Bu düşünce ile ben devamlı meşgul olurken karne günü gelmişti. Tabi yolculuk başlayacaktı. Valizimi hazırladım. İçimde garip bir heyecan var. Hem tek başıma başka şehire gidemezken bambaşka bir ülkeye gidiyordum. Ve aklımda yine o soru "O gelecek mi?". Bu sorunun oluşma sebebi okuldan toplattığım bilgiler doğrultusunda onun da geleceği idi. Ama ailesi ile..
Neyse havalimanına vardık. Yapılan işlemlerden sonra gözüm O'nu aradı. Ve O yoktu. Ben orada moral bozukluğu yaşadım ve etrafa belli etmemeye çalıştım. Uçak rötarlı kalktı tabi kafile buna sinir oldu. Uzun bir bekleyişin ardından uçak geldi ve uçağa bindik mevcut kafile ile. Pilot Arap uyruklu çıktı.☺ Uçak havalanana kadar öyle dualar etti ki kendi kendime "Galiba hatim indirdi.☺" dedim. Ve uçak havalandı. Adana yı kuş bakışı hiç görmemiştim. Ve görmüş oldum. Uçak ülkeyi terk etti ve bende hüzün arttı. Hem ailemden uzaklaşmıştım. Hemde O yoktu. "Orada zaman nasıl geçecekti yalnız başıma? Nasıl eğlenecektim?" bu sorular ile uyuya kalmışım. Ve gözümü açtığımda bir de ne göreyim. Varmıştık İngiltere'ye. Orada sonra ki pasaport işlemlerinden sonra kalacağımız otele yolculuk başladı. Bir müddet yolculuktan sonra kalacağımız otele varmıştık. Direk odaya çıkıp dinlenmiştim. Ertesi gün biraz gezdikten sonra lobi de otururken birde baktım O kız otele ailesi ile giriş yaptı. Ben öyle bir sevindim ki anlatamam. Ama ailesi ile nasıl tanışabilirdim. Onu gördüğüm zamanlar elim ayağıma dolanıyordu. Ailesi ile konuşurken O da orada olacaktı. Nasıl yapacaktım bilmiyordum. Ve taki Londra'dan Liverpool'a giderken şans eseri aynı otobüs ile gitmişiz. Tabi bunu fırsat bilip babasının yanı boş duruyordu. Sordum;
-Abi müsait mi?
Babası şöyle cevap verdi;
-Evet elbette.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yolculuk & Aşk
Storie brevi-kendi hayatımdan bazı kesitleri isim ve mekan değişikliği yaparak anlatacağım- İlk kitap şeklinde hikayem olduğu için hataları mazur görürseniz müteşekkir kalırım ☺
