Gizemli?¿

3

Sunnuy nin anlatımından

Hastaneden çıktıktan sonra, bir taksiye atlayıp evin yolunu tuttuk. Yol boyunca bize yardım eden o gizemli adamı düşünüp durdum. kimdi o? Neden bize yardım etti?..
Eve yürüyerek gelirken yolda onu göremedim, sadece bir, iki damla kan vardı. Ona ne oldu? Hastaneye gitti mi? Durumu nasıl? Nerede?.. kafamda bir sürü soru vardı ve bu sorulara vericek cevabım da yoktu.
Eve geldiğimizde yn den kapıyı kiletleyip yanıma gelmesini söyledim ve üst kata gidip mumları aramaya başladım

Yn: Sunnuy kapıyı kilitledim telefonu alıp geliyorum sen mumları hazırla

Yn ye tamam diye bağırdıktan sonra, elimdeki mumlarla birlikte banyoya yöneldim.

Sunnuy: hey! Ne çabuk geldin

Yn: evet (güler)

Sunnuy: çakmak nerede?

Yn: çekmecede olmalı, ben de telefonu hopörlöre bağlayacağım

Sunnuy: tamam

Çakmağı bulup mumları yaktım ve küvetin etrafına koydum.

Yn: hey Sunnuy bak ne getirdim

Sunnuy: fotoğraflar mı? Ama ne için

Yn: geçen gün havuz kenarında konuşmalarımız yarım kalmıştı

Sunnuy: ahh yn seni seviyorum

Diyip boynuna sarıldım. İnsanları mutlu etmeyi iyi biliyordu ve şuan acılarımızı unutmamız için bunu yapmıştı.

Yn: Sunnuy seni seviyorum ama boğulmak üzereyim

Dediğinde hızla ondan uzaklaştım ve birbirimize bakıp kahkaha atmaya başladık.

Küvette oturmuş, köpüklerin içinde birbirimize fotoğrafları gösterip, anıları hatırlayıp gülüyorduk, en sevdiğimiz şarkı açıktı. Mutluyduk

Çok şey yaşadık ama hiçbir şey bizi kötü etkilemedi her zaman iyi bir şekilde olaydan uzaklaşmanın bir yolunu buluyorduk, biz böyleydik, hiçbir zaman bir olay yüzünden ne depresyona girdik ne de psikolojik olarak kötü etkilendik bunlar bizim yakınımızdan bile geçmiyor. Biz her zaman mutluyuz.

Yn benim ortaokul arkadaşımdı. Ortaokuldayken de yakındık ama, lisede öyle değildik, bir süre pek konuşmadık sonradan yakınlaştık... Yn trafik kazası geçirdiği için 2 ay boyunca okula gelemedi, bu süreç boyunca her günüm onların evinde geçti, ona moral vermek için her gün arar, yanına gider, onu neşelendirirdim. Yn hayatı seven biriydi zaten geçirdiği trafik kazasından sonra iyileşme sürecinde hep kendine güvenen iyileşeceğine inanan biriydi, 2 ay boyunca her gün, bir gün ayağa kalkacağına, yürüyeceğine inandı, bunun bir kabus olduğuna ve kısa bir süre sonra biteceğine inandı, ve başardı. Kendine böyle inanması, beni ona daha çok bağlıyordu.. yn iyileştikten sonra daha yakın olduk, hayaller kurduk, hiç kimseyi aramıza almadık, insanların bizi ayırmasına izin vermedik. Ve hala birlikteyiz.12 yıldır birlikteyiz, birbirimizi hep kolladık o benim en iyi dostum.

Yn nin anlatımından

Sunnuy ile birlikte olan küvet maceramızdan sonra bornozları giyip odalarımızda dağıldık.

Yn: Sunnuyyyy!!!

Sunnuy koşarak odama girdi

Sunnuy: ne oldu?

Yn: dışarıda bi-biri var ve bu eve doğru bakıyor, simsiyah, gölge gibi

Sunnuy: dur bir bakim

Yn: o kim?

Sunnuy: bu... Geçen gün bizi kurtarmaya gelen adama benziyor... Siyah saç, siyah uzun palto, siyah maske

Yn: emin misin?

Sunnuy: bilmiyorum

Yn: iyi de o olsa bile ne işi var burada

Sunnuy: hey şuraya bak, adam yolun karşısındaki eve girdi

Yn: ne!

Sunnuy: o evdemi oturuyor acaba

Yn: yarın bir bakalım mı?

Sunnuy: olur

Sunnuy ile konuştuktan sonra, ikimizde giyinip aşağı kata oturma odasına gidip film izleyip yemek yedikten sonra yatmak için odalara çıktık. Birbirimize iyi geceler dedikten sonra Sunnuy yattı, ben ise pencereden karşı eve baktım. Evin ışığı yanıyordu pencerede maskeli biri buraya bakıyordu

(Fısıldayarak)
Yn: neden buraya bakıyorsun?

Dedim, ve sanki beni duymuş gibi bana baktı, ani bir refleks ile sıçradım ve perdeyi çektim.