Cam koluma girmişti. Şahin tiz bir çığlık daha attı "Tamam sorun yok" dedim. Acı bile hissetmiyordum Şahin ağlamaklı bir sesle telsizden nuniye seslendi. " Nuni! Burada bir yaralı var. Acil gel!" telsizden nuni'nin sesi duyuldu. "Siktir! Geliyorum! Daha zombi öldürme rekorumu bile kırmamıştım. Üç bebeğe sahip çıkamadın" diye söylendi. Çatıya ulaştığımızda helikopter yaklaşmıştı. Çatıda bizi 7 kişi karşılamıştı. Nuni helikopterden inip yanımıza koştu "Hanginiz o pısırık ?" diye bağırdı. "Hey sözlerine dikkat et pısırık yanımdaki" dedim. Nuni pis bir gülüşle "Her neyse, ne halt oldu ? " diye sordu. Sinem hızlı hızlı anlattı olayı. "Hee bir şey değilmiş" dedi nuni. "Tabi tabi" dedim. Nuni kolumu sararken gözcüyle ilgili bir şeyler söylüyordu. "Çocuk uykusuz kaldı. Grupta herkezin dinlenmesi lazım" dedi. "Tamam bu gece gözcü ben olurum" dedim. Hemen "Hayır yaralısın !" dedi Sinem. "Bu grupta benden iyi keskin nişancı yok. Benim olmam lazım" dedim. Nuni dünden razıydı hemen kabul etti bandı yapıştırırken. Geç olmuştu, herkes uyudu ben gözcülük yapıyordum. Aradan 2 saat az bir zaman geçmişti. Biraz uykum vardı, kenara yaslandım. Birden kenardaki tuğla aşşağıya düştü. "Hayır!" diye bağırarak yakalamaya çalıştım ama yetişemedim. Tuğla düştü, büyük bir gürültü oldu. "Hassiktir !!". Zombiler küçük bir çocuğun çikolataya koşması gibi sese doğru gelmeye başladılar. Hızla içeriye koştum. "Nuni! Nuni! Kalksana lan pezevenk! Etraf zombi kaynıyor!" Nuni hızla kalkıcam derken yataktan düştü. "Ne var ?!" diye bağırdı. "Zombi!" dedim, hızla yattığı yerden kalktı. Yatağın kenarındaki pompalıyı aldı. "Daha kibar olabilirdin" dedikten sonra bağırarak herkesi uyandırmaya başladı. Gidip Sinemi uyandırdım, "Sinem, hadi kalk sinem canım uyan hadi" uykulu gözlerle bana bakıp "Ne ? Ne oldu ?" diye sordu. Uyandırdığıma pişman olmuştum çokta tatlı uyuyordu. Ama zombilerden kurtulmamız gerekiyordu. Nuni "HADİ! HADİ! HADİ! Helikopterlere çabuk !" diye bağırdı. Tam 4 tane helikopter vardı. Zaten grubumuz 10 kişiydi, helikopterlere bindik. Helikopter havalandı, zaten kolum acıyordu. O panikle kolumu çarpmıştım yeniden kanamaya başlamıştı ama şuan yapabileceğim bir şey yoktu. Nuni, Şahin, Sinem, Mami ve ben aynı helikopterdeydik. İyice havalanınca nuni, şahin ve maminin eline 2 tane Colt tutuşturdu. "Oyun başlasın bebek!" diye bağırdı. Ben minigun'u aldım. Ve eğlenceye ortak oldum. Nerden baksak 50 kişi kadar zombi bir yere toplanmıştı. "Şahin! Beni bunların yanına indir" diye bağırdım. Yavaş yavaş helikopter alçaldı, makineyi çalıştırıp neredeyse tüm mermiler bitene kadar taradım. Nuni sevinç çığlıkları atarak pompalıyla bana yardım ediyordu. Birden bir ses duyuldu...
Uzun bir adan sonra yine sizlerleyim :) Bölüm 5 Çok yakında sizlerle takipte kalın :) :)
