1 2 3 TIP ♧2. BÖLÜM♧

10 2 3
                                    

Hızla çığlığı duyduğumuz yöne gittik. Bizi neyin beklediğini bilmiyorduk. Ve zaten beni korkutan buydu bizi neyin beklediğini bilememek.

Oraya vardığımız da kimseyi göremedik tekrar bir çığlık sesi geldiğinde sanki çığlığı atan kişi tam yanımızdaydı gibiydi ama onu görememiz ayrı bir saçmalıktı. Biraz daha ilerledikten sonra hızlandım.

Bir süre sonra kendimi yerde buldum.

Bir çukura düşmüştüm aniden hızlıca düşmem başımı döndürmüştü. Kafamı kaldırıp yukarı doğru baktığımda çukurun büyük bir çukur olduğunu aynı zamanda fazla yüksek olduğunu gördüm nasıl adlandıracağımı bilmiyordum. Boyu yüksekti yani.

Önüme döndüğümde karşımda bir kız olduğunu gördüm sanırım çığlık atan oydu...

"Selam sen mi çığlık atıyordun?"dedim kıza.

"Şey evet bir anda kendimi çukurda buldum annem ve babam ile gezinirken korktum çığlık atmaya başladım aslında sonradan annem gördü beni kurtaracakken kendi de çukura düştü sonra babam bağırdı nerdesiniz diye ben de arkama dönüp anneme bakacakken annemi düştüğü yerde göremedim yoktu babama seslendim annem buraya düşmüştü ama şimdi yok diye babam annemi arıyordu bir süre geçtikten sonra seslendim babama ama cevap alamadım çok korktum çığlık atmaya başladım kimse yoktu aslında çok garip çünkü ben annem ile babamla gezinirken burda insanlar vardı onlarda geziniyordu ama kimse çığlığımı duymadı yaprak sesleri gelmiyordu insanlar yürürken çıtırdamalı sesler gelirdi insanlar yapraklara basarken ya da konuşurdu ama bir anda hiç bir ses olmadı duymadım"dedi sonunda konuşmasını bitirdiğinde derin bir nefes aldı çok garipti her şey çok garipti bir anda insanlar nereye gitmişti ki tamam her insan gitti diyelim o zaman neden bu kız burda kalmıştı ki. Ya da biz...

"İreeeeem nerdesin" bu Su'yun bağırısı idi...

"Buradayım imdaaaat!"

"Burdan hemen çıkmamız gerek"dedim benimle aynı çukurda olan kıza ve yine kafamı kaldırıp yukarı doğru baktım. Ohhh sonunda bulmuşlardı.

"Eee tek sen varsın burda?"dediğinde çok şaşırmıştım belki görmemiştir diye hemen arkama döndüm.

Nasıl görmeyecekse...

Ve...

Kız yoktu...

Allahım daha tam 10 saniye önce kız buradaydı benle konuşuyordu.

Bir süre hiç bir sey demeden orda dolanıp durdum. Çok korkuyordum ve artık cidden ne yapacağımı bilmiyordum. Ne oluyordu bu insanlara..

En önemli soru ise onlara olan şey bize de olacak mı?

"Bilmiyordum daha az önce buradaydı off ne yapacağız nasıl çıkacağım ben burdan!"dedim.

  Bir süre ses kesilmişti...

"Hey!"

"Bir ip bulduk sıkı tutun!" dedi Kiraz.

Ve ipi uzatmaya başladılar. Geldiğinde ipi tuttun ve çekmeye başladılar elim acımaya başlamıştı.

"Ahğğ elim acımaya başladı"dedim.

"Tamam biraz dayan!"dedi Emre.

Sonunda yukarı çıkarmayı başardığım da derin bur nefes aldım ve tekrar o çukura baktım belki oraya yine gelmiştir diye ama kimse yoktu...

"Hadi artık gidelim"dedi arda.

"Nereye ben o eve gitmem bir daha hiç bir yere adımımı atmak istemiyorum gitmek istemiyorum ben"dedim çok korkuyordum ve artık ne yapacağımı cidden bilmiyordum.

"Hadi bir şey bulabiliriz bi bakalım belki bir ipucu gibi bir şey bulabiliriz."dedi emre.

Doğrusu haklı idi çünkü böyle durarak cidden bir sey yapamazdık.

Yine o eve doğru yürürken elim ayağım titriyordu tekrar bir ceset görmek istemiyordum...

Gelmiştik Arda kapıyı çat diye açtığında duvarda ne bir yazı ne de yerde bir ceset vardı...

Peki nereye gitmişlerdi?

Kimse yok burda...

Sanırım...

"Çok akşam oldu artık yatalım cidden bu kadar korku yeter de fazla bile çok yoruldum zor bir gündü"dedi Arda.

Haklıydı gözlerim kapanmak üzereydi.

10 dakikaya dayanamadım ve gözlerimi kapadım...

Saat 05:00 Gece

Uyanmıştım çünkü lavaboya gitmem lazımdı korkumdan kızları da uyandırdım ve lavaboya gittik çıktım ve tekrar yatağıma geçtim.

Tam uyuyacakken kolumun yanında bir kâğıt hissettim kağıdı alıp okudum.

Şimdi bu küçük oyuna hazır mısınız?
Yarın saat tam 3'ten sonra herkes susacak
Ondan sonraki gün saat tam 3'te bu oyun
Bitecek bakalım kimler ya da kim kazanacak
Bu oyunu sadece susanlar ve bu nota
İnanlar kazanır!
İyi eğlenceler...

Notun arkasında su ana kadar bu oyunu başaramayanlar vardı herkese farklı süreler mi belirleniyordu peki bunu yazan kimdi? Ve bizim neden böyle bir şey yapmamızı istiyordu?

Kağıdın kenarlarında kanlar vardı taze? Ne yani bunu biri mi bize yaptırıyor yoksa kameralar mı var burda bir seri katil bizimle oyun mu oynuyor!

Herkesi hemen uyandırdım ve notu okutup düşüncelerimi paylaştım fakat Emre bunun saçma bir şey olduğunu ve birinin bize şaka yaptığını söyledi... Arda işe bence ne olursa olsun bunu yapmamızı sonuçta yapsak ne olur diyordu. Kiraz Su ve bende Arda'yı savunuyordu fakat Emre düşündüğü şeyde kararlıydı...

Yarın
Saat 03:00 gündüz

Saatin 3 olduğunu gördüğüm gibi herkese saati gösterip susun işareti yaptım herkes anlayıp sustu ve bu oyun başladı çok korkuyordum ve ne yapacağımı bilmiyordum tamam şu an diyeceğim şey saçma ama nedense psikolojik olarak sanırım konuşmak istiyordum. Ama tabii ki de asla ama asla konuşmayacağım çok ama çok korkuyordum ya ağzımdan bir şey kaçırırsam sonra da o seri katil gelip üstüme atlayıp beni öldürüse tövbe tövbe.

Bir süre sonra konuşmamak kafamı dinlendirdi iyi geldi filan diye düşünsem de bir süre daha sonra bu fazlasıyla sıkıcı gelmişti ve konuşma isteğimi artırmıştı. Hepimiz susuyorduk ve sadece yarım saat geçmişti. Sanırım bu sonsuza kadsr sürecekti.

Bir süre daha da zaman geçtiğinde yani toplam 1 saat geçtiğinde Emre'nin artık konuşacam ben bu çok saçma der gibi hareketler yaptığını gördüm ve panikle yerimden sıçrayıp ellerimi yapma sakın der gibi çırptım manyak mı bu ya...

Sonra da yine susmaya devam etti ben kafamı yumuşacık yastığın üstüne koyup dinlenirken Emre "Yeter lan bu çok saçma"dediğini duydum ve hızlıca yattığım yerden doğrulup Emre'nin oturduğu yatağa baktım.

Fakat Emre oturduğu yerde yoktu Kiraz Arda Su hemen yataklarından kalkıp korku ile ne olursa olsun Emre'nin gittiğini bile bile (Nereye gittiyse) onu aramaya başladık.

Fakat hiç bir yerde yoktu ve artık Emre de kaybolanların arasına katılmıştı...

Devam edecek...

ÇOK ÖNEMLİ NOT!: ARKADAŞLAR GENELLİKLE DÜŞMAN OKULLAR 3 ADLI KİTABINI YAZCAM ÇÜNKÜ DOĞRUSUNU SÖYLEMEK GEREKİRSE O DAHA HEYECANLI SJSJSJSJSJSJSJSJ LÜTFEN KESİNLİKLE O HİKAYEMİ OKUYUN! :* ❤❤❤



Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 02, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

1 2 3 TIPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin