Kjo eshte historia ime...Historia e nje vajze e cila zgjodhi te jetonte nen hijen e saj te dashurise.Dashuroj personin e fundit te cilit nuk duhet ta bente.Dashurova gjakun tim ose te pakten keshtu ishte...kjo jam une.Jam Valerin Bovieèr.
Ate dite supozohej te mbushja 18 vjec.U zgjova,dhe cfare gjeta si kembim?Syte mu erren,frryme me nuk arrija te merrja kur pash personin qe qendronte prane meje.Nuk mund ti besoja syve.Do doja te ishte nje enderr,nje makth.Prane meje qendronte Rivaldo.Ai,ishte..im vella.Nuk arsyetoja dot.Perpiqesha te kujtoja cfare kishte ndodhur,ama nuk mundesha.Koka me dhimbte dhe me dukej sikur nga momenti ne moment do me binin te fiket.Syte e mi tashme te mbushur tejet me lot,nuk mund te benin dot asgje.Tashme virgjeria ime i takonte personit te fundit ne kete bote qe sduhet ta beja,aq me pak ti hidhja syte.Por qe e kote.Ate cfare ndjeja nuk mund ta shuaja me nje pike uje.Nuk e pranoja.Nuk doja ta pranoja.Por ama ishte e vertet.Une kisha rene ne dashuri prej 8 vitsh tashme me gjakun tim.Kisha bere nje mekat.Dhe tashme ishte teper vone.I mbushja mendjen vetes se nuk mund ta duash.Por nuk mungonte kurre xhelozia qe ndjeja ndaj vajzave te tjera prane tij.Ai,i cili me kishte mbrojtur ne cdo cast,ai i cili me qendronte prane se here qe kisha nevoje dhe ndihme.Por si mundi?Si mund te dashurosh vellane?Si mund te ndjesh per dike me te cilin ke qene e lidhur nga dy prinder?Mallkoja veten ne cdo moment.Qaja vuaja,e vetme ama.Ai me mbante si gjene me te cmuar qe kishte.Nuk kursente asnje moment pa me ngacmuar,ama me vone kerkonte falje duke me perqafuar.
Nuk mund te qendroja me aty.Nuk mund ta shkoja ne sy.U ngrita prej andej,u vesha,dhe dola pa bere fjale.
Telefonova Anjezen,shoqen time te ngushte te cilen e njihja qe ne kopesht.Ajo e dinte per ndjenjat e mia kundrejt tij.Qava aq shum kur isha me te.Me dhimbte koka nga gjithe ato lot,madje as ato nuk i nxirrja me.
Kisha thirrje te humbura nga nena,nga babai.U ngrita nga lokali,dhe u nisa per ne shtepi.
Nuk beja dot sikur asgje te mos kish ndodhur.Me prane tij nuk qendroja dot.Do largohesha.Smundesha dot ta shikoja ne sy.
Mberrita,dhe trokita vaket ne dere.Deren e hapi nena.
-Valrin,ku ke qene naten moj vajze,e ke iden sa ne merak na bere?-tha ajo,dhe erdhi drejt meje duke me perqafuar fort.
-Me fal nene,nuk doja te te shqetesoja.Telefoni im nuk kishte bateri dhe nuk kisha si te te merrja ne telefon.-genjeva.Normale.E si ti thosha.Nene fjeta me tet bir.Gjalle ne bote.
-Shko lart e dashur.Vishu pastrohu,dhe zbrit.Sot ke ditelindjen.Do kenaqesh.-me puthi ne balle,me uroj,pastaj me la te lire te shkoja tek dhoma ime.Teksa ngjisja shkallet,u perplasa me Rivaldon.Ngrita syte e trembur,dhe u ndesha me shikimin e tij.Dukej i qete.E mbante mend valle ate ca kish ndodhur mes nesh?
Sa u be te fliste,nderrova rruge,dhe u largova per tek dhoma ime.Nuk kisha guximin ta shikoja.Me vinte veshtire nga vetja vetem mendimi.Dhe per me teper une e kisha bere tashme.Gjithe diten e kisha injoruar.Nuk i kisha folur as e kisha pare.Ai perpiqej te me fliste ama une nuk mundesha.Kisha frike.Shkova ne dhomen time,dhe aty hapa albumin e fotografive te vjetra.Aty ndodhesha une dhe Rivaldo te vegjel.Ishim aq te lumtur.Buzeqeshja me dilte me dhimbje sikurse lotet,qaja si te isha qielli i cili vrenjtet sa here ka re.Shkova ne tualet,hapa dushin dhe,nisa te ferkoja trupin aq fort me sfungjer,saqe e kisha bere veten flake te kuqe saqe edhe me dhimbte.Doja te fshija nga trupi cdo prekje te tij.Uji i nxehte rridhte sikurse lotet e mi bashke me te.Cfare kisha bere per te merituar ate?Mbarova,dhe u bera gati per festen.Dera trokiti,dhe ngadale shkova per ta hapur.Nje dore me shtyhu tutje,duke mbyllur keshtu deren me celes.Ishte Rivaldo.
