyordu. Ama ağzına ismim çok yakışıyordu. Gözlerim gözleriyle buluştu ama o gözlerini yavaşça dudaklarıma doğru ilerletiyordu. Aman Allahım beni öpücek.

Yağmur ikimizi de sırılsıklam ıslatırken ağzından şu cümleleri çıkardı;
Ölüme aşık bir adamı, Yaşamaya hayran bırakan bir kadınsın Nehir...

Gözlerini kapadı ve anlıma bir buse kondurdu. Cidden şaşırmıştım bu yaptığı onun abaza bir sapık olmadığını kanıtlar nitelikteydi. Sadece gözlerime bakıyordu sanki bişey söylemeye çalışırmış gibi tam ağzından bir kelime çıkacaktı ki telefonum çaldı.

Arayan simgeydi telefonu açtım ve bağırmaya başladı "Nerde kaldın sen aklım çıktı sana bişey oldu diye neden mesajlarıma cevap vermiyorsun bizi çıldırmaya mı çalışıyorsun çabuk eve gel. GERİZEKALI!" dedi ve yüzüme kapattı.

Önümde duran bu gizemli çocuğa bakarken elini uzatıp " Ben KEREM" dedi.

********************************************
Arkadaşlar karakterlerin fotoğraflarını paylaşmayı düşünüyorum eğer sizde istiyorsanız yorumlarda belirtmeyi unutmayın
Sizleri seviyorum ❤️

Gizli NumaraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin