CHAPTER 5

81 12 8
                                    


KANINA pa naiilang si Yhuki sa uri ng tingin na ibinibigay sa kanya ng kaharap niya. Pero hindi siya nagpahalatang naiilang siya. Taas ang kilay na nakipagtitigan siya sa lalaki.

Nangunot ang noo niya ng pasadahan siya ulit nito ng tingin mula ulo hanggang paa saka umiiling-iling.

Ano ang problema ng lalaking 'to? Baka naman nababaliw na. Hala baka kailangan na niya itong dalhin sa mental hospital! Namimilog ang mga matang ibinalik niya ang tingin sa kaharap.

Nangunot ang noo nito. "Stop what your thinking, stupid. Hindi ako nababaliw!"

Napa-awang ang mga labi ni Yhuki. "Paano mo nalaman ang inisip ko? Mind reader kaba?"

He look at her like she's the most stupid girl in the whole world. "I just know how your mind works."

Napasimangot siya sa tinuran nito. "Ano ba talaga sasabihin mo sa'kin? Pakibilisan naman kanina pa ako nagugutom at baka hinahanap na ako ng amo ko."

His face darkened. "Your hungry? You should've eaten before you came here." He scolded her like a five year old kid.

Yhuki can't help but to rolled her eyes in annoyance. Kung maka-asta ang lalaking 'to akala mo close sila, at matagal na hindi nagkita. Well, close naman talaga sila dati, close to kill each other! Dahil sa tuwing magkokros ang landas nila dati ay kulang nalang magpatayan sila. Palage siya nitong iniinis at siya naman itong pikon kaya palaging may world war 3 sa tuwing magkikita sila. Pero kahit na palagi silang nag-aaway ay hindi pa rin niya napigilan ang sariling magka-gusto dito. This man seating in front of Yhuki is her ultimate crush. Ultimate, kasi sa lahat ng crushes niya noong teenager pa siya ay ito ang nangunguna sa listahan.

"What? Are you gonna stare at me whole day?" Utang na loob itigil mo yang ginagawa mo baka hindi ko mapigilan ang sarili ko't mahalikan kita ng wala sa oras. Dugtong naman ng malandi niyang utak.She absentmindedly bit her lower lip to stop herself from talking. Pasmado pa naman ang bibig niya, kung anu-anu ang lumalabas. Baka madulas siya at masabi kung anu man ang nasa isip niya.

"Stop biting your lips, Nicola, my self control is wearing off, I might do something we both like at the end." He said while staring at his lips with lust mirrored in his eyes.

It took a while before she realized what does he mean. She used her hand to cover her mouth and gived him a murderous glare she could muster. "Benetton Tyxe Townsend! Napaka-bastos mo talaga kahit kailan!" Aniya habang nakatakip parin ang palad sa kanyang bibig. He just laughed at her remarks. He stares at her, amusement dancing on his eyes.

Hindi niya alam kung ilang segundo siyang natulala habang nakatitig sa gwapong mukha ng binata. Bigla nalang kumabog ang dibdib niya. Oh oh, here you go again, heart. Your beating crazy again...

Yhuki admitted to herself, she missed those sexy smirked on his lips, she missed being with him.

His smile never left his lips until the food are serve to them. Nasa hapag na sila. Nagtatakang nagkatingin siya sa binata na aligagang naglalagay ng pagkain sa plato niya. Kahit naman masiba siyang kumain ay hindi niya mauubos lahat ng pagkaing nakalagay sa plato niya.

Halos hindi na ito kumain sa pag-aasikaso sa kanya. Kulang nalang ito na ang magsubo sa kanya.

"Are you for real?" She eyed him suspiciously, "bakit ang bait mo yata sa'kin ngayon?"

Hindi talaga siya makapaniwalang mabait ito sa kanya. Sagad sa buto kaya ang pagkainis sa kanya ng binata. Ano kaya nakain nito at biglang bumait?

Tyxe took a deep breath and intensely stare at her. "Look, I'm sorry for what I did to you in the past." He scratched his nape, "I just did that to -," He blows a loud breath, "nevermind! Masaya lang talaga akong nakita na kita ngayon."

Yhuki Midnight Aragon : The UndercoverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon