*Para dy viteve*-Po talleni apo jo doktor?-pyeta e shokuar nga ajo cfare doktori kishte thene.Kish kaluar nje muaj nga largimi im prej shtepise.Nuk guxoja te shkelja me atje.Nuk kisha fytyre.
-Keto jane analizat,ato flasin jo une.Me lejen tuaj po largohem.-tha ai,duke me zgjatur analizat.Tashme gjendesha e vetme ne dhomen e akullt me ate flete ne dore.Une,e cila isha tashme 2 javeshe shtatezane,mbaja brenda vetes,nje krijese te vogel te pafajshme,e cila kishte te drejten te jetonte.Ama une isha ende ne dilema.Nuk mund ta mbaja,ama nga ana tjeter do doja vertet shume.Nuk mund ti hiqja te drejten e jeten saj krijese te vogel.Por u mendova dhe ne fund vendosa...*Dy vite me vone*
-Valerin po e marr une Amedeon qe mos te te bezdis ne rregull?-Po,tashme kish kaluar 2 vite.Une isha 20,dhe nje nene e nje djali te mrekullueshem.Kisha kaluar aq shume,dhe ndihesha krenare per veten,sepse kisha nje femije ku jeta me dha arsye per te mos u mposhtur.Amedeon kisha vendosur ta mbaja,pasi ai ishte e vemjta frryme qe do me mbante gjalle...
-Ne rregull Xavier.Nuk do te vonohem shume.-Xavier ishte shoku im me i mire.Ai me kishte qendruar prane tere kohes.Deri ne momentin e lindjes se djalit.Duke kaluar koha,ai kujdesej shume per Amedeon,dhe vendosa ta beja babain e djalit tim.Nuk doja ti mohoja tim biri mundesine e te pasurit nje baba,dhe per kete arsye u mendova gjate.Dhe qe atehere Xavier ka qene babai perfekte per te.Shpesh me shprehte dashurine e tij ndaj meje ama ai e ndinte shume mire se ke doja,dhe se kush ishte babai i vertete i Amedeos.
-Mos u shqeteso.Ikem ne mami.-tha,dhe mori djalin me vete.I lash nje puthje ne faqe,dhe u larguan te dy bashke.Une punoja ne nje agjenci te vogel arkitektimi.Isha arkitekte,mundesia ekonomike nuk ishte asnjehere problem per mua,punoja mjaft dhe fitoja mire.Kaq mjaftonte.Ate dite prisja ta mbyllja si cdo here tjeter,ama nuk ndodhi ashtu.Pasi u ula ne karrige,telefoni i zyres filloj te binte.E mora dhe nga ana tjeter degjova nje ze te njohur.
-Po?
-Valerin,ti je bije?-pyeti zeri.
-Po.-u pergjigja serish.-Baba ti je?-pyeta,dhe syte filluan pak nga pak te mbusheshin.
-Valerin bije,nuk e ke idene se sa shume te kemi kerkuar une dhe nena jote.-tha,dhe nga zeri dukej sikur po qante.
-Cfare ka ndodhur o bab?Pse qan?-pyeta,dhe u ngrita prej karriges,tashme e tensionuar.Kisha frike mos dikush kish pesuar dicka,dhe e vertete.
-Nena jote,ajo eshte shume semure.Te lutem eja ta vizitosh.Na ka marr malli bije,te lutem mos ja bej kete nenes tende tani qe eshte semure.-tha ai,dhe zeri dridhej.Isha aq e gezuar por ama u thye nga ajo cka tha,nena ime ishte semure.Nuk durova dot,dhe ndaj pranova pa hezituar.Me kishte marr malli shume per ato puthjet e nenes time.I doja kaq shume ti ndjeja serish.
-Ne rregull baba,do nisem qe sot.-thash,dhe me ta pershendetur,mbylla telefonin,mora canten,dhe u nisa per ne shtepi.
Nuk u vonova,dhe hyra brenda.Amedeo qendronte ulur duke pare televizorin,kurse Xavier ishte duke bere darken.Shkova tek djali,e mora ne krah dhe e putha.Amedeo kishte nje,jo tamam semundje,ama nuk fliste.Kishte problem ku nuk fliste.Doktoret me kishin thene se ai do permirsohej pas moshes tre dhe une shpresoja te ndodhte.Amedeo ka qene gjithmon nje djal i urte dhe i qete,dhe me kujtonte shume Rivaldon e vogel,ndaj ndonjehere i bertisja por pa qellim te keq,dhe ne fund qaja.Sepse me dhimbte shpirti.
