Chapter 8. VERICE'S PLAN AND ADRIAN'S PLAN
Verice's POV
"Oh, my turn.." He sighed
"Well, Im Adrian Justish Lee.." hahaha... Ano daw JUSTICE LEAGUE?!! xDD "Well, you can laugh," He said.. Tumigil na ako sa pagtawa, insulto na siguro "Sorry, Its just that.. HAHA... never mind.." Hindi ko pa rin mapigilan tumawa ng onti, tapos tinuloy niya nalang ung pang-iintroduce niya.
"Im 18 yrs old, turning 19 this December 12. I have a brother, the one you saw a while ago, his name is Aaron, he's now also 12 years old as your sister is.. About love, I guess Ive never been in love, maybe a crush? yeah, maybe like that.."
"Sino naman?" tanong ko, nacurious ako eh.
Dapat malaman ko sa lalong madaling panahon para naman matulungan ko siyang pumorma sa babaeng yun at kapag nagkataon, hindi na ako magiging kontrabida sa love story na ito. diba?
Saka ito rin ang magiging rason para hindi matuloy ang arrangement na ito..
"Not your business anymore.." enebenemenyen... Bat yun pa ung sinagot niya?
"Its my business too, ano ka ba? kailangan mong sabihin sa akin!!!" OO, tutulungan ko siyang mapasagot niya ung taong gusto niya. Yeah, may crush ako sa kanya pero crush lang yun kaya dapat tulungan ko siya.. (a/n: Ngug-ngog ka ba girl, sinabi niya na bang mahal niya na yung babaeng un? diba guys?!!!)
"And why would I have to?" tanong niya na parang naiinis na?
"Plano ko kasing tulungan kita sa babaeng yun, ayaw mo ba nun mapapasayo siya?" diba?
"Hey, I just said that I LIKE her, I NEVER said that I LOVE her so why would you do such a thing like that?" oo nga noh, pareho lang pala kami na may gusto lang sa isang tao at hindi pa inlove pero kahit na...
"Okay, sabihin na ting mali ako dun pero kapag nagawa natin yun mapipigilan din natin yung arrangement, diba?" hinampas ko siya ng mahina sa braso, feeling close lang.
"Well, may point ka pero ayoko ng plano mo..." huh? ano daw?
"What do you mean?" tanong ko.
"I agree na by that mapipigilan natin ang kasal but I dont like the fact that I'll do everything for her just to be mine. Hindi pa naman ako sure sa feelings ko sa kanya eh.." Nga naman... -_-
Hayyyysss... hindi ko na alam gagawin... Lumingon nalang ulit ako sa swimming pool at hindi na ulit nagsalita.
"Are you really against this marriage?" pangbasag niya ng katahimikan, nagulat naman ako. Natural----, hindi ko rin alam eh...
"Uhmmmm, I dont know?" sagot ko
"Ha? So why are you pushing me to the girl I like?" gusto niya ba talaga malaman..
"You really wanna know, huh?" Sabi ko
"Yeah" binigyan niya ako ng "bili-ikwento-mo" look...
"Sige na nga! Ganto kasi yan, ayoko pang ikasal lalo na ganito ang sitwasyon. Bata pa tayo at hindi naman tayo inlove sa isat isa, oo tayo yung pinag-pair pero kung hindi ito ang TRUE LOVE walang mangyayaring happy ending sa story na ito (Ayaw pa naman ni author tragedy... Saka sayang effort ng mga readers kung hindi maganda ang ending, diba?)... Dapat may isang magpaparaya at ako yung nagpaparaya Adrian, im giving you a chance to find your true love." Haba ng speech ko..
BINABASA MO ANG
MY COLLEGE MAN (Slow-Update)
Novela JuvenilWHEN YOU DONT EXPECT THINGS TO HAPPEN.... IT HAPPENS.... YEAHH.... I NEVER KNEW NA MAKIKILALA KO SIYA... PERO.... MAHAL KO NA NGA BA SIYA OR ISA LANG DIN SIYA SA MGA HINAHANGAAN KO???? IT CANT BE....... HE'S MY BESTFRIEND... MAYBE.... YUN LANG DIN T...
