In Love With My "Brother"

4.We Saw Again

Me falni per vonesen 😅...Ej si mendoni meqe ju e dini me mire,ja vlen nese do botoja nje liber nga keta qe kam?Ndoshta mund te shtoja ndonje kapitull pervec rregullimeve.Ju lutem me thoni si mendoni☺.

Shkova per te hapur deren,kur papritur ajo sikur me lexoj mendjen,dhe perballe u ndesha me nje vajze te hijshme,goxha elegante.Ishte vertet e bukur,por syte me pikasen personin qe qendronte prane saj,ngrita syte,dhe pash nje mashkull rreth t 30-ave me nje pal syze te zeza,i cili qendronte prane saj.Po te shikoje me vemendje ndesheshe me nje kufje,ne veshin e tij te djathte.Kuptohej qarte qe ai ishte bodigardi i saj.Hapa rrugen per mos te vonuar as ate as veten,dhe ne te kthyer,vura re,makinen ne te cilen u fut vajza.Brenda qendronte dikush tjeter,dhe fytyren ja pash si te ishte nje hije.Thuajse e padukshme.U permenda nga ajo,dhe u futem brenda.Fillova po merja gjerat e mia te nevojshme,dhe shpejt e shpejt shkuam tek kasa.Ne te mbaruar u nisem per tek makina.Cuditerisht,ajo makina te cilen vura re ate fytyre,qendronte ende aty.Isha kurioze te dija kush mund te kishte qene atje brenda.Por mendimet mi nderpreu e qara e Amedeos.U futa brenda,dhe u nisa per ne shtepi.Mberitem,dhe shkuam brenda.Sa shume kujtime kisha ne ate ndertese.Cdo hap ne shkalle ishte nje kujtim sa i hidhur,sa i dashur per mua.Me ate doren qe rreshkiste ne ate parmakun e drunjte te shkalleve,dhe buzeqeshja qe qe e stampuar ne fytyren time,teksa kujtonte castet e femijerise,me nje person qe tashme qe i huaj.Mberita tek dhoma e tij.Hezitova nje cast duke pare braven e deres,dhe pastaj vendosa te futesha.Ishte ashtu sic e lash.Edhe aroma e tij ishte ende aty.Mbusha mushkrite e mia me ate ere qe prej nje viti me kish munguar,dhe u ula ne krevat.Rrembeva jastekun,dhe e perqafova si te ishte ai.Ashtu duke perqafuar jastekun,u shtriva,dhe pa e ditur,me rrembeu gjumi.Loti i pavetedijshem nuk mungoj as kete here.Mjekra e cila kishte filluar te dridhej si te ishte dimer,dhe nevoja per ngrohtesi ishte e larte.I lash mendimet,dhe e lehtesova veten nga barra e rende,me ate gjumin e qete.Kishin kaluar 2 ore,dhe u ngrita me nxitim.Dola prej andej,dhe shkova ne kuzhine.U ndesha me babain.Ai qendronte ulur ne karrige,duke lexuar gazeta.
-Baba cfare ka aq interesante ne ate gazete saqe te beri te vendosesh syze?-pyeta duke qeshur lehte.
-Oh bije,eja eja,lexoje.-tha ai,dhe nuk ja bera fjalen dysh.Tek gazeta pash ate vajzen e dyqanit,dhe prane saj,ai.Fytyra mori ngjyre te zymte,sikur te kisha pare te me rrembenin nga duart ate cka me shume deshiroja.Rivaldo qendronte buzeqeshur prane asaj.Aty kuptova se personi ne makine ishte ai.Ndaj hija e tij dukej aq e njohur per mua.E kisha humbur arsyen per nje cast,saqe babai ishte duke me folur,dhe une as qe ja vura veshin.
-Valerin,je mire?-tha babai i shqetesuar.
-Po baba,me fal,per nje cast me dhembi koka,dhe nuk te degjova.-thash me nje buzeqeshje fallco ne fytyren time.-Kush eshte ajo?-pyeta serish.
-Ah,ajo,ajo eshte e fejuara e Rivaldos,nuk e dije?-tha babi i habitur.
