II. Break The Ice

1.3K 65 16
                                    

                                                                           
“PANSY PARKINSON! BURAYA GEL.”  

Bahsi geçen kadın üstüne dahi alınmazken havaya bakarak bir ıslık öttürüyor, Harry ise yüzüne yediği karı temizlemeye çalışıyorken yeşil gözleri tehlikeli bir şekilde parıldıyordur ve bu, Pansy’nin gerilemesine neden olur.. olabildiğince büyük adımlarla.  

Harry gözlerini kısarak yanakları soğuktan al al olmuş genç kadına doğru yürürken Pansy bir kaçış yolu arıyordur, ama bulamıyorken, etrafında kardan başka bir şey yoktur.. ve az sonra kendisini göründüğü kadar yumuşacık olmayan karın üzerinde bulurken Harry Potter zaferle gülümsüyordur.  

“Çekil üstümden Potter. Biri görse ne diyeceksin?”  

Harry sırıtarak,  “Görünmezsin Parkinson. Miniciksin.”  

Pansy gözlerini devirerek genç adamın son yıllarda gelişen vücudunu ima ederek,  

Sen kocamansın Potter.” 

“Aha. Ve bazı durumlarda bu işe yarıyor değil mi?”  

Pansy, onun baskısının farkında, okul bahçesine her an girebilecek öğrenci veya öğretmenleri umursamayarak genç adamı aptal gryffindor atkısından çekerek dudaklarına yaklaşır.  

“Kesinlikle dayanılmazım.”  

“Çeneni kapaman için öpüyorum Potter.”  

“Evet evet. Tabii ki onun içi-“ 

Harry dudağının ısırılmasıyla owlarken elleriyle genç kızın üşümüş suratını tutar. Bembeyaz teni, küçük kırmızı burnu, yanağının biraz üstündeki beni ve birazdan öpeceği tatlı dudaklarıyla öyle güzeldir ki..  Ama serttir, bakışları gibi. Soğuktur, dokunduğu ten gibi.  Dudaklarını hafifçe ona değdirip nefesini bırakırken genç kızın ısındığının farkında değildir. Pansy, onun her dokunuşuyla, öpüşüyle, ufacık bir hareketiyle bile eridiğini hissediyordur. Karın üzerinde olması, ıslanan çorabı ya da artık hissedemediği burnu bunu değiştirmiyordur.. Gryffindor Kralı, onun içini ısıtıyordur.   

Genç kız kollarını Harry’nin boynuna sararak ona daha da yaklaşırken genç adam dudaklarını onunkilere bastırmış, yavaşça öpüyordur. Pansy’nin titremesiyle belini kavrayarak genç kadını kardan uzak, kendine yakın tutarken, bu titremesini engellememiştir. Pansy hafifçe gülümseyerek,  

“Ben soğuğa aldırmam Potter.”  

“Titriyorsun Parkinson.”  

Pansy kaşını kaldırarak zümrüt yeşili gözlere bakar.  

“Sadece soğuktan mı titrenir Potter?”  

Harry hafifçe yutkunarak genç kıza bakarken Pansy devam ediyordur.  

“Kocaman olman bazı durumlarda işe yarıyor, kabul etmem gerekirse.” 

Harry gülümseyerek,  

“Ne gibi?”  

“Beni ısıtıyorsun.”    

Genç adam, Pansy’nin buzlarının kırıldığını anlarken, altındaki slytherin’in kalp atışları hızlı, yanakları daha da pembedir.. Harry, onu yakmaya niyetli, dudaklarına eğilirken kar yeniden yağmaya başlamış, sanki onları gizlemek istiyordur..

Harry&Pansy :: DestinyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin