MAYISIN SONBAHAR RÜZGARI

BÖLÜM 1

     Yağmurun güzel getirdiği toprak kokusuyla sonbahar artık kendisini göstermişti.
Sonbahar gelince artık kar yağacak bizim için bir eğlence doğacak kartopu oynarız hayvanlarımızı  dışında ot bağlarını dağıtarak yemelerini yiyene kadar başında bekliyoruz  ve biz bu esnada küçük kardeşimle beraber oyun oynarız.Dereden su taşıyarak leğenlere  dolduruyoruz.
Hava soğuk ama bizim  için eğlenceli oluyor soğuk bizi etkilemiyor biraz olsada özgürlüğümüzü yaşıyoruz .

   Akşama doğru oluncada  hayvanları ağıra yerleştiriyoruz  ve akşam gaz lambasının ışığında çok güzel sohbetlerimiz  oluyor, babalar birkaç  köylüyle beraber iskambil kağıdıyla oyun oynuyorlardı.Bu oyun bizi çok meraklandırıyor bazen kaçamak yaparak o,iskambil kağıtlarını babamdan çalıyoruz ,ahırda hayvan yemliklerinde oynuyorduk.
Babam veya  annem bizi yakalayınca güzel bir  dayak yiyorduk, oysa küçükler hep büyükleri  örnek alır bazen babamın sigarasını çalar  ve gizliden içerdik.
  Ve kendimizi affetirmek için ahırları temizler  ,dereden su taşır  yağan kar ve fırtınaya aldırmadan ellerimiz buz gibi giydiğimiz elbiseler üstümüzde buz tutar ama biz bundan keyif alıyorduk.
Babam  atları  çok seviyordu. Bu atları arpa ile ve şekerle beslerdi .Bu atlar , o kadar azgın oluyordu ki babam evde olmadığı  zaman kimse cesaret etmez o atların yemeni , suyunu vermeye ancak ben 8 veya 9 yaşlardayken o beygirin altını temizler kaşağı  yapar ve suyunu ile yemini verirdim.
  Herkes benim cesaretime hayran oysa atlara bakmak  benim için normal bir hayvana bakmak gibiydi.
  Çetin bir kışın ardından yavaş yavaş karlar erir ve kar çiçekleri  açardı ,çok güzel kokusu vardı. Ben ve kardeşim birer çubuk demir alır, o kar çiçekleri çıkarır ve kar suyu ile yıkanır veya tuzla yiyerdik mükkemel bir tadı vardı.

    Artık ilk bahar geldi her taraf yemyeşil öküzlerle tarlalar sürülüyor , tohumlar ekiliyor ve bütün tarım insan gücü ile yapıyorlar bir traktör sesi duyduğumuz zaman sanki köyümüze uçak inmiş gibi sevinirdik.
  Çünkü köyümüzde hiç motorlu yoktu.
Zaman  yavaş yavaş geçiyor , ilkbaharın o güzel coşkusunu doya doya yaşar ve meraya hörüklemek için babamın atını çıkarır ağzına gemi takar , ata biner dört nalla sürerek köyün erkekleri binmekten korktuğu ata ben korkmadan binerdim.
Ve artık ilk bahardan yaz ayına girmiştik. Köyümüzde bir bina inşa ediyorlar , herkes "mektep yapılıyor" diyorlardı. 'Mektep nedir acaba ,bu mektepte ne yapıyorlar ?' diye anlamaya çalışıyorduk.
  
   

                                 ...deliararad...