In Love With My "Brother"

2.Sin II

*Rivaldo P.O.V*

Isha duke lexuar librat e mi,deri ne momentin kur telefoni im pati nje mesazh.E hapa,dhe ishte nje ftese per ne nje feste.Festa behej po ate dite.U ngrita,i lodhur pas nje leximi prej 3 oresh,u vesha dhe dola.Perballe u ndesha me time moter e cila ishte veshur gati per te dale.
-Ckemi Valdo.-tha ajo.
-Ku shkon qyqe?-pyeta,dhe ajo veshi kepucet.
-Do dal me gocat,mos u bej merak,nuk vonohem.-tha,dhe u largua si rrufeja.
-Vajzat.-thash me vete.Vesha xhupin,pershendeta prinderit,dhe u largova.Perjashta me prisnin djemte.Shkova tek ata dhe,hyra ne makine.
-Do kenaqemi sot ke per ta pare.-tha Laerti.
-Te shohim ne do kapim gje.-thash duke qeshur,dhe u nisem.
 Pas gjysem ore mberritem ne club.U futem brenda,dhe u ndeshem me nje disko.Prisja dicka me te renduar.Por ama ishte me mire ashtu.U ulem ne karrige,dhe porositem uiski.Ate dite doja te kenaqesha.Doja te kaloja limitin.Por e kisha kaluar me shume nga cduhet.
-Po shkoje pak ne tualet.-thash,dhe u ngrita.Ata pohuan me koke,dhe nuk u ndjen me.Shkova ne tualet dhe,shpelava fytyren me uje.Mbarova pune dhe,shkova tek cunat qe tashme kishin nganje zocke neper shale.I pash shtrembert,dhe nuk fola.Ktheva uiskin me nje frryme dhe,po shikoja verdalle.Pas nje fare kohe,koka filloje te luante me mua.Me merreshin mendte,dhe nuk po kuptoja se cfare po ndodhte.
-Rivaldo je mire?-pyeten djemte.Me ngriten nga andej,dhe me drejtuan ne nje dhome.Nuk po kuptoja se cfare po beja.Ne ate dhome gjalle se dallohej dicka,pervec nje femre.Ishte teper erresire.Dukej si biruce.U afrova per ta pyetur,ama ajo qe mora ishin puthje.Puthje te shumta,te etura per pasion.Kisha vape.Ndihesha i nxehte.Kisha nevoje per dicka.E kapa vajzen dhe e shtriva duke vazhduar puthjet e shumta.Kafshime e shenja te shumta u lane.Renkimet dhe zeri i saj me dukej i njohur.E ndjeja sukur ta njihja ate.Zemra sikur i ndjente ato prekje,me dukej sikur ajo nate nuk ishte dicka e rastesishme.Ajo vajze,kush ishte.
Te nesermen u ngrita i lodhur,prane meje nuk qendronte askush.Vendi ishte bosh.U ngrita,dhe ne toke pash dicka.E mora dhe ishte nje karte identiteti.Ne ate cast me ra bota mbi koke.Duhet te ishte dikush tjeter,por ama ajo foto nuk mund te genjente.Ishte e pamundur.Syte po me percellonin nga nata e djeshme dhe pija.Pija,po,ajo duhet te kishte pasur dicka brenda.Pija me solli ne ate dhome.Nuk po e njihja me veten.Po mallkoja momentin kur pranova te shkoja ne feste.Tejet i acaruar dola,dhe u nisa per ne shtepi.Shkova atje,dhe mami me babin qendronin ulur dhe dukeshin te shqetesuar.U afrova dhe pyeta:
-Mama,baba cfare keni?
-Valerin,Rivaldo.Ka qe dje qe nuk ka ardhur.-u pergjigj nena.
Aty sikur me ndali zemra.Per nje cast mendoja se ajo karte identiteti ishte pa dashje ne xhaketen time,por kur degjova ato cka nena tha,sikur me vinte te vrisja veten.
-Mos u shqeteso nene,do ket shkuar tek ndonje shoqe.-thash per ta qetesuar,dhe u drejtova per tek dhoma ime.Doja te vertetoja ne qoftese ajo cfare kishte ndodhur ishte e vertete,duke bere sikur asgje te mos kishte ndodhur.
