wyciągam ręce

212 23 0
                                        

w głębi duszy
dziękowałam
że zobaczyłeś we mnie
coś na co ona
była zaślepiona
lecz ona
wciąż jest jak słońce
razi mnie szczęściem
na które wyciągam ręce
poraz pierwszy

ʙᴇᴢᴡsᴛʏᴅɴɪ  | 𝓹𝓸𝓮𝓽𝓻𝔂 ✓Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz