ʙᴇᴢᴡsᴛʏᴅɴɪ | 𝓹𝓸𝓮𝓽𝓻𝔂 ✓

wyciągam ręce

w głębi duszy
dziękowałam
że zobaczyłeś we mnie
coś na co ona
była zaślepiona
lecz ona
wciąż jest jak słońce
razi mnie szczęściem
na które wyciągam ręce
poraz pierwszy