Dola nga dhoma,dhe pash Valerin perballe.Ajo u shtang.Me pa me fike,dhe doja ta pyesja ku ishte,por ajo nuk denjoi te qendronte,dhe u largua.Pata frike.Mendoja mos ishte e vertete ajo qe ndodhi por,prita deri ne darke.Ate dite ishte ditelindja e saj,doja ta uroja ama duhet te prisja.Shkova ne dhomen time,u ula,dhe nisa te mendoja per kohet e vjetra te kaluara me time moter.Sa e urreja veten ne ate cast.Aq shume,saqe nisa te qaja.Qava vertet shume.Lendova personin me te rendesishem te jetes sime.Por problemi ishte me i madh.Une isha i dashuruar me ate person.Po,e vertet une isha nje i trashe qe ndjente per gjakun e tij prej 8 viteve.Qe ate dite nuk mund te ndryshoja dot asgje.Gjithe dita iku duke me shmangur.Tashme nuk dyshoja tek asgje.Une i kisha marr gjene me te rendesishme motres time.Isha nje i pabese,nje budalla.Si munda.Pse nuk qendrova ne shtepi dhe te lexoja librin por,ika ne ate mbremje.
Nuk mundesha dot me.Duhet te flisja me ate.Ajo po me injoronte.Nuk e duroja dot ate injorim prej saj.U ngrita,dhe u drejtova per tek dhoma e saj.Trokita,dhe deren e hapi ne cast.I kapa doren duke e shtyre dhe mbylla deren.
-Valerin cfare ke keshtu?Pse me injoron?Ke gjithe diten qe as syte nuk mi hedh?Ka mundesi te me japesh nje arsye?-thash,duke u perpjekur te nxirrja te verteten.
-Rivaldo me lesho,po me vret.-tha ajo,dhe syte tashme i kishte me lot.Nuk po me besohej.Isha nje arrogant i madh.
-Jo pa me thene cfare ke.-i thash i bindur,per te nxjerre ne pah idjotesine time.
-Vertet nuk e mban mend?-tha,dhe kesaj rradhe me pa ne sy.Ah ata sy.Sa shume i kisha lenduar.Mallkoja veten njemije here.Aty e kuptova qe ajo cka mendoja ishte e vertete.E leshova paksa shtrengimin dhe ula koken i penduar.Syte u mbushen me lot dhe mezi i mbaja.
-Valerin,e di shume mire se cfare ke,ajo qe ndodhi mes nesh,te lutem harroje.Nuk kisha per qellim te te lendoja.As vete nuk e di se cfare ndodhi.-zeri me dridhej,cdo fjale qe nxirrja me dilte me nota dhimbjeje.
Ajo me pa,dhe gjithe urrejtje tha:
-E qysh ta harroj me thua dot?Si ti harroj prekjet e tim vellai mbi trup?Puthjet cdo gje?Pa me thuaj ti?Rivaldo me thua dot si ta harroj momentin kur e dhash veten tek vellai?
U nxeha nga cdo fjale qe ajo nxirrte nga goja.Dhe me te drejte.Qysh guxova e preka motren.Si guxova edhe futa ne krevat personin e fundit madje as te fundit ne kete bote.
E ngjesha per muri dhe thash:
-Valerin te dua e marrte dreqi.
Ajo u shtang,nuk e di as vete perse ja thash.Por ama nuk e mbaja dot me perbrenda.
-Valerin e di qe nuk do ta degjosh dreqi e mori.Por ama te dua.Jam i dashuruar me motren time.Kuptoje dreqin.Me thuaj ti nuk ndjen asgje per mua?-nuk po kuptoja se cfare po thosha.Isha aq i zemeruar me veten.
Ajo e shtangur,ngriti doren dhe me qelloi.
-Nuk ndjej dhe kurre nuk kam per te ndjere per ty.Me vjen veshtire vetem mendimi.-me lot ne sy,me tha ato fjale qe me can shpirtin tej e tej.Me gjithe te drejten e botes mi thoshte.Nuk kishte faj.Mori canten e saj,dhe me vrap u largua.Nuk guxova ta ndaloja.Nuk mundesha pasi ajo kishte te drejte.Shkova poshte,dhe pash nenen e cila po kerkonte Valerin.
-Nuk eshte ketu.-u pergjigja pa pike emocioni.
-Pse ku eshte?Si nuk eshte ketu?Ku shkoje? Ajo ka festen.-tha mamaja e shqetesuar.
-U largua.-thash.
-Si u largua Rivaldo.E kupton se cpo thua?E degjon veten?-tha nena e zemeruar.
-Nene,me duhet te te tregoje dicka ne lidhe me te...

Ja cfare ndodhi ne te vertete mes dy te pafajshmeve.Por pyetja eshte kush e beri?Dhe pse?Si mundi ky person te fus ne krevat nje gjak?Cili ka qene valle qellimi?Te shohim.Dhe cfare do te bej valle Valerin?Yf sa gjera do dalin ne vazhdim.☺
P.s Nuk jam aq e cmendur sa te fus ne krevat motren dhe vellain 😂Kshu qe e kuptuat vet besoj skam pse e them 😂
(Leave a ☆ and a comment,thanks for your support luv ju ☺)