Fangirl or more?

Hoofdstuk 24

Pov. Romy

Gierende banden, geschreeuw, een klap en dan is alles stil. Een telefoon die af gaat, mensen die bij mij aan de deur kloppen en geschreeuw buiten. Ik schiet op en word lijk bleek. Mijn hele lichaam begint te trillen. Ik zou niet weten wat ik moet doen op dit moment. Het lijkt alsof alles ineens stil staat. Ik loop met trillende knieën naar de voordeur. Mijn hele lichaam is ineens ijskoud geworden. Ik doe de deur open waar ik een onbekende man zie staan. 'Is hier misschien net een jongen bij jou binnen geweest?' vraagt de meneer. Het gevoel alsof ik ieder moment kan neer vallen dringt mijn lichaam binnen en het voelt alsof mijn gezicht nog witter weg trekt. Een pijnlijk schuld gevoel komt naar boven en de tranen schieten in mijn ogen. Ze stromen over mijn wangen en stoppen niet. 'J-ja' zeg ik met trillende stem. 'H-hoe weet u-u dat?' 'Op het moment dat ik die jongen de deur uit zag lopen liep ik over straat, en hij stak zomaar over zonder uit te kijken' verteld de meneer. Ik krimp in elkaar. Ik moet naar hem toe. Ik zet een grote pas naar voren, duw de meneer opzei en loop naar het ongeluk waar inmiddels al een ambulance met loeiende sirenes ter plaatse is gekomen. Ik duw de menigte opzei totdat ik de waarheid heb gezien. Ik zak in elkaar. Is dit een leugen? Is dit soms een grap?