"Bu ilk yazdığım bölüm benim için o kadar değerliki sizlere anlatsam, kelimeler yetmez.Ama sizlere anlatabileceğim tek şeyin bu yeni oklumdaki İLK ARKADAŞIM olduğunu anladım . Benim yanımda kimse yokken bana sahip çıkan , beni arkadaşlığın kabul eden kişiye ne kadar teşekkür etsem yetmeyeceğini biliyorum. Yinede ona herşey için TEŞEKKÜR EDERİM. 😊😇"
"Selin . Uyan artık ,okula ilk günden geç kalacaksın."
Annemin sesiyle gözlerimi hafiften araladım. Uçlarına doğru dalgalı olan saçlarımı yüzümden çektim. Bakışlarımı tavana diktim , bir iki dakika ne olduğunu anlamaya çalıştım. İçimden
"Ne okulu ya, okul bitmedimi ?"diye düşündüm. Sonunda anlayabildim. Bugün lise hayatımın ilk günüydü,ben ise henüz lise olduğuma pek inanamıyordum.
Yatakta doğruldum. Yorganı üstümden kaldırıp , yataktan kalktım. Paytak adımlarla lavaboya gidip aynanın karşısına geçtim , bir süre kendimi izledim . Gözlerimi ovaladım, ela gözlerimi . Elimi , yüzümü yıkadıktan lavabodan çıktım .Sonra anne ve babamın yanına indim , mutfağa.
"Günaydın kızım."
Babamın sesiyle yüzüme bir gülümseme geldi , bende ona aynı şekilde karşılık verdim . Anneme de aynı şeyi söyleyerek, masaya oturdum. Annem babamın çayını koyarken , babam
"Selin , okul için heycanlımısın ?"diye sorarken benim yüzüm düştü .
Kim istemediği bir okul için heycanlanır ki . Ben ise bunu babama belli etmedim. Hafiften gülümsedim,onu üzmek istemiyordum. O üzmek ,hayatımda isteyeceğim son şeydi. Gülümseyerek
"Biraz olabilir." dedim ,yüzümün asık olduğunu çaktırmadan.
Kahvaltı bittikten sonra masadan kalktım , odama çıkıp kıyafetlerimi giydim . Saçımı topladım. Çantamı aldım ,ceketimi giydim. Tam evden çıkmak üzereyken annem arkamdan seslendi .
"Selin , kızım ."anneme dönüp baktım.
"Efendim anne "
dedim sakin bir şekilde.
"Yolda dikkat et kendine. Akşam üstü baban gelip alıcak seni."
"Tamam , olur."
Yüzüm asık bir şekide evin bahçesinden çıktım. Ellerimi ,ceketimin cebine koydum ve yolda yürümeye başladım . Yolda yürürken bir an duraksadım, gökyüzüne baktım. Kendi kendime .
"Acaba."dedim. "Acaba yıldızlara verdiğim sözü tutabilecek miyim." Bakışlarımı gökyüzünden indirip yürümeye devam ettim.
Biraz yürüdükten sonra önüme tercih yaptıktan bir kaç hafta sonra , bakmak için gediğim okulun önüne geldim . Okul yolu boyunca yol kenarında dizilmiş ağaçlar vardı ve çok güzellerdi. Hemen okul girişinde güvenlik için yapılan kulübe vardı. Biraz uzağında bir tane dut ağacı , onun yanında ise bir tane bank duruyordu. Okulun bahçesi büyüktü. Karşıda ise pek çok ağaç vardı , bankların içinde. Okulun tek sevdiğim huyu galiba bu olacaktı. Bahçenin güzel olması . Okulu incelemeyi bırakıp, yürüdüm ve içeri girdim . Koltuklardan birine oturdum ve beklemeye başladım.
Çok sıkılmıştım, on beş dakikadır burda , koltukta oturuyorum. Az sonra sıkıntıdan resmen patlıycaktım . İçimden "Ne okulmuş abi , bir başlayamadı." diye içimden söylenirken biraz sonra sanki ,müdür yardımcısı içimi okumuş gibiydi.
"Tüm öğrencilerimiz toplansın lütfen."dedi .
İçimden "Oh be , şükür Rabbime."
diyerek okulun bahçesine diğer öğrencilerle beraber ilerlemeye başladım.
♢♢♢
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldızlara Verilen Söz
General FictionHer gece ışıkları kapatıp , bakışlarını gökyüzüne çeviren bir kız hayal edin. Yalnızlığını yıldızlara benzeten bir kız . Çünkü bu hikaye, onun hikayesi. Her gece neden yalnız olduğunu düşünen , yıldızlara soran bir kız .Yıldızlara bir daha asla yaln...
