∞ HASTA SEVGİLİM ∞

⋆Korkuyorum...(13)⋆

"Alo ben Ilgın'ın annesiyim. Ilgın öylece kaldı. Ağlamaya başladı. Sorun nedir?"

"Ilgın' dan dün birkaç test için tahliller almıştık. Ama tahliller istediğimiz sonucu vermedi. Durumu kötüye gidiyor. Hastahaneye yatmalı.

"Ne...ne?"

"Hanımefendi lütfen panik yapmayın. Bu durumda hastahaneye yatması en iyi yol."

"Ta... tabi. Teşekkürler."

Konuşmaları duymuştum. Hastahaneye yatmalıyım. Hayır bu kadar mı kötüyüm? Annem bana sarıldı. Oda ağlamaya başladı.

"Anne, korkuyorum."

"Korkma kızım sadece hastahaneye yatacaksın. Herşey güzel olacak."

Sarılmayı bırakıp yüzüne baktım.

"Ölüm nasıl birşey anne?"

"Bilmiyorum. Sadece oranın sonsuz bir yer olduğunu biliyorum."

Ona yine sarılmıştım. Başımı yaslayıp anneme dahada sokuldum.

"Hayır. Sakın korkma birtanem ölümde hayatın bir parçası."

"Biliyorum. Biliyorum anne. Seni çok seviyorum."

"Bende seni çok seviyorum."

O sırada kapı çaldı.

"Ben açarım" deyip gözlerini sildi ve kapıya gitti. Bende gözlerimi sildim. Ve onun sesini duymamla yüzümde küçük bir tebessüm oluştu. Bahadır' ın varlığı iyiydi.

BAHADIR'DAN.................................................

"Merhaba teyzeciğim."

"Merhaba Bahadır. Benim adım Ayça söylememiştim."

Deyip içeri geçtik Ilgın görünmüyordu.

"Ee ben sizin gelmenizi kutlamak için pasta aldım."

"Öylemi ne iyi etmişsin oğlum, ben onu hazırlıyım"

Pastayı alıp mutfağa gitti o sıra Ilgın geldi.

"Hoşgeldin"

"Hoşbulduk"

Gözleri kızarmıştı. Moralide yok gibiydi. Ne oldu buna?

Karşımdaki koltuğa oturup daldı.

"Heyy! Ilgın neyin var?"

"Hastalığım var"

"Ilgın ne oldu?"

"Hastahaneden aradılar. Hastahanede yatmam gerekiyormuş."

Bunları söylerken sanki içimde kocaman bir boşluk oluştu. Durumu bu kadar mı kötüydü?

"Gerçekten mi? Çok üzüldüm. Yatacaksın değil mi? Ne zaman?"

"Bilmiyorum Bahadır korkuyorum. Orada kalmak istemiyorum."

"Orası senin için iyi olacak"

"Sen niye burdasın o zaman? Sen iyi olmak istemiyor musun?"

"Kim istemezki. Ama boşa vakit kaybı olarak düşnüyorum, yani iyileşeceğim belli değil ama sen farklısın, senin zamanın geçmedi yani seni çağırıyorlarsa hala bir umut vardır. Beni çağıralı çok oldu bunun için gitmiyorum."

"Bilmiyorum"

"Pastalar geldii!"

"Teşekkürler Ayça teyze"

Bana gülüp oturdu. Acaba Ilgın'ı bu düşüncelerimle aklını karıştırıyor muydum?

"Bahadır sana anlattı mı!"

"Hastahaneye yatmayı mı? Evet anlattı. Bence yatmalı"

"Bak Bahadır'da böyle düşünüyor. Yatıcaksın değil mi?"

"Bilmiyorum"

"Neyse Ayça teyze çok teşekkürler ben gidiyim."

"Pastanı yemedin oğlum."

"Sorun yok size getirmiştim. Görüşürüz"

Deyip evden çıktım. Onlar that konuşması içindi aslında.

ILGIN'DAN......................................................

"Ilgın bilmiyorum da be demek? Buraya gelirken böyle birşey demiyordun yatarım demiştin"

"Anne burası bana gerçekleri gösterdi. Yani oraya gidip aylarca, yıllarca yatmak hiç kolay değil!"

"Bunları senin aklına Bahadır mı soktu Ilgın?"

"Tabiki hayır, o sadece benim gözümü açtı"

"Ilgın o çocuk seni kötü etkiliyor. Bir daha onunla görüşmeyeceksin!"

Ne? Hayır...

-------------------------------------------------

SA kankalar yeni bölüm geldi okuyabilirsiniz. Vote ve yorum plz -,-