5

810 40 2
                                    

Gözümü açtığımda bir  hastane odasında, sedyede yatıyordum. Üzerimde şu hastanede hastalara giydirilen kıyafetlerden vardı, iyide ne alaka, benim birşeyim yok diye söylenerek, yatakta doğruldum, aşağı inmek için kayarken, yere dizlerimin üzerine düşmemle bağırmam bir oldu. İçeriye bir hemşire ve bir adam girdi, hemşire hemen yanıma geldi, adama hiç bakmadım..

Hemşire: hanımefendi ne yapıyorsunuz siz? Uzanmanız gerek

Yn: ben iyiyim birşeyim yok, gidicem

X: gidemezsin

Sesin geldiği yöne doğru döndüğümde onu gördüm

Yn: hadi ama yine mi sen?

X: ne diyebilirim ki

Hemşire: hanımefendi lütfen uzanın

Hemşirenin dediğini yapıp uzandım.

Yn: pardon bakarmısınız?

Hemşire: evet

Yn: bu adamın burada ne işi var?

Dediğim an ona baktım, ve bana bakıp göz devirdi.

Hemşire: yanınıza gelen vatandaşlar, elinizdeki telefonu almışlar ve ekranda bir numara belirmiş, onlarda o numarayı aramışlar, ve bu beyefendi de sizi buraya getirmiş.

Bu neydi şimdi böyle? Ne kadar kısa anlattı? Bu adam hangi ara telefonuma numarasını kaydetti? Ne yapıyor bu?

Yn: peki, teşekkürler

Dedikten sonra, hemşire dosyasını alıp odadan çıktı,

Yn: hangi ara numaranı telefonuma kaydettin?

X: bilmem

Yn: çık dışarı!

X: neden?

Yn: seni istemiyorum!!

X: ben sana birşey yapmadım ki, tam tersine seni hastaneye getirdim

Yn: yanımda, bana saçma sapan şeyler söyleyen birini istemiyorum

X: tamam, yeter bukarı fazla

Yn: ne oldu?

X: beni iyi dinle. Adım Jungkook ve seni havuzun kenarında bıraktıktan sonra, senin için endişelendim, birdaha o adamların size zarar vermesinden endişelendim.. oldu mu küçük hanım?

Yn: küçük hanım?

Jungkook: o kadar şey anlattım, aklında bumu kaldı yani?

Yn: neden benim için endişelendin?

Jungkook: ben o eve senin için taşındım üniversitede aynı sınıfta okuyorduk, hep beni farketmeni bekledim, ama sen sadece yanında ki kızla ilgileniyordun, üniversiteden sonra senin buraya taşındığını duyunca, bende geldim sırf seni görmek için buraya geldim.

Yn: be-ben ne diyeceğimi bilemedim

Dediğim an kapıya doğru yöneldi, bir çırpıda ona uzandım ve bileğinden tutup onu kendime çektim

Yn: hep senmi yapıcaksın, birazda ben yapim

Diyip gülmeye başladım

Jungkook: komik değil

Yn: bence komik

Jungkook: bırak beni

Yn: ne oluyor?

Jungkook: yn bırakırmısın

Yn: Jungkook!

Ona seslendiğim an yerinde öylece durdu, kafası eğikti, bana doğru yavaşça dödü, elim onun bileğinde değil, elindeydi, elini tutuyordum, çünkü gitmesini istemiyordum, onun yanındayken nedenini bilmediğim bir huzur kaplıyordu vicudumu... Gözleri ellerimizdeydi

Gizemli?¿ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin