born this way (one direction)

17

Nu al mijn klassen kompleet zijn is de academie pas echt begonnen. Helaas zitten er een paar arrogante meiden in. Maar ook een super schattige jongen. En dan heb je natuurlijk nog mijn geweldige, fantastische kamergenoten * kuch kuch*. Nee ze vallen wel mee. Mijn lessen waren niet veel bijzonders. Wel moest ik wat aan mijn conditie gaan doen.

"ga je anders mee kickboksen?" stelde Liam voor. Tja ik had het nog nooit gedaan maar waarom niet?. En daar ging ik dan samen met Liam en Zayn kickboksen. Ik kon daar spullen lennen. In het begin voelde ik me een beetje ongemakkelijk. Ik bedoel de rest deed het waarschijnlijk al heel lang. Ik had echt het gevoel, alsof ik met een blinddoek zo'n gekleurd ding met snoep probeerde te raken. Alleen dan met mijn vuisten en benen. Uiteindelijk voelde ik me steeds beter door het kickboksen. Alle woede en verdriet sloeg en schopte ik er uit. Ook Liam en Zayn leken er erg van te genieten. Ik had ook even met Zayn gespart. Liam was bang me pijn te doen, wat ergens ook wel weer lief was. Toen we eenmaal klaar en thuis waren, waren we hellemaal bezweet. En drie keer raden wie dan ook een sprintje nam naar de douche.(ikke dus) Louis had die avond voor ons gekookt. Ik wist hellemaal niet dat hij kon koken. Maar geloof me het is heerlijk vooral het toetje:bananen split. Die avond zou ik met Louis naar de boulevard gaan. De zon was nog net niet onder. Louis vertelt over zijn familie en ik voel me weer een beetje sip worden. Als hij over zijn zus begint vertel ik hem: "ik mis mijn broer".

"hoe lang heb je hem al niet gezien?". Ik denk even na."mhh ik ging naar een pleeggezin toen ik 14 was". "wauw dat is heftig". Ik knik instemmend. "en nu zien ik hem weer op deze accademie"