Unutma! Unutmadan olmuyor... - Sagopa kajmer
⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆
Evet gelmiştim. Herşeyi düşünerek, ama bazı ihtimallerinde göze alarak gelmiştim. Reddedilmeyi, istenmemeyi. Biliyordum onu öylece bırakıp gitmiştim. Gelebilirdim de ama korkmuştum, ailemi üzmekten korkmuştum. Ama yinede ona sevgim hiç bitmedi. Dayanamayıp gelmiştim bende. Şimdi onunla nasıl konuşacağımı düşünüyorum. Ne demeliyim. Bilmiyorum...
Şimdi annemle gerçek ve kendinden emin bir kız olarak tekrar konuşmuştum. Bu sefer herşey daha çok netti benim için. Artık onu sevdiğimi anlamıştım. Böylece annem izin vermişti. Hatta olanları babama da anlatınca, bana bir şans verdi. Buna bende şaşırmıştım. Sanırım hastalığım yüzünden yine bana acıyıp izin vermişti.
Hastalığım demişken, hala iyileşmemiştim. Hatta iyiye gitmiyordum. Sadece yine ilaçlarla devam ediyordum.
"Hoşgeldin Ilgın."
"Hoşbulduk Bahadır."
Deyip ayağa kalktım.
"Çok uzun zaman oldu. Ne değişti?"
"Herşey. Benim duygularım, düşüncelerim. Bir karar verip geldim."
Başak anlamayarak bize bakıyordu.
"Siz tanışıyormusunuz?"
"Evet Başak, Ilgın çok önceden alt komşumdu. Ama gitti!"
"Gitmek zorundaydım!"
Bahadır ceketini koltuktan alıp evden çıktı. Bende kendimi koltuğa bırakıp, dirseklerimi dizlerime koyup, ellerimi saçlarımdan geçirdim. Böyle olacağını düşünmüştüm. Ama kötü olmuştu işte.
"Sizin aranızda birşey mi vardı Ilgın?"
"Hayır, yani sanırım."
"Bana anlatabilirsin?"
Anlatmak iyi olabilirdi.
"İlk önce yolumuz apartmanın önünde kesişti. O hastahaneye giderken, yere düşmüştü. Bende onu görüp ambulansı aramıştım. Sonra o hastahaneden çıkıp eve gelmişti, bende onu görüp tanışmak istemiştim. O zaman apartmana yeni taşınmıştım. Evi yerleştirirken merdiven bileğime düşmüştü, yani bileğim incitmişti. Hatta benim bağırışıma Bahadır gelip beni hastahaneye götürmüştü. Sonra ayağım yüzünden evinde kalmıştım. Birbirimize alışmıştık. Birgün okulda hastalığım yüzünd-"
"Senin ne hastalığın var?"
"Bahadır ile aynı hastalık. Sonra okulda hastalık yüzünden fenalaşmıştım. Hastahaneye getirilmiştim. Tabi okul aileme haber vermişti ve annem geldi. Hastahanede benden tahlil almışlardı, ve daha kötüye gitmiştim bunun için hastahaneye yatmalıydım. Bahadır'ın hastahaneye yatmama sebebi bana mantıklı gelmişti. Anneme bunu söyleyince o Bahadır' la görüşmemi istemedi ve beni ondan uzaklaştırdı. Hastahaneye yatmıştım. Ama biz gizlice buluşurduk. Tabi bu buluşmaların sonucunda birgün annem bizi gördü. Annem hastalığımın tedavisi bitince beraber geri döneceğimizi söyledi ve tedavi bitince geri döndük. Aslında geri dönebilirdim ama annemi üzeceğimden korkmuştum. Birde onu tam olarak seviyormuydum bilmiyordum. Ama bu ayrılıkla onu sevdiğimi anlmıştım ve aileme bunu konuştum. Onlarda bana izin verip bana buraya gelmek için izin verdiler."
"Baya iyiymiş he neler yaşamışsınız!"
"Neyse ben gidiyorum. Görüşürüz."
"Bay bay."
Çıkıp kendi evime geldim. Onunla nasıl olacaktık ya da olamayacaktık bilmiyorum. Çok yorgun düşüp uyudum.
**
Sabah ilk işim gidip Bahadır'la konuşmak için onu bulmamdı.Bugün Cumartesi zaten. Ama ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Hemen bir banyo yapıp, parfümümü sıktım. Saçlarımı kestirmiştim. Onlarında dağınık bırakıp Bahadır'ın evine gittim.
"Hoşgeldiniz Ilgın!"
"Hoşbulduk Başak, Bahadır evde değil mi?"
"Evet evde."
İçeri girip oturdum. Bahadır televizyon izlemeyi bırakıp bize bakmaya başladı. Kimse konuşmuyordu, herkes birbirine bakıyordu. Bu sessizliği Başak bozdu.
"Eee, ben bir şeyler hazırlıyım böyle kahve falan."
Deyip mutfağa gitti. Bende bir Bahadır'a birde yere bakıyordum.
"Nasılsın Ilgın, yani iyileştin mi?"
"Hayır, aynı hiçbir değişiklik yok. Sen?"
"Aynı"
"Bahadır ben gelmedim çün-"
"Ben bunları duymak istemiyorum Ilgın!"
"Ama Bahadır be-"
Bahadır kalkıp evden çıktı. Bende arkasından çıktım. Apartmandan çıkmadan onu kolundan yakalayıp döndürdüm.
"Beni dinle lütfen!"
Yine çıkmaya çalışırken onu durdurup...
"Lütfen" dedim
Ama ne diyeceğimi bile bilmiyorum. En iyisi olanları anlatmak diyerek...
"Bahadır ben..."
⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆⋆
Nihahahahaha tam yerinde bitirdim hee. :D
Aceb Bahadır Ilgın'ı affedecek mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
∞ HASTA SEVGİLİM ∞
Ficção Adolescente"İlk kar yağana kadar seninle kalmak istiyorum. Böylece bana aldığın bereyi takabilirim." "İlk kar yağıyor aşkım. İyi uykular" 'A millionairs first love' ilham alınarak yazılmıştır.