HIS PROPERTY[BXB]

Chapter Three: CLOSER AND CLOSER

_________________________________________
Gino's Point Of View

I can say that we are getting closer and closer everyday na magkasama kami, ikaw ba naman batiin ka ng 'Good Morning' palagi, tutulungan ka sa mga studies mo, lagi sabay mag-break, lunch, sabay ding lalabas sa gate. Hatid pauwi at papasok ng school.

Sounds sweet, minsan nga may nagtatanong sa akin kung kami ba.

Ganun ba talaga kami ka sweet? Sometimes, his smiles makes my day. Naka-picture yung mga ngiti niya sa isipan ko. I don't know if we are best friend or something.

Basta nag-eenjoy lang ako sa kung ano ang meron kami ngayon.

Today is Saturday and it's been a great morning to me, ewan ko ba kung bakit.

"Morning Mom, Dad."

"Looks like you had a great sleep..." Saad ni Dad.

Sabi nito saka ibinaba yung diyaryo at uminom ng kape. He is a very understanding father, siya yung tipo ng ama gugustuhin ng lahat. He runs 4 large companies and yet he is still here spending his time with us.

My three brothers runs the three other companies while Dad runs the main company and Maggie, my yougest sister is still studying at 6th Grade.

"You can say that, Dad."

"After my meeting this day, let's have a family movie later." He said.

"Sounds good, i'll call the rest of your brothers and sister." Dagdag naman ni Mom.

I recieved a text from Jade, i don't know pero bigla akong na-excite or something.

Pero nawala ang ngite ko ng mabasa ko ang message niya.

'Kailangan ko ng kaibigan ngayon ;('

Agad naman ako natapos sa breakfast namin and start my morning rituals bago siya puntahan sa bahay nila.

Here i come.

-----

Pagkarating ko sa bahay nila, siyempre nagpaalam muna ako sa nanay ni Jade and she told me the what happened.

Jade's Point Of View

Kapag masaya ka talaga may kapalit na kalungkutan. Minsan nabanggit yun ng mga naging classmate ko last year, kapag masyado kaming masaya, may isang sisita saka sasabihin.

'wag kayo masyado magsaya, may kapalit na kalungkutan yan'

Anyways, nakakabalisa talaga na within how many years na pagsasama namin, ngayon pa siya nawala. I know na nandyan lang siya sa paligid ko pero magkaiba kasi ang pakiramdam na nahahawakan mo siya araw-araw, nakakalaro at minsan kinakausap.

Nandito ako ngayon sa swing ko na gawa sa makapal na lubid at sako na ako mismo ang gumawa. Sa maliit na garden namin ko ito inilagay dahil sa presko ang hangin, mabulaklak, maraming puno at carpet ma puwede paghigaan na ako rin mismo ang nagtanim.

Kanina pa akong umiiyak, alam kong mababaw pero 'di niyo naman ako masisisi.

"Jade."

Napalingon naman ako rito, bakas sa mukha niya ang pagaalala.

"Gino...(hik*) wala na siya."

"Nasabi sa akin ni Tita ang nangyari, sshh tahan na."

Sabi nito habang nakayakap sa akin habang hinahagod ang aking likuran.

"Siya lang ang best friend at kakampi ko."

"Hey, hey...i'm always here, remember? I can be your best friend and your night and shining armor."

Nakakahiya itsura ko ngayon basang-basa mga pisngk ko, ganun talaga ako eh, napamahal na ako sa alagang aso ko.

Niyakap ko na lang siya ng mahigpit, kawalan ang isang taong katulad niya.

Thank you Gino for being here.
_________________________________________