Anlamsız Şeyler

-2

Başkalarının hayatlarını yaşamak çok saçma değil mi sizce de?

      Dünya üzerindeki her birey kendi düşüncelerine, zevklerine sahip. Ama herkes bir inkar savaşında. Olduğunuz kişiyi değiştirmek için o kadar çok uğraşıyorsunuz ki, kendinizi kaybediyorsunuz ve en önemlisi de kendinizi kandırıyorsunuz.

     Başka bir insanın sizin yerinize karar vermesine, fikirlerinizi kendi istekleri doğrultusunda değiştirmelerine, kendinizi değersiz ve yetersiz hissetmenize sebep olacak şekilde davranmalarına izin vermeye başladığınız anda hayatınızın kontrolünü kaybetmiş olursunuz. Benliğinizden ödün verirsiniz ve insanlar zayıflıklarınızdan yararlanmaya başlarlar. Başta fark edemezsiniz çünkü önceden de dediğim gibi kendinizi kandırıyor olursunuz. İyi niyetle düşünüp 'hayır öyle yapmaz, öyle demek istememiştir' gibi şeylerle kendinizi avutup hayatınıza devam edersiniz ve bir süre sonra kendinizi bir boşlukta hissedersiniz. Çünkü aklınızdan geçen her bir fikir kırıntısı size saçma gelmeye başlar. Sizi mutlu edip etmeyeceğini düşünmeden 'acaba o beğenir mi' diye düşünürsünüz.

     Sizden böyle hissetmeye başladığınız anda durup düşünmenizi istiyorum. Benim hayatım diye adlandırdığınız bu kısa ve sizi eskisi gibi mutlu etmeyen yolculuk gerçekten sizin hayatınız mı?Dinlediğiniz sanatçı, okuduğunuz kitap, giydiğiniz kıyafet hatta izlediğiniz dizi bile, kendi istedikleriniz mi? Yoksa diğer herkes seviyor ve sizden de sevmenizi bekliyor diye 'oynuyor musunuz'?

     Her birimiz en az bir kere bile başkası gibi davranmışızdır hayatımızda. Özel ve kendimiz olmak varken çok beğendiğimiz bir arkadaşımız gibi davranmak istemişizdir. Asıl önemli olan durup şunun farkına varmak: düşünebilirken, kendi adına karar verebilirken, önündeki milyonlarca seçenekten istediğini seçme şansın varken neden bir başkası gibi olmak isteyesin ki? Sen olduğun gibi özelsin. Anlamayanlar, özel olmadığını düşünenler, seni olduğun gibi kabul etmeyenler tabii ki olacak. Senin yapman gereken ise kulaklarını onların boşa çıkacak olan amaçlarına kapatıp, sadece ama sadece kendin olmaya devam etmek.

     Bu kadar özel biri olabilecekken başkası olmaya çalışmak, bunu yapmaya çalışırken mutsuz olmak, kendi kontrolünü kaybedip ruhsuz kuklalar takımına katılmak. Bunların hepsi saçma şeyler, hepsi anlamsız şeyler...