Kesik kesik nefeslerini sebebi, sen..
Kendimden nefret etme sebebim, sen..
Kalemi, elime alma sebebim sen..
Şu sıçtığımın dünyadında yaşama zorunluluğum, yine sen..
Hep, bir sözüne bakar kader.
Sanki kaderimi yazan, senmişsin gibi..
Sen bir tebessüm edersin, dünyayı kahkahaya boğarım,
İçin sızlar dünyayı yaşa tutarım..