-Shpirt do ikim tek gjyshi dhe gjyshja.-i thash,dhe djali me pa cuditshem.Qesha paksa me reagimin e tij,dhe u ktheva nga Xavier,i cili mbante ne dore tiganin.
-Cdo te thuash?-pyeti ai.
Ula djalin dhe nisa te shpjegoja.
-Pasi iket ju,ne telefon me mori babi.Nuk e di se si arriti te gjente numrin,ama me tha se nena eshte shume semure,dhe me kerkoj te shkoja ta takoja.
-Te kuptoj.-tha,dhe u afrua.-Te te shoqeroj?-pyeti duke buzeqeshur.
-Normale qe po.-u pergjigja,dhe te dy nisem re qeshnim.Bashke me ne filloj edhe Amedeo i cili nuk ja kishte idene se cfare po ndodhte.
Pasi ishim bere gati te tre,u nisem per ne aeroport.Mbyllem punet e shumta aty,dhe u rrehatuam tek vendi i percaktuar per ne.
Duke shikuar verdalle neper informacionet dhe lajmet e ndryshme qe kishin ndodhur ne qytetin tim prej dy vitesh,syri me kish kapur dicka.
E hapa faqen,dhe nisa te lexoja:
-"Biznesmeni me i madh i shtetit,Dominik Katering,me ne fund pati lajme.Prej tij tashme mund te themi se ka ende vazhdime.Pas shume e shume lajmeve te cilat tregonin se ai me te shoqen vdiqen ne aksidentin tragjik ku u mori jeten dy te rinjve ne moment,doli ne shesh nje femije i cili tashme i famshem qe prej ardhjes se tij ne boten e biznesit,i biri i tyre.Rivaldo Katering.Nen kujdestarine e xhaxhait te tij Pablo Katering,tashme ai ka ne dore gjithe pushtetin te cilit ju mohua 19 vite me pare.Rivaldo Katering tashme i vetmi biznesmen me i pushtetshem ne shtet,ka shtene ne dore edhe zemrat e shume vaj....."-cfare po lexoja valle.E kisha lexuar thuajse trembedhjet here ate lajm duke anashkaluar rrjeshtat e meposhtem.Duhet te ishte dikush tjeter,pasi cdo gje per mua ne ate moment nuk kishte kuptim.Me dukej vetja sikur po me benin per budallacke.Pash daten e hedhjes se lajmit dhe shenonte 12 shtator 2016.
2 vite me pare.Vazhdoja te lexoja lajmet e shumta te cilat flisnin vetem per ate,dhe mendova te kerkoja online.
Shkruajta emrin e tij,dhe klikova tek fotot.Ishte ai.Po,aty tek ato fotot qendronte im vella.Ai me te cilin une u rrita.Ai i cili me kish shkaterruar jeten.Lexova aq shume lajme per ate saqe po me dhimbnin syte.Nuk mund tu besoja dot,jo pa marr konfirmimin e prinderve te mi.A nuk kishim te njetet prinder?Pyesja veten se cfare mund te kishte ndodhur.Neqoftese ai eshte djali i tyre po une kush isha valle?Vellai im a ishte vertet imi?A e njihja une ate aq sa duhet?Koka me bluante aq shume gjera,saqe per nje moment kisha harruar se kishim mberritur.
Zbritem te tre nga avioni,dhe me makinen time u nisem per tek shtepia.
Sa me kish marr malli per ate vend.Aroma,njerzit,prinderit e mi.Zbritem,dhe trokita ne dere si asnjehere tjeter.
Deren e hapi babi,kur me pa,ishte aq i gezuar,saqe nisi te qante.
-Valerin o bije,e ke iden sa shume me ke munguar?-thoshte ai,e me puthte ne balle.
-Edhe ti mua babi.-e perqafoja fort e me fort,derisa te shuaja mallin e tre viteve te humbura larg tij.
-Sa je rritur o zemera e babit.-komplimente te shumta e shume e shume puthje.-Eja futu njehere brenda.-tha dhe hapi rrugen.
-Baba,duhet te te tregoj dicka si fillim.-i thash,dhe u ktheva nga Xavier,i cili ne krah mbante Amedeon.Ai i vogel ashtu sic ishte,e mora,dhe ju ja tregova babait.
-Babi,ky eshte nipi yt.-i thash,dhe ai per nje moment ngeli.
-Nipi im?-pyeti i shtangur.-Cdo te thuash?
