Chapter 17

23 2 0
                                    

PAGKADATING namin sa bahay niya hindi pa rin ako umiik. Hindi naman siya nagsasalita. Umupo ako sa sofa at binuksan ang phone ko.

To Tricia:

Sa bahay muna ako ni Nate matutulog.

"Maraming kwarto sa taas--" Sabi niya

Tumayo ako at nilagpasan siya. Sa dulong dulo ako na kwarto pumasok saka natulog na.

KINABUKASAN narinig ko ang ingay sa baba. Kahit na malaki pa 'tong bahay niya rinig na rinig pa rin ang mga familiar na boses. Pumunta ako sa banyo at binuksan yung toothbrush na bago at naghilamos na rin ako. Pagkababa ko nanlalaki ang mata ko dahil ang boses agad ni Patricia ang narinig ko.

"What the.." Nasabi ko

"Hi, Bespren!" Masayang bati niya

"Why the hell are you here?" Tanong ko

Ngumisi siya "Sorry for not telling you the plan."

"Damn you." Madiing sabi ko

"Kain na tayo!" Aya ni Kenshin

Wala akong nagawa kundi ang umupo at kumain. Habang kumakain katabi ko si Patricia habang nasa harap ko naman si Nate na para bang hindi makatingin sakin.

"Ang ganda dito, 'no?" Boses ni Edren

"Pati kayo?!" Gulat na sabi ko

"Espen, kaibigan rin natin sila." Sabi ni Luis

"Seriously? This is not fxcking good at all, Luis!" Inis na sabi ko at umalis

Hindi ko alam kung saan ako pupunta pero narating ko ang dagat. Nasa likod ng bahay 'yon ni Nate. Maganda dito dahil white sand at kulay sky blue ang tubig. Ang sarap non tignan lalo na't may mga puno sa gilid gilid.

Sabi kasi nila, kapag stress ka tumingin ka lang daw sa green para mawala ang 'yon. Napangiti ako at inalala ang mga memories kasama ang mga kapatid ko. Oo, may kapatid ako pero sa Mama ko lang. Wala akong tatay hindi ko kailanman nakita siya.

"Bea." Napatingin ako sa likod ko at si Luis yon, umupo siya sa tabi ko "Ang lalim ng iniisip mo. Mind if you tell me?"

Ngumiti ako ng peke habang nakatingin sa dagat "I know you'll understand my problems.. But i'm afraid that you will never understand me if i tell you."

"I'll try, Bea." Sabi niya "Ang sabi nila kapag sinasabi mo sa iba ang problema mo gagaan ang pakiramdam mo kahit kaonti."

"Kung ganon, bakit kahit sinasabi ko naman kay Patricia ang mga problema ko hindi pa rin gumagaan ang pakiramdam ko?" Tanong ko at tumingin sakanya

Natigilan siya "Malay mo kapag sinabi mo saakin gumaan na ang loob mo.."

"You think?" Sabi ko

"Halika ka nga dito.." Sabi niya at hinila ako

Hinilig ko ang ulo ko sa balikat niya habang siya ay nakahawak sa kamay ko "I don't know what to do anymore, Luis."

"Spill it out, Bea. I'm willing to listen." Sabi niya

"I feel incomplete-- devastated, actually. I don't know what to do because you already saw me. Tita saw me. What if she tell Mamma?" Sabi ko

"Mom is not that kind of woman, Bea, i know sister niya ang Mommy mo pero hindi siya manghihimasok sainyo."

"Actually, i'm afraid of going back."

"Kaya ba nandito ka?" Tanong niya

"Yeah. I'm tired to feel the hell, Luis. I wanna feel something new so that's why i ran away."

Back at OneWhere stories live. Discover now