Her Sabahın Bir Gecesi

Düşünceler

Eve vardığımda akşam olmuştu.Bora'yla numaralarımızı birbirimize vermişitk.Yalan söylemek istemiyordum ama elimden gelen buydu.Üzerimdekileri bir köşeye çıkartıp pijama takımlarımı giydim.Ve düşünmeye başladım.Araf'ı tanımasaydım ne olurdu acaba ? Dur kendi sorumu kendim cevaplıyayım.

- Mutlu olurdum.

Takıntılı birisiyim.Araf'a çok takmıştım.Bir saat konuşmayalım kendimi berbat hissederdim.Sarılmadan sevdim onu dokunmadan koklamadan sevdim yani sevmiştim.

İçimde ona karşı büyük bir nefret var.Onu görünce bazen gülüyorum.Sonra napıyorsun Masal diyorum kendi kendime.Sen ne için bu yola başvurdun neden erkek kılığındasın diyorum sonra bana yaşattıkları gözümün önünden şerit gibi geçiyor.Öfkemi başkalarından çıkartmak istiyorum.Ama başkalarının bir suçu olmadığını biliyorum.Araf'ın bana yaptığı gibi onların canını yakmak istiyorum.Fakat yapamıyorum.Yaşadıklarımı düşününce suçsuz birilerine neden bunları yaşatayım ki diyip susuyorum.

- Ah düşüncelerle boğulacağım !' kafamı sağa-sola sallayıp odamdaki banyonun kapısını açtım.Sıcak suyu açıp soyundum.Kabinin içine girince ağzımdan küçük bir inilti çıktı.Çok sıcaktı su.Ama güçlüyüm değil mi ben ? ' Ahahahha' diye küçük bir kahkaa atıp derilerimin yanıp kıpkırmızı olmasını izledim.Daha fazla gücüm kalmayınca kendimi yere bıraktım.

Derilerim yüzülme aşamasına gelmişti.Dokununca anlaşılıyordu kabarmıştı vücudum.Ama duş almayı severim.Ağlasam duyan yok anlayan yok.Acı çekenler için güzel yerdir.Ama fazla durduğum için bornozumu üzerime giyip çıktım.

Kurulanmadan üzerime bir eşofman ve tişört geçirdim.Saçlarımı kurlamadan direk yatağa yattım.

- Ne kadar yalnızım değil mi ? ' dedim tavana bakarak.Arada kendi kendime konuşurdum.Benim gibi insanların dostudur tavan,duvar.Dertlerimi anlatırım.Beni dinleyen birilerinin olduğunu düşünüp.Belki Batu'da beni görüyordur değil mi ? Beni izliyordur cenetten.Kardeşine kızıyordur.

Gözlerimi yavaş yavaş kapattım.

- Hayat mutsuz olmak için fazla kısa.Hep güleceğim' diye fısıldayıp uyudum.