-Babi,ky eshte Amedeo eshte dy vjec,dhe eshte nipi yt.-buzeqesha,dhe ja afrova atij.Ai filloj te qante,mori djalin,dhe e puthi ne ball.
-Faleminderit o zot qe me solle dicka te lumtur.-qeshte e qante nga gezimi,dhe mbante djalin ne krahe duke e perqafuar.-Ti je babai?-pa nga Xavier,dhe buzeqeshi.Me duhet ta genjeja,nuk kisha se si ti thoja te verteten,me duhet te genjeja per here te pare tim ate.
-Po.-u pergjigja me nje buzeqeshje fallco ne fytyre.U takuan te dy me njeri-tjetrin,une nuk ndenja,dhe shkova tek nena ne dhome.
-Nene...-thash,dhe me vrap u versula tek ajo.E perqafoja,e puthja,i thosha se sa shume me kish munguar,dhe ajo poashtu.
-Nene me fal,me fal qe u largova ashtu ate nate.Me duhet ta beja.-fillova te shpjegohesha,te qaja.
Ajo me kuptoj,nuk foli,dhe me puthi ne balle.
-Te shkuara te harruara e dashur.-me tha.
Ne dhome,hyri babai,Xavieri,dhe Amedeo i vogel.
-Rita,shiko te solla nip.-tha babi,dhe nena shtangu.
-Cfare po thot yt ate?-pyeti duke mu drejtuar mua.Buzeqesha,dhe pohova me koke.Nena u gezua aq shume,saqe skishte njeri ta mbante.Ama kushedi sa do trishtohej po ta merrte vesh se i kujt ishte ne te vertete.
Fola aq shume me ta,u cmalla tej mase.Prinderit here here luanin me Amedeon e vogel,dhe ai u mesua aq shpejt me ta.Nuk po me besohej ne fakt qe isha aty perballe tyre.
Dita iku shpejt me ta,dhe ndaj shpejt u shtrim dhe ne.
-Naten e mire mama,baba.-thash,i putha,dhe u largova per ne dhome.
Te nesermen ne mengjes,u ngrita shpejt,dhe me duhet te shkoja te blija gjera per Amedeon.Si gjithmon ne gadishmerine time ishte Xavier i cili nuk hezitonte asnjehere te me shoqeronte.
-Ndalo ketu.Besoj se ka me shume gjera te mira.-thash pasi ndaluam ne dyqanin e trete qe pam.Zbritem nga makina,dhe u nisem per ne hyrje te dyqanit.Kishte vertet shume gazetare.U habita,nuk prisja qe ne nje dyqan te tille te vinte dikush i famshem.U afrova dhe zor se mberrita tek hyrja.Ne krah mbaja Amedeon i cili filloj te grindej.Nuk doja qe te fillonte te qante dhe ndaj me duhej te nxitoja.Mbas me me ishte Xavier i cili perpiqej qe te mos me lendonte njeri.Bera per tu futur brenda per ti shpetuar turemes,por dera u hap vetvetiu.Prej saj pash silueten e nje vajze te bukur,elegante dhe prane saj qendronte...Valerin mbeti shtatezane?😱Rivaldo doli BIZNESMEN?😱Ai ka xhaxha?😱Xavier do Valerin?😱Sa shume gjera qe paska ktu brenda😑.Si mendoni ke pa Valerin prane asaj vajzes?Kush te ket qene valle?😏une e di kush do tju vi ne mendje ama nuk them ne eshte ai a jo😆.Po Rivaldo ca ka bere ne dy vite?Eshte perpjekur te behet i famshmem valle?
Tek kapitulli tjeter cdo gje do shihet nga kendveshtrimi i Rivaldos per te pasur nje kuptim me te mire me jeten e tij gjat dy viteve dhe si u be biznesmeni me i madh i shtetit?Jam kurioze te di ca do bj kur t marr vesh qe ka djal 😂.
(Leave a ☆ and a comment,thanks for your support luv ju ☺)A po dhe do perpiqem te bj update dy here ne jave ama me mere ca kohe po gjithsesi do perpiqem ne mund te bej dicka ☺.
YOU ARE READING
In Love With My "Brother"
RomanceKjo eshte historia ime...Historia e nje vajze e cila zgjodhi te jetonte nen hijen e saj te dashurise.Dashuroj personin e fundit te cilit nuk duhet ta bente.Dashurova gjakun tim ose te pakten keshtu ishte...kjo jam une.Jam Valerin Bovieèr. Mendoni ve...