Commands

2 - Party

We lopen met ons vijf binnen: ik, Pieter, Phaedra, Dina en Marc.

We gaan naar de bar en bestellen en drankje.

Dina is naar het toilet en Pieter en Phaedra zijn al naar de dansvloer om hun te amuseren.

Ik zit nog even aan de bar om mijn drinken te wachten als Marc naast me komt zitten.

Hij legt zijn hand op mijn been en meteen sla op zijn hand weg.

'Stop nu eens Marc! Ik ben niet geïnteresseerd in je en ik heb ook nog een leven dus ga ik niet alles voor jou blijven doen!' roep ik hem toe.

'Jane, sorry ik wil echt niet zo-' Hij legt zijn hand weer op mijn been.

Ik sla zijn hand weg.

'Zou u alstublieft deze jonge dame met rust kunnen laten? Of moet ik mij eens moeien?'

Ik hoor een mannelijke stem, het is zeker Pieter niet.

Mijn nieuwsgierigheid wint en ik kijk achter me, ik zie een jonge man die nu naast me komt staan.

'Waar kom jij je mee moeien?' zegt Marc meteen.

'Met het feit dat je niet van deze dame kan blijven. Of je laat haar met rust of ik laat je eruit zetten.' zegt hij serieus.

'Oké goed dan.' Marc stapt weg.

'Dank je wel, het is mijn collega en hij is vreselijk.' zeg ik tegen de onbekende man.

'Heel graag gedaan. Ik ben Thomas en jij?'

'Jane.'

'Mooi naam, past perfect bij je.' zegt hij terwijl hij bij me komt zitten: 'mag ik?'

'Tuurlijk.' zeg ik snel voor hij hem bedenkt.

'En wat doe je in het dagelijkse leven met die irritante man?' lacht hij.

'Ik ben leerkracht Frans en biologie. Jij?'

'Ik ben manager van een bedrijf. Trouwens hoe oud ben je?' Zegt hij nieuwsgierig.

'Ik ben 26, jij?' Zeg ik wat verbaasd door zijn vraag.

'28. Hopelijk zorgt die man voor geen problemen met je vriend of man.' zegt hij.

'Vriend? Ik?' zeg ik verbaasd.

'Ja, die jonge man daar.' zegt hij en hij wijst naar Pieter.

'Ow Pieter, dat is een collega. Ik ben alleen.' zeg ik snel.

'Zo een prachtvrouw als u alleen?' flirt hij.

'Ja inderdaad. En hoe zit dat bij jou?' Vraag ik nieuwsgierig, ik ben echt geen mannenliefhebber of op zoek naar een vriend maar iets in hen trekt me aan ik denk dat het dat bazige kantje is.

'Ik ben ook alleen.'

'Had ik niet verwacht.' zeg ik maar snel aangezien ik zenuwachtig word en ik wil niet dat hij dat ziet.

'Wat denk je ervan, morgenavond iets gaan eten? Want ik kan nu helaas niet langer blijven moet morgenvroeg naar een meeting.' vraagt hij.

'Lijkt me leuk.' zeg ik met een brede glimlach.

' "Restaurant Petit Diner" goed?' Vraag hij terwijl een pen en papiertje neemt.

Restaurant Petit Diner is het meest chique en dure restaurant van de streek.

'Meen je dat?' Vraag ik verbaasd.

'Tuurlijk, zal ik je ophalen of kom je naar daar?'

'Ik kom wel naar daar.' zeg ik.

Hier schrijft iets een papiertje: 'Dit is het adres, is 7 uur goed voor jou?'

'Ja zeker!' zeg ik enthousiast.

'Dan zie ik je morgen Jane.' hij neemt mijn hand een geeft er een kusje op.

'Tot morgen Thomas.'

Ik kijk hem na.

'Is die blaaskaak eindelijk weg? Wat moest hij?' Hoor ik achter me.

Ik kijk achter me en zie Marc, die man maakt me gek.

'Ten eerste het is geen blaaskaak, ten tweede hoef jij je niet te moeien met mijn leven en ten derde moet je me met rust laten.' zeg ik kwaad terwijl ik opsta.

'Dus?' vraagt hij uitdagend.

'Laat me met rust, praat niet tegen me tenzij het echt nodig is om me aan te spreken en dan graag uitsluitend werk. Bedankt voor je begrip.' Ik stap door.

'Jane!' hoor ik.

Ik zucht en kijk achter me.

'Wat nu weer?' zeg ik nog kwader.

'Hoe ga je me ontlopen als je met mij moet samenwerken voor de opendeurdag?' zegt hij met een grote grijns.

'Ik? Met jou? Samenwerken? Daar doe ik wel aan.'

Ik ga bij Pieter en Phaedra en leg hen kort uit wat er weer met Marc is als ze me vragen wat er aan de hand is.

Als ik een uur later thuis kom, denk ik aan Thomas.