Mr. Confident

The Confidence Continue.. :)

CHAPTER II

Ang pag distansya.. Marami yang dahilan... pwedeng dahil ayaw mo dun sa isang tao.. Galit ka sa kanya o ayaw mong TOTALLY eh MAG FALL sa kanya at baka pag nahulog ka sa taong yun sa bandang huli eh hindi ka na makaahon..

Pero,kung ano ang dahilan ng pagdistansya ko? Yon ang di ko alam.. :)

siguro kailangan lang talagang manahimik muna ng isang gwapo.. nakakapagod din naman kahit panu... :)

HAISSSSSSSS..... O_O

Lumipas ang ilang araw.. GABI... Hanggang sa naging isang linggo.. Almost, two weeks na din kaming hindi nagpapansinan ni SHANE... kahit nasa isang room lang naman kami nagkaklase at kahit na lagi kaming nagkikita sa school.. iniiwasan ko siya at iniiwasan din niya ako.. Mas pinili ko na ang pagiwas.. Para, siguro iparealize na din sa kanya kung sino ang pinakawalan niya.. at anu ang nawala sa kanya.. Pero, YOn ba talaga ang dahilan ko? o gusto ko lang Lumapit sya sakin at sabihing gusto niya rin ako??? :)

Pero, kung ano ang dahilan ng pag iwas niya? yon ang di ko alam...

Hanggang isang gabing malamig at madilim habang wala akong saplot sa buong katawan at tanging dilim lamang na nagmumula sa mga nakaharang na puno na tumatakip sa liwanag ng buwan ang tumatakip sa parteng iyon ng aking pagkalalaki..Nararamdaman ko ang lungkot at pagsusumamo. habang nag iisa sa hindi mawaring lugar na iyon....

WIIIKKKK!!!! WIIIIIKKKKKK!!!! BLAAAG! BLAAAAG! BLAAAAAG!

(Hindi yan huni ng baboy o ng kung anu pa mang kahayupan guys.. :))

Dahil Isang malakas na dagundong ng KULOG AT KIDLAT ang umalingawngaw sa nagpupuyos na kalangitan ng mga panahong yon. TAMA... KULOG AT KIDLAT NGA ANG MGA IYON!! di ko maexpress kung panu yong tunog kaya..PASENSYA NA PO.. GWAPO LANG... haha.. anyways...

heto na naman ang malakas na ulan at heto na nman akong tumatakbo sa isang madilim na daan. NANG NAGIISA...

Di alam kung san tutungo at Di alam kung san tatakbo.. parang napakalungkot ko ng mga panahong iyon. at ang gusto ko lang ay mapagisa... Dahil sa mabilis ang takbo ko habang walang saplot sa katawan para makatakas sa malakas na bugso ng ulan ay di ko na alam kung anu na ang aking dinadaanan. At dahil sa kapaguran.. hindi ko na namalayang napahinto ako sa isang LUGAR na alam kong ayaw ko ng balikan..

Isang makasaysayang lugar. Ang lugar kung saan nangyari ang mga nangyari noon..

ANG MAHIWAGANG WAITING SHED... ang nagpapaala sa nagdurugo kong damdamin. ayaw ko na sanang isipin ang mga nangyari dito kaya lang bakit andito ako ngayon? anu ang dahilan?. Bakit ako nandito...

Ayaw ko na siyang isipin.. (SI SHANE....) Dahil, Masama talaga ang loob ko. Dahil ang buong akala ko. gusto niya rin ako.. pero, di ko rin naman siya masisisi. Kung hindi tumalab ang kagwapohan ko. haiiiyyyssss!!! Pero, tama nga sila.. kung sino yung taong gusto mo.. yun ang ayaw sayo...Unang pagkakataon lang to na naghabol ako sa isang babae at walang ibang naging kapalit kundi ang masaktan ako.. eto na siguro ang KARMA ko.. kahit wala naman akong ginagawang masama.pero, LORD bakit mo ko ginaganito..

Dahil sa mga alaala na di na dapat binabalikan.. Unti unti ko nalang namalayan na nangigilid na ang mga luha ko sa aking pisngi.  hanggang sa pumatak na ang mga ito sa lupa..Hindi ko mapigilan ang pagluha.. Kaya para maitago ang nararamdaman. at ang mga luhang dumadaloy dahil sa nagdurugong puso ko. Tumakbo ako at Nagpakabasa sa ulanan at dun ko binuhos ang lahat ng sama ng aking kalooban.. at walang ibang sinisigaw kundi ang pangalan ng babaeng nagpapahirap saking kalooban....

