Bölüm Şarkısı:Daughter-Smother
Bartu ve Arya dans edecek sanmıştım ama Arya, Bartu'nun yanına geldiğinde Bartu onu iktirdi.Arya gittiğinde Bartu etrafa bakınmaya başladı.Bir an göz göze geldik.Ama sonra bir kız önümden geçti ve onun elbisesine yorum yapmaya başladım.
O model ne öyle?
O ayakkabı olmuş mu?
Bartu'ya baktığımda bana bakmadığını fark ettim.Umutsuzca başımı öne eğdim.Doruk kulağıma eğilip fısıldadı.
"Bartu neden sana bakıyor?"
Hevesle kafamı Bartu'nun olduğu yöne çevirdim.Ama o bana bakmıyordu.
"Hahaha çok komik."Doruk hiç bir yorumda bulunmadan önüne döndü.
"Buraya doğru geliyor."Doruk'un fısıltısıyla irkildim.Ne dediğini anlamamıştım.Ta ki Bartu'nun sesi kulaklarımı doldurana kadar.
"Selam, çocuklar.Orada biraz yalnız kaldım da.Oturabilir miyim?"
Güldüğünde bizim takıma baktım.Hiç bir mutluluk belirtisi yoktu ama ben çok heyecanlanmıştım.
Naz "Hayır."diyerek kollarını göğsünün altında çaprazladı.
Bartu afallamıştı.Böyle sert tepkilerin adamı değildi.Her popüler gibi.Her istediğini kolayca alabilirdi.
Beklentiyle dolu gözlerini bana çevirdi.Ama hayır, bu sefer kanmayacağı-HAYIR, HAYIR YAVRU KÖPEK BAKIŞI OLMAZ!
"Gel otur."dediğimde bizimkilerden onaylamaz homurtular çıktı.
"Ama sevgilin sahneden inene kadar."
Onayladı ve muhabbet etmeye başladık.
♔
Ciddi misiniz?! Yaklaşık 1 saattir sahnede nasıl kalabiliyor?!
Sonunda yorulduğunda(!) buraya doğru yaklaşırken ezici bakışlarını benden esirgemedi tabii Bartu'yu öperken de.
"Bartu sanırım artık gidebilirsiniz?"
"Aaa, nedeen? Bence kalmalıyııız."
Arya'nın cıvıklığı diye bir şey var arkadaşlar.
Biz daha onaylamadan yarım daire şeklindeki masanın köşelerine yerleşti bütün Arya tayfası.
Bir kaç saat sonra nihayet masamızdan kalkıp gittiler.Ardından Bartu ve Arya dans etmeye başladı.
Bizimkiler dans ediyordu.Doruk bir kızla dans ediyordu.Gülümsedim.
Ben de içeceğimi yudumlamaya başladım.
Sanırım yalnızlık kaderimde vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hearts Without Chains || Francisco Lachowski
Roman pour Adolescents"Neden?" Bir an düşündüm.Sahiden neden? O "şirin" çift yüzünden hayatımdan, arkadaşlarımdan ve yaşayacağım anılardan oluyordum.Bizimkilerle gezip, tozmayı, depresyonda çikolata yiyerek dram filmleri izlemeye ve kilo almaya tercih ederdim.Buna artık...