Fangirl or more?

Hoofdstuk 20

Pov. Romy
De deur gaat weer met veel gekraak open en een straaltje licht schijnt in mijn ogen. 'Zo al wakker?' snauwt een stem. 'Laat me gaan' zeg ik boos. 'Rustig aan, je gaat eerst nog wat plezier hebben' 'Uh, nee wat?! Laat me los, ga weg laat me los klootzak!' schreeuw ik uit. Ik probeer me uit zijn greep te verlossen maar hij is veelte sterk. 'Auw, je doet me pijn kreng' snauwt hij weer. 'Laat me los viezerik' gil ik en trap alle kanten op. Hij legt me op de koude vochtige harde grond en gaat boven me hangen. Hij gaat op mijn benen zitten en wil met zijn handen onder mijn topje gaan maar ik duw ze weg. 'Kom kom niet zo voorzichtig ik heb niet alle tijd' zegt hij ongeduldig waarna hij mijn handen weg slaat. Met een simpele beweging trekt hij het topje over mijn hoofd. Ik spartel tegen wanneer hij mijn bh sluiting zoekt. Net wanneer hij mijn broek uit wil trekken gaat de deurbel. Blijkbaar is het belangrijk want hij vliegt meteen van me af. 'Blijf hier' moppert hij en hij is verdwenen. Zo snel als ik kan trek ik mijn topje aan en doe ik mijn broek dicht. Zoekend naar de lichtknop ga ik met mijn handen langs de muren. Hebbes! Wanneer ik de schakelijk zachtjes overhaal kijk ik meteen de kamer rond zoekend naar een raam waar ik kan ontsnappen. We waren gelukkig op de begane grond. Wanneer ik een raampje vind, ongeveer de helft van een deur, ren ik er zo snel mogelijk op af. Ik probeer hem open te maken. Shit, op slot. Ik zoek naar iets waarmee ik het slot open kan breken. Wanneer ik een hamer heb gevonden sla ik met alle kracht die ik heb op het slot die na vijf keer hard slaan open breekt. 'Wat is dat daar?!' hoor ik Thomas roepen. Zo snel als ik kan duw ik het raampje open en klim eruit. Net wanneer ik eruit wil springen snijd ik mijn hand aan het open gebroken slot. Een diepe snee bevind zich in mijn hand en een baan met bloed drupt over mijn arm. Met mijn andere hand op de gewonde snee spring ik uit het raam. Wanneer ik eindelijk buiten ben kijk ik nog een keer achterom waar Thomas de kamer in is komen lopen. 'Vieze trut kom terug!' roept hij. Zo snel als ik kan ren ik weg van het huisje. Ik kom terecht in een bos waar eindeloze wegen zijn terug naar huis. Moeizaam zak ik tegen een willekeurige boom en de tranen beginnen te stromen. Waarom?
Heee, sorry dat ik zo lang niks meer heb geüpdatet maar ik heb het zo enorm druk met school waardoor ik er bijna niet meer aan toe kom om te schrijven. Ik blijf natuurlijk wel doorschrijven alleen duurt het soms wat langer totdat ik weer een nieuw hoofdstuk online zet. Jullie zijn te gek guys, bedankt voor alles! I love you, stay beautiful xx