Ay Ve Gece

ANNE,BABA NERDESİNİZ?

(11 yıl once)
"Hayal kızım!" Hayal 6 yaşında küçük bir kızdı. Başına geleceklerden habersiz mutlu mutlu aşağıya indi. "Efendim annecim." Annesini öyle görmek Hayal'i tedirgin etmişti çünkü hiç annesini böyle görmemişti. Annesi neşeli hayat dolu bir insandı. "Güzel kızım şimdi biz bir oyun oynayacağız tamam mı?" Hayal buna inanmıştı ama hala içinde bir kuşku vardı bir şeyler olacağına emin gibiydi. Buna rağmen başını salladı. Hayal her zaman böyleydi oyun oynamayı çok severdi hatta oyunların her yarayı iyileştirdiğini düşünürdü. "Şimdi sen odaya çok kapını kilitle ve saklan. Tamam mı benim canım kızım?" Hayal o an annesine sarıldı sanki son kez sarılıyormuş gibi. Hayal koşarak yukarı çıktı, annesinin ve babasının odasına girdi. Buradaki dolap çok büyük olduğu için buraya saklanmak istemişti. İçeri girdi ve kapıyı kilitledi dolaba girdi. "Yapmayın o daha çok küçük onun bir suçu yok!" Bir anda Hayal annesinin sesini duydu. Ağlıyordu annesi. "Hayal k-" Bir el silah sesi ve sessizlik. Annesinin sesi gitmişti o an Hayal'in ruhunun yarısı gitmişti. "Kızıma bir şey yapmayın n'olur!" Ve bir silah sesi daha. Hayal'in artık ruhu kalmamıştı ilk önce ilk yarısı sonra diğer yarısı. Adamlar yukarı çıktılar ve bir şeyler söylediler aglamaktan Hayal'in tek duyduğu. "Esra ve Hakan'ı alın. Kızı sonra da buluruz." Adamlar gittikten sonra Hayal odadan çıktı ve ağlamaya başladı. Şimdi Hayal ne yapacakti izleyip görelim.