TRUE LOVE ? 〰 luke hemmings

I'm sorry

Ik voel hoe iemand me draagt en ergens op ligt. Ik hoor allemaal stemmen maar versta niet wat ze zeggen.

Ik probeer m'n ogen open te doen maar het is net alsof ze vast geplakt zijn met lijm. Ik probeer mijn hand te bewegen maar ik heb de fut niet voor mijn hand omhoog te brengen.

Ik probeer iets te zeggen maar dat lukt ook al niet . Niks lukt!

P.o.v. Luke

Ik zie hoe haar hoofd de grond raakt. Ik ren naar haar toe en kijk of haar hart nog klopt. Ik voel aan haar pols en OEF het klop nog.

Onder tussen komen er al mensen en de chauffeur uit de auto. Hij kijkt geschrokken en weet niet wat hij moet doen. Ik pak mijn gsm en bel de ambulance.

Eindelijk de ambulance is daar na 5 min. De tijd heeft nog nooit zo lang vooruit gekropen. Ze nemen haar op en leggen haar op een brancard ze doen een zuurstofmasker op haar gezicht.

"Mag ik mee "vraag ik

"Ja natuurlijk kruip er maar in " zegt de ambulancier

Ze steken haar in de ambulance en ik kruip er bij.

We rijden wegen met loeiende sirenes naar het ziekenhuis.

Ik kijk naar haar en ze ligt er zo rustig bij net alsof ze aan het slapen is.

Wat doet ze toch met mij. Ik ben nog nooit ze gelukkig geweest sinds die kus en nog nooit zo gekwetst geweest toen ze tegen me schreeuwde. Ik hou van haar. Alles wat ze zegt of doet maakt me blij van binnen. Ik heb nog zoiets gevoeld voor een meisje. Het liefst zou ik dat alles aan haar willen vertellen maar ... Ze is nog altijd boos op me en ik weet niet wat ik verkeerd heb gedaan. ik wil haar geen pijn doen. Ik ga nog liever dood dan haar verdrietig te zien.

Ik pak haar hand en hou hem stevig vast zodat ze me niet kan verlaten.

We komen aan in het ziekenhuis en de ambulanciers nemen haar mee in een onderzoek kamer en ik ... Ik kan alleen maar wachten. Wachten tot er hopelijk goed nieuws komt.

Ik pak m'n gsm en bel de jongens om te laten weten wat er gebeurd is.

We komen direct zeiden ze. Wanneer ik de telefoon weer neer leg heb ik weer dat benauwend leeg gevoel iets wat ik niet wil voelen. Het enige dat ik nu wil is haar groene ogen zien ...... Die ogen die me deden smelten vanaf het eerste moment dat ik haar zag. Die ogen die altijd straalden.

Ik wordt uit mijn gedachten gehaald door de jongens die in de gang komen.

"Hey " zeggen ze en ze geven me allemaal den knuffel.

"Hey " zeg ik met tranen in m'n ogen.

De gedachte dat ik Célien misschien kan kwijt geraken doet me huilen.

We zitten hier ondertussen al meer dan een uur maar een dokter komt er niet.

Opeens worden we gestoord door Tris.

"Hey " zegt ze

"Hey kan ik jou even spreken "vraag ik aan haar

Natuurlijk zegt ze en we lopen een eindje verder in de gang.

Kan je me alstublieft eens uitleggen waarom Célien zo kwaad op mij is. Vraag ik

"Tussen de foto's van het buurtfeest hebben we een foto gezien waar jij en Jolien kussend opstaan "zegt ze en ze toont een foto waar inderdaad en ik en Jolien kussend opstaan.

"Maar ik wou haar niet kussen" zeg ik "Jolien trok me mee naar de dansvloer en en wanneer we erop stonden drukte ze haar lippen op de mijne maar ik heb haar direct van haar af geduwd"

Tris kijkt me verbaasd aan maar gelooft me toch.

We keren terug naar de jongens en zitten weer te wachten.

10 minuten later komt de dokter naar ons toe.

Ik heb goed nieuws voor jullie zegt hij Célien is weer bij bewustzijn! Ze heeft veel geluk gehad. Ze heeft een paar schaafwonden en een hersenenschudding maar anders is alles ok met haar. Jullie kunnen naar haar toe maar ze moet wel veel rusten en met die woorden vertrekt hij weer.

ik kom in de kamer en zie haar slapen maar wanneer ik dichter kom wordt ze wakker. ze wil iets zeggen maar ik ben haar voor.

"sorry dat ik je hart gebroken heb ik wou je echt niet kwetsen "zeg ik " ik hou van je met heel m'n hart. en die foto die je gezien hebt is een vergissing. ik wou haar helemaal niet kussen want ik heb haar van me af geduwd en.... Opeens onderbreekt ze

"sorry dat ik zo boos op je was ik hou nog steeds van je en ik kan niet zonder jou leven. ik weet dat ik niet zo boos op je mocht zijn maar"... verder kon ze niet komen want ik druk mijn lippen op de haare. wat heb ik die zachte lippen toch zo gemist. ik haal m'n lippen weer van de hare.

"mogen de jongens binnen komen" vraag ik

"natuurlijk "zegt ze en eindelijk zie ik weer een glimlach op haar mond verschijnen.

.

.

.

.

heeeeey. sorry dat het al even geleden is maar school is weer begonnen en ik had niet zo veel inspiratie. ik weet het het is niet zo lang stukje en ook niet zo goed maar ik wou jullie niet langer meer laten wachten.

ik heb al 500 reads :-o dank u!!!!  love your all en

ik zal proberen iedere week een stukje te plaatsen

comment & vote

xxxxx <3. Célien