-Ah,kuptova.-u ngrita kokeulur,dhe u largova.Destinacioni i rradhes ishte dhoma ime.Shkova atje,mbylla veten brenda,dhe rrembeva Amedeon i cili po luante me lodrat e tij.Fillova te qaja me denese,dhe Amedeo i cili u tremb,nisi te me frekonte faqet me duart e tij te vogla,si te thoshte "mami mos qaj".Syte e tij qene mbushur me lot,por ama nuk dolen.I mbajti.Me dha nje puthje tipike te tij,dhe filloj po luante me floket e mi sic bente gjithmone.E perqafova fort,dhe e putha ne balle.
-Shpirt,tani mami dhe babi yt jam une.Me fal i dashur qe ske per ta ditur se kush eshte babai yt biologjik...
Pas pak castesh,dera trokiti,dhe u ngrita per ta hapur.Aty ishte Xavier,i cili me nje buzeqeshje ne fytyre erdhi dhe me tha:
-Eja tani,bejme nje xhiro,mos e lodh veten sot.-me shkeli syrin,dhe i buzeqesha.Kisha vertet nevoje per pak pushim.Kisha marr vertet shume tronditje ate dite.Vesha Amedeon,u rregullova paksa,dhe u nisem per te dale.
Ato pak caste qe kalova me Xavier,arrita ti harroja te gjitha momentet e keqija te asaj dite.Arrita te qeshja,te kenaqesha.Nuk ndihesha me e trishtuar.Me dukej sikur zemra arrinte te rrihte serish fort.Por jo prej tij,por prej gezimit qe ndjeja ne ato caste.Isha aq e lumtur,saqe me dukej vetja sikur kisha familje.
Syte e Amedeos qe takonin ato te Xavier,e me pas ai harku qe i mori buza ne momentet kur ai arrinte ti rrembente ndonje te qeshur tek tuk.Zeri i embel i tim biri ish ilac per mua.Nuk e shpjegoja dot me fjale se si ndihesha kur ai qeshte.
-Si ja kalove sot Valerin?-pyeti Xavier,teksa po ecnim ne breg te detit,dhe djelli ne ate kohe kishte takuar siperfaqen e ujit.Ajo drita e cila shkelqente ne uje me ngjallte aq melankoli,saqe isha gati te qaja.
-U kenaqa vertet shume Xavier,te falenderoj.-thash,dhe nuk u pendova per ate cka bera me pas.U afrova,dhe buzet e mia ciken faqen e tij.
Ai shtangu,dhe me pas buzeqeshi.Qesha paksa nga reagimi i tij,dhe me pas,me terhoqi,duke bere qe buzet tona te kishin nje moment vetem per vete.Per nje cast e shijova ate moment,por ne nje tjeter,nuk pata mundesi.E shtyta ngadale,dhe ula koken.
-Ti e di shume mire qe nuk kam mundesi te te jap ate qe do.-i thash,dhe ai me ngriti koken.
-Valerin,te lutem,prano te behesh gruaja ime.-tha,dhe ne ate moment,ngela.Nuk po u besoja vesheve.
-X...Xavier,cfare thua?Ti e di...-por me nderpreu duke thene:
-E di cka ndodhi me tet vella,e di qe eshte i fejuar,ndoshta do ishte me mire sikur dhe ti te kishe jeten tende.Nuk them te martohemi vertet,por thjesht sa per ta bere ate te besoj qe ti je motra,dhe ke ate pozicion ndaj tij.
Mu desh te mendohesha mbi arsyetimin e tij,mu duk i dobet ne disa pjese,por ama nuk kisha ndonje zgjidhje tjeter te garantuar qe me jepte ne nje fare menyre liri.Duhet ti siguroja pike se pari Amedeos nje baba.Dhe nuk kishte me te mire per te se Xavier.
-Pranoj.-buzeqesha,dhe vura re habine ne fytyren e tij.Amedeo i cili qendronte ne krahet e Xavier duke qeshur se per cfare nuk dihej.
-Te premtoj qe sdo te kete kurre lot ne syte e tu.-tha,dhe te dy te kapur dore per dore,u nisem per ne shtepi.Pas shume shakave,e te qeshurave,mberritem ne shtepi.Por sic cdo e mire e ka nje ane te keqe,edhe imja kishte ardhur.
