Napuno ng nakikiusap na tinig ni Zandra ang silid. Naroon ang mga magulang niya at pilit na inuunawa ang mga salitang binibitawan niya.
"Mom, Dad, it's true. I heard it. I did really hear it. Please believe me." Mangiyak-ngiyak na paliwanag ni Zandra sa mga magulang niya na nakatingin lamang sa kaniya. They look at her with disgust in their eyes.
"Zandra. What's happening to you? What happened?" Nag-aalalang tanong ng mommy niya.
"May problema ka ba anak? Pwede ka namang magsabi sa amin ng mommy mo alam mo yan."
"Look Mom, Dad, I'm telling you the truth. I started hearing those weird sounds since I was seven pero mas lumalakas siya ngayon. Mom, Dad, please. Maniwala naman kayo sa akin. Please. Please." Nag-umpisa nang mamuo ang mga butil ng luha sa gild ng kaniyang mga mata. Matiim niyang tiningnan ang mga ito sa kanilang mga mata. Mga tinging nakikiusap na paniwalaan siya ng mga ito.
"This is unbelievable!" Her dad shouted in frustration.
"Axe! Let's just understand our daughter." Mahinahong saad nito sa asawa niya.
"Understand?! You want me to understand her?!" Tinuro niya ito at saka ibinaling ang paningin dito. "Then I demand an explanation if why did she ruin her own debut party!" Mataas pa rin ang boses nito.
"Dad, I already told-"
"Shut up! Paulit-ulit na lang Zandra! Did you know how long we have prepared for this celebration? How tired we got just to save money for all of your birthday's expenses? This is once in a lifetime Zandra! Once in a lifetime and you just ruined it!" Tuluyan nang bumagsak ang kaniyang mga luha na kanina niya pa pilit na pinipigilan.
Nais niyang magsalita, nais niyang magpaliwanag. Ngunit tiyak niyang ikagagalit lamang ito ng kaniyang mga magulang. Pagod na sila sa paulit-ulit niyang paliwanag tungkol sa mga nakakatakot na mga tunog na bigla na lamang niyang naririnig, even in loud music.
After that day, which happened to be her 18th birthday, everything went back to normal. Hindi na siya muling nagsalita pa sa kaniyang mga magulang tungkol sa mga kakaibang tunog na naririnig niya. Alam na niya sa sarili niya na kahit anong paliwanag ang gawin niya, hindi ito maniniwala sa kaniya. She can't blame them, who would believe someone who keeps on saying she can hear weird sounds even in loud music? Who would believe her?
Lingid sa kaaalaman niya, her parents planned something. Yes, they never forced her to consult a psychiatrist, but they were planning about more than just consulting- sapilitan nilang ia-admit si Zandra sa mental hospital sa siyudad nila.
But her parents seemed barking up the wrong tree. Bago pa man nila tuluyang maipasok si Zandra sa mental hospital, nagawa na nitong tumakas na siyang pinagsisihan nila. They realised that it was a wrong move.
