Nanny's POV
Sa wakas nakauwi na rin kami dito sa probinsya. Namiss ko ng sobra ang inay at kapatid ko! Yung pamangkin kong kambal mga dalaga't binata na.
Hindi sila nakita ng alaga ko kanina, masyado kasi silang busy dito sa kusina. Pinaghandaan nilang maiigi ang pagbalik ni Kristel.
Hahaha! Ang dami-dami kong gusto ikwento sa aking inay at kapatid. Hindi kakasya ang isang buong araw para sa limang taon kong pagkawala dito.
"Inay mamaya na ko magkukwento at baka mabitin kayo. Napakarami kong pasalubong na istorya. Hahaha! Akyat ko lang itong gamit namin ni Kristel at maiayos." paalam ko sa kanila.
Pagpasok ko sa kwarto ng alaga ko, aba'y kahimbing ng tulog. Sobrang napagod sa byahe kanina. Sobrang excited niya kasing makauwi dito eh. Tignan mo hanggang sa pagtulog pangiti-ngiti pa rin.
Natutuwa ako kanina nung pagdating namin, di man halata pero nasurpresa talaga siya. Hindi kasi yan sanay na maraming kasama sa bahay. Nung nasa ibang bansa kami, naku burong-buro eh.
Halos kaming dalawa lang at yung kakambal niya ang nasa loob nung mansion. Yung mga katulong linggohan kung pumunta para maglinis. At dahil sa takot ng magulang nila na ma-impluwensyahan sila ng masama, alam niyo na baka maging liberated na bata. Ayun Home School sila.
Kawawa talaga ang munting mga bata. Tatlong beses lang sa isang buwan sila pwedeng mamasyal. Tapos madalas pa ma-ospital yung kakambal niya, mahina kasi ang katawan eh. Kaya hindi rin nakasama sa amin pauwi dito.
Kasama niya doon naiwan yung sarili niyang nanny. Pero pagdating sa bussiness, naku laging si Kristel hatak ng magulang niya para daw mahasa sa pakikipag-negosyo. Ay naku! Ewan ko ba!
Ayan tapos na din. Naayos ko na ang gamit ng munting dalaga. Hahaha! Isip bata pa itong alaga ko pero may nakaatang na agad na responsibilidad. Naku maga-alas-12 na pala, magising na nga itong batang ito. Hahaha! Ang gulo ko, ang dami kong tawag kay Kristel, prinsesa, iha, dalaga, bata, di ko na alam basta siya ang mahal kong alaga. ^___^
"Kristel gising na! Magtatanghalian na." -ako
"Nanny what's for lunch?" sabi niya na may kasamang paghikab. Nakahiga pa rin siya sa kama niya.
"Surprise na yun. At surprise na din kung sino nagluto." ayan dumilat na din.
"waah! sino nanny? I want to know who?"umupo na sa kama at nangungulit na parang bata.
"Kung gusto mo malaman, edi magpalit ka na ng komportableng damit at bumaba ka na doon. Nakaayos na yung mga damit mo dyan."-ako
"Wow as always, your so cool nanny. You do things so fast. Hahaha! Para kang si flash!" tumayo na siya at nagkukusot pa ng mata.
"Basta, tapos mo magbihis sumunod ka na sa baba." sabi ko bago lumabas ng kwarto niya.
Kristel's POV
Nanny is so kulet. Paulet-ulet siya. I will wear a violet t-shirt and a tokong. Excited na ko na makita siya. Bakit kaya wala siya kanina? Siguro andyan na siya mamaya! waah! Gusto ko na bumaba. Ayan konting suklay na lang at pwede na to. Bababa na ko!! ^_^
"Miss upo na po kayo oh." alok ni Manang
Wow ang daming pagkain sa mesa. Kaso wala bang may gustong sumalo sakin? At kailangan ba talagang panuorin lang nila ako?
"Ahm. nakakalungkot naman po kung ako lang ang kakain mag-isa ng lahat ng ito. Pwede niyo po ba akong sabayan na ubusin ito?"^_^SMILE! hala nahihiya pa sila.
"Nanny! Manang.. mga ate let's eat. saluhan niyo naman po ako!" --_--#
Ayan lumapit na sila. At kakain na kami. Hahaha! Nakakatuwa sila eh, nahihiya pa sila sa akin. Wait lang! May nakita akong adobo! My Favorite!!
"Nanny, please pass the Adobo please!" ^_^ naku kanina mejo umiingay na, nung nagsalita ako tumahimik nanaman. Anu beyen? Hahaha! Waah!! Here comes the Adobo!! Subo ng malaki.. AHM!
^O^ ^...^ O.O (facial expression ko.hahaha! minsan lang yan!)
"Who cooked this?"sabi ko pagkalunon ko nung sinubo ko. Parang na-shock sila sa sinabi ko. Lahat sila nakatingin sakin. wiw!
"Sino po ang nagluto nito?"^_^SMILE..di po ako galit...
"Ahh MIss yung apo ko po." sabi ni Manang Natty. Wait sabi ba nyang apo niya?
"Manang asan po ang apo niyo? Gusto ko po makita ang nagluto nito." -ako. Tapos pumunta sa kusina si Manang pagbalik niya may kasama siyang isang babaeng sobrang familiar sakin.
She's the one I've been looking for the whole time. But bakit siya nakayuko? Doesn't she miss me?
"Hi! Ikaw ba nagluto nitong adobo? Kasi alam mo favorite ko to!"^_^ -ako!
Then she just nod..Tapos lahat nung nasa table ay tahimik at tinitignan kami.
"Alam mo ba sobrang bihira ako makatikim ng adobo sa states. And you know what honestly yung adobo mo taste really really GREAT!! IT SO DELICIOUS!! ^_^SMILE! -ako
Everyone smiled too. Pero siya, di niya ko tinitignan. Kumain na ulit silang lahat pero nakatayo pa rin siya sa tabi ko. Then I said...
"Hey, I MISS YOU SO MUCH HAZEL!!! SO PLEASE SMILE!!" ^___^SUPER SMILE-ako!!!
She lifted her head and the pretty face of my best friend smiled back at me. I am so happy!!!
###############################################################
jan po mataatapos ang chapter2 .. hahahah!! i hope you like it po!!
feel free to write some comment...! :))
BINABASA MO ANG
a bestfriend or not???
Teen FictionAuthor's Note: To all my readers, Salamat po kasi po napagdiskitahan niyong basahin itong first ever story ko sa wattpad. Sana po magustuhan niyo po ito. Kahit na may pagka-korni at immature yung caharacters ko ay almost true to life ang scenarios a...