-Nene,baba,erdhem ne....-hapa deren,dhe sa u futa brenda,u ndesha me ate.Qeskat qe kisha,me rreshkiten me vetedije ng duart.Si ka mundesi qe qendronte aty?Ulur prane prinderve te mi?A nuk ishte i famshem tashme?Si vinte pa pike turpi?Nuk dija cte beja,te shtiresha e lumtur e ti hidhesha ne qafe,apo te largohesha sikur te mos e kisha pare.Normale,qe prane tij nuk mungonte ajo.Xavier qendronte pas meje me Amedeon,i cili nisi te qante.E mora ne krah,dhe mora guximin te drejtohesha tek ata.Me e vendosur se kurre,tashme duhet te perballesha me realitetin,ashtu sic duhet te bente ai.
-Miresetegjeta vella i dashur.Ky....oh ky eshte nipi yt.-thash duke fshehur gjithe mllefin dhe inatin e momentit.Ai tashme qendronte perballe meje,ndoshta i habitur,ndoshta jo,por ama,qe me shikonte drejt e ne sy,kjo ishte e qarte.
-Mrseerdhe e dashur moter.-tha,dhe pa nga Amedeo.I buzeqeshi,dhe Amedeo nguroj te zgjaste duart drejt tij.E pa djalin,dhe per nje cast po e studjonte.
-Ka syte e te emes.-tha,dhe rrembeu djalin nga duart e mia.Ajo fjale brenda kishte aq shume ironi,aq shume inat,saqe ndihej kollaj fare.Dukeshim si dy te panjohur.Sikur ate dite u njohem per here te pare.
-Melisa,kjo eshte ime moter Valerin.-me prezantoj me vajzen,e cila me zgjati doren.U takuam,dhe te gjithe u ulen,pervec meje.Mora djalin,dhe shkova tek Xavier.
-Nene baba,vella i dashur,-kete te fundit e theksova ne qiell,dhe vazhdova:
-Une dhe Xavier,vendosem te martohemi.
Te tre kishin ngelur goje hapur.Asnje nuk e priste.Nena dhe babai,nisen te na uronin e shume te tjera.
-E si ndodhi?-pyeti babai.
-Epo ja,ne kemi Amedeon,dhe tashme jemi nje familje,duhet tu dalim balle problemeve si cift.-tha Xavier,dhe me kapi doren si te me thoshte te mos shqetesohesha.Isha shume e trishtuar,syte po me tradhetonin ngadale,dhe nuk mundesha me.
-Atehere me trashegime.-erdhi babai dhe me puthi ne balle.
-Urime moter,shpresoj te kesh bere zgjedhjen e duhur.-u ndje papritur Rivaldo,qe tashme qendronte ulur per qejfin e vet.E fejuara e tij,ishte vajze e mire,tere kohes luante me Amedeon,dhe here here fliste me mua.
-Me falni mua,me duhet te shkoj te coje Amedeon ne dhome,e zuri gjumi.-thash,dhe u ngrita duke marr djalin.
Shkova ne dhome,dhe rregullova djalin duke e mbuluar.U rregullova vete,dhe thash me vete:
-Jepi Valerin,mund tja dalesh,ske pse te kesh frike,cdo gje do te shkoje mire.
Dhe ne ate sekond u ktheva,dhe dera u kyc,dhe brenda qendronte...

So guys here is the update.Cik vone ama e bera 😅.Vendosa te bej kete sepse tek Kohe pa u pare ka pjese kurse kjo eshte me pak,ndaj doja te kishte pak pjese.Ndaj me kuptoni ☺.
Gjithsesi shpresoj tju kete pelqyer pjesa dhe e kam bere duke degjuar sad song 😢 se di pse 😂.Mua per vete Xavier me duket si shpirt gjynah qe ska shance i shkreti 😕.Si mendoni ca i lidh akoma Rivaldon me Valerin?😌(pervec djalit dmth 😂)You guess tho😇.
(Leave a ☆ and a comment,thanks for your support ☺)

P.S:That baby boy is Amedeo 😆😍

                              VALERIN

                                RIVALDO

                               XAVIER

MELISA