-Valerin,cfare ke keshtu?Pse me injoron?Ke gjithe diten qe as syte nuk mi hedh?Ka mundesi te me japesh nje arsye?-tha,dhe me kapi duke me ngjeshur per muri.
-Rivaldo,me lesho,po me vret.-thash,dhe syte mu mbushen me lot.
-Jo pa me then cfare ke?-tha ai.
-Vertet nuk e mban mend?-thash,dhe kesaj rradhe e pash ne sy,edhe pse lotet vazhdonin te rridhnin.
Ai me pa ne sy,dhe leshoi pak shtrengimin e tij ne krahet e mi.Uli koken,dhe tha:
-Valerin e di shume mire se cfare ke,ajo cfare ndodhi mes nesh,te lutem harroje.Nuk kisha per qellim te te lendoja.As vete nuk e di se cfare ndodhi.-tha me zerin qe i dridhej.Ishte gati te qante.
E shtyva tutje,dhe nuk mundesha dot me.I bertita:
-E qysh ta harroj me thua dot?Si ti harroj prekjet e tim vellai mbi trup?Puthjet cdo gje?Pa me thuaj ti?Rivaldo me thua valle si ta harroj momentin kur e dhash veten tek vellai?
Ai u nxeh,me kapi nga krahet,me ngjeshi pas vetes dhe murit,dhe bertiti:
-Valerin te dua e marrte dreqi.
Nuk po u besoja vesheve.Pervec pjeses ku me vinte turp nga vetja por tashme me vinte veshtire dhe nga im vella.Jo sepse me tha se me donte,por per faktin se te dy ndjenim.
E shtyva fort,dhe thash:
-Rivaldo zhduku.Sdua te te shikoj me me sy mjaft.
-Valerin e di qe sdo ta degjosh dreqi e mori.Por ama te dua.Jam i dashuruar me motren time.Kuptoje dreqin.Me thuaj ti nuk ndjen asgje per mua?-tha serish dhe thuajse gati ne te qare.
A ndjeja valle per ate?Pyetje idjote.Sigurisht qe ndjeja,ama ai nuk mund ta dinte.Ishte nje mallkim per mua.Nje makth.
Ngrita doren,dhe e qellova.
-Nuk ndjej dhe kurre nuk kam per te ndjere per ty.Me vjen veshtire vetem mendimi.-bertita,dhe mora canten duke u larguar nga dhoma.
Veshtire nga ai?Cfare debile qe isha.Mua me vinte veshtire nga vetja.Jo nga ai.Duhet ti thoshte ai ato fjale e jo une.Dola nga shtepia me ane te deres se pasme.Vendosa te largohesha.Larg ama shum larg.Diku ku do te filloja jeten time nga e para.Diku ku shpresoja te harroja cdo gje...
Tashme sdo te kishte me Rivaldo per mua.Sdo kishte me Valerin.Tashme do te perballesha e vetme,si shiu qe binte mbi trupin tim,duke mos lene asnje vend pa prekur.Qendrova pak.Me dukej sikur ai pastronte cdo gje.Sikur shiu me hiqte nga trupi ato njolla te peshtira.Por ato te shpirtit gjalle se i bente dot.Njollat e shpirtit ishin te thella,aq shume,saqe deri nen lekure dilnin.Ai mbaroj,dhe une,u drejtova per ne aeroport...Hi GUUUUYS.Kjo eshte nje histori e re te cilen kisha kohe qe do doja ta ndaja me ju por sic e dini skam pas kohe.Per kete arsye skam mundur ta krijoj.Gjithsesi kjo histori do jet ndryshe nga te tjerat pasi sic e pate ka te bej me dy gjakra te njejte.Me nje moter dhe nje vella qe kan bere nje mekat sipas tyre.Por ama si do vazhdoje rrjedha e ngjarjes?😆
pjesa tjeter do jete ne kendveshtrimin e Rivaldos per te pasur dy anet e medaljes kur i thone 😊.Nuk e bera shume te gjate pasi do i zgjatesha kot.Nga kapitulli 3 e tutje kan per te qene te bollshme 🙌.
Shpresoj tju pelqej historia dhe me jepni nje mendim se si mund te ket rrjedhe ngjarja 😆 jam kurioze te di se ca mendimi keni😇😈.
p.s Emri Valerin e ka theksin te i-a ☺Edhe dicka tjeter para se te alarmoheni,kuptoni thonjezat tek titulli i librit sepse qe aty do e kuptoni historin😇¤Nuk ka INCEST.¤
(Live a ♡ and a comment,thanks for your support luv ju ☺)
YOU ARE READING
In Love With My "Brother"
RomanceKjo eshte historia ime...Historia e nje vajze e cila zgjodhi te jetonte nen hijen e saj te dashurise.Dashuroj personin e fundit te cilit nuk duhet ta bente.Dashurova gjakun tim ose te pakten keshtu ishte...kjo jam une.Jam Valerin Bovieèr. Mendoni ve...