SHANE!!!! BAKIT MO BA KO GINAGANITO... !!!!

Ngunit sa kabila ng katahimikan...Isang boses ang bumasag sa napakatahamik na lugar na iyon..

NANDITO KA LANG PALA.... isang pamilyar na boses ang nagmula sa aking likuran. Kaya naman ng humarap ako upang tingnan ang nagmamayari ng boses na yon.. Laking gulat ko ng si SHANE ang nakita kong nakatayo at nakangiti sa aking harapan kaya lang bigla din siyang tumalikod ng marealize niyang wala akong saplot....

basang basa siya ng ulan. Habang hapit na hapit sa kanyang hubog ng katawan ang suot niyang white na t-shirt.. (at dahil sa mga nakikita ko hindi ko na naiwasan pa.. Ang aking pagkakalaki na mag react sa mga pangitaing iyon...)

SHANE... malumanay na sabi ko habang may pagaasam sa aking mga mata ng pagsusumamo.. BAKIT KA NANDITO??? wala na kong pakialam kahit wala pa kong saplot ng mga sandaling yon..

DON.... tumayo ka nga jan.. kalalaki mong tao nageemote ka jan. di bagay sa isang gwapo ang naiyak.. anu ka ba... pangasar na sabi niya.. habang paiwas na nakatingin sakin. At natatawa..

Magbihis ka nga.. bakit ka ba WALANG SAPLOT?? iritang sabi niya.. na parang ayaw tingnan ang buo kong katawan...

kung ibibigay mo sakin yang damit mo eh.magbibihis ako.. bkit hindi.. :) ngunit sa kabila ng biro ko sa kanya..

bigla siyang naging seryoso....

Don.. I just want to clear things out between us. I just want to say sorry for the last time, I know I hurt you.

I'm really sorry. Sorry kasi nasaktan kita. sorry kasi hindi ko napahalagahan the way na pinahalagahan mo ako.. sorry kasi naging choosy pa ako sayo.. ang gwapo mo kaya.. sorry kasi.....

Ngunit hindi ko na siya pinatapos pa sa pagsasalita. niyakap ko siya ng mahigpit at pinadama ang init ng aking dibdib na siya lamang ang nagmamayari. At tiningnan ko siya sa mga mata.na parang nagtatanong.. Hanggang sa di na namin namalayan na nagdidikit na pala ang aming mga labi.. hanggang sa magkadikit na ang mga iyon at dahan dahan na yong gumagalaw dahil narin sa init na aming nararamdaman ng mga panahong yon.. at tumugon na din siya dito.. nagsimula sa marahan hanggang sa naging mapusok na ang mga pangyayari... hanggang sa.....

KRRRRRNGGGG!!!!! KRRRRNNNNGGGGG!!!!!

(MALAKAS NA TUNOG NG BWISIT NA ALARM CLOCK ang sumira sa panaginip na yon...)

Bwisit naman oh....??? asar naman tong alarm clock ko... panira ng panaginip... haaaayyy!!! ASAR TALAGA!!!! ngunit, sa kabila ng pagkaasar ko ay agad kong tiningnan ang oras... SHIT!!! late na ko... Kaya dali dali na kong pumunta sa banyo para maligo. pero, hanggang pagdating sa banyo.. naiisip ko pa din ang mga nangyari sa panaginip ko at malinaw na malinaw ang bawat senaryo.. Kaya, lang wala na kong pagkakataong gumawa pa ng kung anu anung bagay..... (sssshhhhh.... ^_^) dahil malelate na ko.... :) mamaya na lang.. haha.. JOKE..

Pero, sa totoo lang naiinis ako sa sarili ko dahil hanggang sa panaginip ko si shane parin ang naiisip ko.. Bakit ba kasi siya pa.. Ang dami naman jang iba na nagkakandarapa pa makalapit lang saken o matinganan lang ako.. na halos mamamatay na katititig saken.. Pero, bakit siya padin ang hinahanap ko.. na wala nmang ibang ginawa kundi ang itaboy ako.

BAKKKEEEEETTTT???????