Fangirl or more?

Hoofdstuk 9

Pov. Romy
Daar staan we dan, voor het huis van Rein, de Rein van Duivenboden. Zometeen ben ik voor de tweede keer vandaag in contact met mijn twee idolen, Owen en Rein. Ik heb een trillende Nina naast me staan met tranen in haar ogen en wanneer de deur open word gemaakt door Rein beginnen die tranen langzaam over haar wangen te rollen. Zonder ook nog maar iets te zeggen neemt Rein haar in zijn armen. 'Hey!' zegt hij vrolijk waarna hij Nina na zo'n, ik gok tien seconden, heeft losgelaten. 'Hey' mompel ik. Ook Owen is er met een brede glimlach bij komen staan. 'Kom binnen' zegt Rein met die altijd sierlijke glimlach om zijn mondhoeken. Hij knipoogt kort naar me wat blosjes op mijn wangen bezorgt en ik loop snel door naar de woonkamer. Nina en ik ga twijfelend op de bank zitten. 'Dit is zo gaaf omg' gilt Nina zachtjes in mijn oor zodat Owen en Rein het niet horen. Ik glimlach trots. Owen en Rein komen aangelopen met ieder twee glazen cola in hun handen. Er word een glas voor me op de tafel neer gezet en Rein propt zich tussen Nina en mij in. Na nog geen seconde te twijfelen verplaatst Nina zich naar de andere bank naast ons waar Owen alleen zit zodat Rein en ik nu naast elkaar zitten. Nina en Owen zijn bezig met een blijkbaar boeiend gesprek in tegenstelling tot Rein en ik. Bij ons is er nog niet echt veel gezegd. Af en toe word er een woordje of zinnetje uitgewisseld wat bij Rein eindigt met een glimlach om zijn mond. Awkward is het zeker. 'Zal ik je mijn kamer laten zien?' zegt Rein ineens om de stilte te verbreken. Ik knik voorzichtig. Rein staat op en ik loop netjes achter hem aan naar boven. Hij opent zijn kamer deur. 'Dames gaan voor' zegt hij met een knipoog en een bekakte stem. Ik duw hem plagerig tegen zijn schouder en loop dan lachend zijn kamer in. Ik staar wat naar de kast waar zijn prijzen op staan en naar de posters van MainStreet bij het JuniorSongfestival die hij boven zijn bed heeft hangen. Ik voel twee handen om mijn heupen heen wat me laat schrikken. 'Niet schrikken ik ben het maar' fluistert een zachte vertrouwde stem in mijn oor. Ik voel Reins warme adem in mijn nek wat me tot rust brengt. Er verschijnt een glimlach om mijn mondhoeken. Ik draai me om en kijk nu recht in zijn prachtige donker bruine ogen. Ik bijt op mijn lip. 'Je bent zo schattig wanneer je dat doet' zegt hij met een klein lachje. Ik kijk hem blozend aan. 'Je bent zo mooi' 'Rein stop' zeg ik lachend. 'Ik meen het Romy. Je bent mooi' herhaalt hij weer. 'Dit heb ik altijd al gevonden' zegt hij er achteraan. 'Je bent de beste' fluister ik en neem hem in een knuffel. Damn..
Heihoi piepelepoi, sorry dat het zo lang duurde totdat er weer een nieuw hoofdstuk kwam maar ik heb mijn eerste schoolweek al achter de rug en die wilde ik meteen goed beginnen dus van daar haha. Ik had ook wat minder inspiratie maar nu ineens had ik weer zin om wat te schrijven bc verveling you know.. ;) duuuussssssssssss, ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vinden haha?
COMMENT
VOTE
MORGEN GA IK SKIËN
BYE