Bi' Gidin Ya

Bölüm 1

*Karakter çok karamsar biri*

Öncelikle size diyeceğim şey: hayat,filmlerdeki ve dizilerdeki gibi mükemmel değildir,içinde mutluluktan daha çok acı barındırır.Ve mutluluk,hayatta çok az yer kaplar,hayatta gerçekten mutlu olabileceğimiz şeyler çoktur fakat,yanında duran acılar bunu bastırır.

Geldik acıya….

Acı,şu anki gibi her akşam işten sonra otobüsle eve dönmektir.

Otobüsteki sıcak atmosferden dolayı anlımdan akan tere baktım.Bu lanet olası dolu otobüs yine beni terletmişti.Her iki yanımda sıkışık bir şekilde duran insanlar oflayarak terlerini silerken,dinlediğim şarkıyı değiştirmek için cebimdeki telefona uzandım.

Elimi cebime zor bir şekilde soktuğumda ekranı terleyen telefonumu çıkarttım.

“Duman_ Her şeyi yak” şarkısını açtıktan sonra derin bir nefes verdim.Bu şarkı kesinlikle sinirlendiğim anlarda beni sakinleştiriyordu.

Terleyen boynumu elimle sildikten sonra kafamı sola çevirdim.

Bu olanlar yetmezmiş gibi bir erkeğin beni kestiğini gördüm.”Salak erkek milletti…”dedim içimden ve gözlerimi cama diktim.Karanlık sokakları aydınlatan sokak lambalarını geçerken her durduğumuz duraktan sonra daha çok sıkıştığımı hissettim.

Artık dayanamayıp düğmeye bastım ve otobüs durakta durunca sokağın serin havasını içime çekerek indim.

Ağustos ayının sonunda olmamıza rağmen hava biraz serindi,terleyen vücuduma değen rüzgar benim titrememe sebep oluyordu.

Etrafıma bakındıktan sonra üç durak önce indiğimi fark ettim.Bugün bu yolu yürümek için çok yorgun olduğumu anlayınca ıssız kestirmelik yoldan gitmeye karar verdim.Hızlı adımlarla yürümeye başladım.

Bu sokak boyunca sadece bir lambanın bile koyulmadığını anlayınca sinirlendim.

“Belediye o parayı neresine sokuyor?”diye geçirdim içimden.

Önümde gördüğüm apartmanlar eve yaklaştığımın belirtisiydi.Adımlarımı hızlandırdım,artık yatağıma varıp hemen bugünü bitirmek geliyordu içimden.

Birden geçtiğim ağacın içinden biri çıktı ve beni ağacın altına götürdü.Telefonum ve kulaklıklarım yere düşünce bağırdım ”Ne oluyor ya!Sen kimsin!”

Üstüme oturup eşyalarımı yırtancasına sert bir şekilde çıkarmaya başlayınca yumruğumu sıktım ve tam vuracakken onun üzerimden kalktığını gördüm.Daha doğrusu kaldırıldığını…

Karanlıktan dolayı olanları anlamıyordum.Hızlıca ellerimle toprakta telefonumu aramaya başladım.Emekleyerek bu kör karanlıkta telefonumu bulabildiğimde hızlıca ayağa kalkıp apartmanıma doğru koşmaya başladım.

Kalp atışım kafamda ritim tutarken,ayaklarımın ve ellerimin titrediğini hissettim.Resmen tecavüz a uğruyordum.Koşmaktan terleyen vücuduma rüzgar eserken havanın daha da soğuduğunu anladım.

Apartmanımın kapısına yaklaştığımı görünce elimi telaşla cebime götürdüm.Cebimde anahtarımı ararken arkamdaki ses çok korkmama neden olmuştu.

“Teşekkür etmeyecek misin?”

Cebimde bulduğum anahtarı çıkarınca sesin sahibine döndüm.Beni otobüste kesen çocuk,sırıtarak tam önümde duruyordu.

Titreyen sesimle ”Neden?Beni tecavüz etmek istediğin için mi sana teşekkür edeceğim!?”diye bağırdım.

Erkek güldü  ve ”Hayır salak..Ben sana yardım ettim.”dedi.